We Francji, Niemczech i Anglii finansowa potega Zydów, a zarazem przenikanie w spoleczenstwo ich niebezpiecznych idei rozkladu spolecznego wzmogly sie ogromnie...

Nalezy zwrócic uwage na fakt znamienny, ze w krajach, które slusznie nazwac mozna antysemickimi, Zydzi sa silniejsi, niz gdziekolwiek indziej. Im mocniejsza napotykaja opozycje, tym jaskrawiej wykazuja swoja sile. Niemcy sa dzisiaj krajem antysemickim. Jednak mimo wszystko, co uczynil naród niemiecki, aby strzasnac z siebie wiadome oznaki potegi zydowskiej, ugruntowala sie ona w Niemczech silniej, niz przedtem, tak, ze wola narodu nie moze juz jej dosiegnac. Francja staje sie coraz bardziej antysemicka, a równoczesnie z wzniesieniem sie fali antysemityzmu, pojawia sie prezydent, - Zyd. Rosja jest w rdzeniu swym antysemicka, a Zyd jest jej nowym tyranem. W momencie zas, gdy jak nas informuja przedstawiciele zydowscy, w swiecie calym wzbiera fala antysemityzmu, - którym to imieniem oznaczaja oni uswiadomienie narodów w kwestii zydowskiej, - cóz sie dzieje? Oto na czele Ligi Narodów, na stanowisku, które jedynie dzieki nieobecnosci przedstawiciela Stanów Zjednoczonych nie stalo sie najwyzszym urzedem swiata, - pojawia sie Zyd! Nikt nie potrafi tego wytlumaczyc. Nie wyniosly go na te godnosc ani kwalifikacje osobiste, ani glos ogólu. A jednak jest! U nas w Ameryce mielismy wlasnie czteroletni okres rzadów zydowskich, prawie tak samo absolutnych, jak w Rosji. Jest to twierdzenie bardzo jaskrawe, bardzo ostre, ale jeszcze znacznie lagodniejsze i powsciagliwsze od samych faktów. A fakty te nie sa zaczerpniete z poglosek, nie sa wynikiem spaczonych lub stronniczych pogladów; sa one rezultatem dochodzen, przeprowadzonych przez upowaznionych do tego urzedników panstwowych i sa zapisane na wieczne czasy w sprawozdaniach urzedowych Stanów Zjednoczonych. Zydzi dowiedli raz na zawsze, ze wladza na Wall Street nie jest niezbedna do sprawowania wladzy nad narodem amerykanskim, a czlowiek, za którego posrednictwem dowiedli tego, byl Zydem z Wall Street. Czlowieka tego nazywano „prokonsulem Judy w Ameryce". Powiadaja, ze razu jednego, mówiac o sobie, powiedzial on: „Oto Disraeli Stanów Zjednoczonych!" W mowie do scislego skladu komitetu Kongresu Stanów Zjednoczonych, wyrazil sie: „Podczas wojny mialem prawdopodobnie wieksza wladze, niz ktokolwiek inny; nie ulega watpliwosci, ze to jest prawda". Mówiac to, nie przecenial wypadków. Istotnie, mial najwieksza wladze. Nie byla to wladza legalna, przyznawal to szczerze. Przenikala ona do kazdego domu, do kazdego skladu, do kazdej fabryki, i banku, i kolei zelaznej, i kopalni. Dosiegala ona armii i rzadów. Siegala do urzedów poborowych. Wynosila i stracala ludzi z wyzyn bez slowa. Byla to wladza bez odpowiedzialnosci i bez granic. Byla to wladza, która zmuszala ludnosc niezydowska do ujawnienia wszystkich tajemnic przed tym czlowiekiem i przed jego wspólnikami - Zydami, co dawalo im wiadomosci i zapewnialo przewage, jakiej nie mozna kupic za biliony zlota. Zapewne slyszal o nim przed rokiem 1917 zaledwie jeden na 50 tys. naszych czytelników; obecnie zaledwie jeden na 50 tys. wie o nim cos blizszego. Wyplynal