ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Doznanie lęku, bezradności i zwątpienia, takwłaściwe dzisiejszemu człowiekowi, prowadzące często do konformizmu, jest taksamo zaprzeczeniemekspresji, jak skrajnyindywidualizm. Najczęściej mamy do czynieniaz współistnieniem tychtendencji - "bycia sobą" i"bycia z innymi", a ekspresja rozumianajako wartość egzystencjalna umożliwia nam życie w tychdwóch wymiarach. Nie jest tojednak łatwa propozycja. Stałe poczucie niedoskonałości rezultatów własnej ekspresji,przeszkody, takwewnętrznejak zewnętrzne ją blokujące, mogą stanowić zachętę do dalszych wysiłkówiwciąż ponawianych prób, a mogą też prowadzić dorezygnacji albo szukania zastępczych form działania. W przypadku ekspresji nieudanej jednostkarealizuje "projekt gry" lub "projekt ukrycia"3. Gdy rzeczywistość zmuszanas do zablokowania życia wewnętrznego, do tłumienia tak naturalnej potrzeby, jaką Jest wyrażanie siebie, kumulująsię niebezpieczne siły, mogącesię przeobrazić w obojętność, apatię lub agresję. Innyrodzaj sprzeczności, tkwiący w istocie ekspresji wynika z samejstruktury procesu uzewnętrzniania siebie; potrzeba wyrażania własnej osobowości, motywacje wewnętrzne - należą do świata podmiotowego, ichwynik, czy objawy do świata zewnętrznego. Obiektywizacja uczuć i przeżyć,a także innych doświadczeń,działań człowiekajest zawsze związana z niebezpieczeństwemwyobcowania uczucia w momencieich wyrażenia. Tracąwiele z intensywności przeżycia, przedmioty czy wytwory zaczynają żyćwłasnym życiem, podlegają ocenie zarówno tworzącego je człowieka, jaki ocenie otoczenia. Nie zawszetaocena wypada pomyślnie, atrudności"wią wwielu przyczynach. Jedną z nich, ogromnie ważną, zwłaszcza wdzisiejszych czasach jest relacja z innymi ludźmi. Zawsze istniała potrzeba M. Gołaszewska pisze o ekspresji nieudanej w studium zpogranicza filozofii i esteci,w: Człowiek w zwierciadle sztuki. Warszawa 1977. 19. i, . . obrze zrozumianym", ale czasy trudnej teraźni^zosci j, potęgują,ycla . e problemy w kontaktachmiędzyludzkich. Jak "ł0^ harmonijne""T^ie z innymi, którzy są przecież'elementami "^i" ludzkiegowspo, ^o które] należymy? Samotność czy poczucie odosobnieniato choTol"^ cywilizacji, atakująca zdolność do komunikowaniasię. 'W ,rud^"1P01^6"'" P01"6^ "^'dualnościi zw"""'^,, zawiera^lematy ekspresji. Szczerość i spontaniczność tedącajej meodlączJą slę^ nie musi oznaczać rezygnacjiz celowego pokiwania się takną WY"" J- konwencjonalnymi środkami wyrazu. Skoro zakłada ona" 'e. rezonansu, skoro stanowi swoisty rodzaj korr""'katu, to ważna się^ ^równo zdolność inicjowania własnych aktów ekspresyjnych, jak i od,,,,"a sygnałów, ekspresji partnera. M zna więc, upraszczającnieco powiedzieć, że w P-wesie ekspresji, wW" zPerspektywy "nadawcy" i "odbiorcy" ^angażowatte są trzyu] ^rieumiejętności: pierwsza, to szeroto rozumiePtba ekspresjika g " druga odnosiłaby się do takiego jej "opraco^"'. '",by stawała sięmiała i czytelna dla innych, ostatnia,to umiejętność wrażliwegorea"a, postrzegania ekspresji drugiego człowieka. M" "wiele zrobio6 dTakształtowania postawy twórczej, stymulowani2 aktywności zwanej^ %jną wciąż jest ona wartością "zdobywaną", a nle daną każdemu ^to^iekowi. pkspresja - komunikacja - empatia Między ekspresją i komunikacją istnieją liczne powiązania, nie zawsze. ."znaczne różnie bowiem są rozkładane akcentyPTOz poszczególnychW"czy. ujmujących się tą kwestią. I tak w klasyce"""modelu" komul^wania, opartym o interakcje semiotyczne główny nacisk kładzie się na. "zek nadawcy i przekazu z funkcjami ekspresyjny""- l^n przekaz wystan, emocje lub myśli nadawcy i tak jest odbierany, realizuje przedewszystkim te funkcje. Socjologowie kultury zwracają "wagę, ,z mimo indyw walnego charakteruwielu przekazów kultury ichkod ma charakter spoiny. Uwagi te odnoszą sięzwłaszczado języka słownego, jako narzędziakalkowania,ale rozszerzane sąna wszystkie ^^f symbolicznejopresji. Twórca, traktowany jako "nadawca" nie produkuje zawsze aktów. ".flbolicznych w bezpośredniej obecności odbiorców, dlaktórych je prze,'cza, lecz realizuje je także dla tych, których petcepcji me jest niekiedy^olny przewidzieć. Kultura potencjalna - potencjii'"'6 społeczna - uściśla 20 nina Kłoskowska4, wiąże się zatem z wprowadzeniem dystansu czaweeo i przestrzennego pomiędzy nadawcąi odbiorcą. Dystans ten powięsię, gdy wymagainterpretacji odtwórczej,jak na przykład - dziełoyczne i teatralne lub podlega utrwaleniu, dzięki zastosowaniu środków technicznych. Ograniczając się zatemdo komunikacji interpersonalnej trzeba podkreślićwiązek ekspresjii empatii w procesie komunikowania się ludzi. Oznaczaona wczuwanie się w problemyinnej osoby, co wsytuacji komunikacyjnejwymaga sprawności, dokładności i adekwatnościodpowiedzi na stany drusiei osoby. Mówi się o"percepcjiekspresji stanu wewnętrznego partnera"5. Wieleuwagi poświęciła problematyce empatii Irena Wojnar, traktując jąjako zdolnośćdo przenikania cudzych przeżyć i wzbogacania własnego "ja"o obszarcudzej inności. Akcent nawrażliwość,a nie tylko sprawnośćprocesu komunikowania się, przekonanie o wzbogacającymcharakterze doświadczeń indywidualnych,dziękidrugiemu człowiekowi stanowi podkreślenie wymiaru personalistycznego i wspólnotowego ekspresji. Autorka takomunikacjętraktuje jako uważne reagowanie na akty ekspresyjne drugiegoczłowieka, współprzeżywanie w kręgu ludzkiej wspólnoty. Podkreśla, żesztuka, różna i różnorodna rozszerza wiedzę osobistą, rozumienie traktujejako proces intymny, połączonyz potrzebą bliskości i zaufania. Jakkolwiekrozumieniei porozumienie to nie to samo, sprawy te są dość pokrewne. IrenaWojnar6 podkreślając związek wartości ekspresyjnych z wartościami komunikacyjnymi, wymianę treści przekazywanych, a więc komunikatów stwierdza, że proces ten dokonuje się w różnej formie, a mianowicie; obrazowej, czyli za pośrednictwemsztuki obrazu, ilustracji, symbolicznej, poprzez różnego rodzaju znaki umowne, przedstawionetakżew sztuce, semantycznej,czyli mającej określone znaczenie (np. poprzez język), 4 A