z ciemnosci, nie oswiecony pochodnia publicznego rozglosu, do steru wladzy w narodzie naszym podczas wojny. Legalny rzad Stanów Zjednoczonych, nie mial z nim innej stycznosci poza uchwalaniem kredytów i wykonywaniem jego rozkazów. Twierdzil on, ze ludzie mogli odwolywac sie z jego pominieciem do prezydenta Stanów Zjednoczonych, ale znajac polozenie, nikt tego nigdy nie uczynil. Któz jest tym czlowiekiem, olbrzymem swego rodzaju, zywym dowodem przygotowania Judy do opanowania wladzy, gdy tego zapragnie? Nazwisko jego Bernard M. Baruch. Urodzil sie w poludniowej Carolinie przed 50 laty, jako syn dr. Szymona Barucha, który byl dosyc znanym lekarzem. „Uczeszczalem do kolegium w zamiarze zostania daktorem, ale doktorem nie zostalem" - oswiadczyl komitetowi kongresowemu. Ukonczyl kolegium nowojorskie w City majac lat 19. Jest to jeden z ulubionych przez Zydów zakladów wychowawczych, poniewaz dyrektorem jego jest dr. S. F. Mezes, szwagier pulkownika E. M. House'a, którego wplyw i nielaska w Bialym Domu stanowily przez dlugi czas ulubiony temat rozmów i zdziwienia wsród ogólu amerykanskiego. Najwidoczniej mlody Baruch wiedzial dokladnie, czego chce, i niezwlocznie przystapil do dziela. Powiada, ze spedzil „dlugie lata" po ukonczeniu kolegium na pewnych studiach, „zwlaszcza ekonomicznych", dotyczacych kolei zelaznych i przemyslu. „Próbowalem uczynic sobie z „Poor's Manual" i z finansowego suplementu do Kroniki Finansowej biblie na szereg lat". Nie mógl spedzic bardzo „dlugich lat" na tych studiach, skoro wstapiwszy na Wall Street jako kancelista, „majac 26 czy 27 lat" zostal czlonkiem firmy A. A. Housman & Co. „Okolo roku 1900 lub 1902" opuscil te firme, uzyskawszy w tym czasie czlonkostwo na gieldzie. Nastepnie otworzyl przedsiebiorstwo na wlasna reke, co nalezy brac w znaczeniu doslownym, poniewaz twierdzi sam, ze „nie robil nigdy interesów dla nikogo, tylko dla siebie. Przeprowadzilem studia nad korporacjami bioracymi udzial w produkcji i manufakturze róznych rzeczy, oraz studia nad ludzmi w nich pracujacymi". W odpowiedzi na pytania, zmierzajace do ujawnienia charakteru operacji, jakim sie oddawal przedtem, zanim zjawil sie nagle jako czlowiek, posiadajacy „podczas wojny wieksza wladze niz ktokolwiek inny", zapieral sie by mial spekulowac na gieldzie, sprzedajac i kupujac akcje. „Poswiecilem sie wówczas organizacji rozmaitych przedsiebiorstw, - oswiadczyl, - a w zwiazku z tym, oczywiscie kupowalem i sprzedawalem akcje... Organizujac jakis interes, oczywiscie bralem w nim znaczny udzial, nie organizowalbym go bowiem, gdybym w jego powodzenie nie wierzyl, i zalezalo mi na jego rozwoju; a potem, jesli chcialem sprzedac przedsiebiorstwo, to je sprzedawalem". Wobec nalegania badajacych go, aby udzielil bardziej szczególowych danych o swej dzialalnosci finansowej, oswiadczyl: „Otóz dopomoglem do nabycia Towarzystwa Tytoniowego Liggett & Myers, w nabyciu huty Selby, huty Tacoma, i innych, pomagalem przy budowie jednej z najwiekszych fabryk kaloszy w Meksyku, która stala sie hurtowym zródlem tego towaru i zorganizowalem tam wielki koncern dla produkcji surowca, który to koncern istnieje do dnia dzisiejszego"