Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
Dlatego też zgodnie z Instrukcją Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 4 X 1971 r. w siprawie organizowania opieki psychologicznej w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych (Dz. Urz. MOiW nr B 14, póz. 91) we wszystkich placówkach szkolno-wychowawczych zatrudniony jest psycholog. Ogólnie mówiąc jego zadaniem jest sprawowanie opieki psychologicznej nad uczniami (wychowankami) oraz udzielanie personeltoiwii placówki, w której on pracuje, oraz rodzicom (opiekunom) dzieci pomocy w przygotowaniu ich do życia i pracy. W szczególności do jego zadań należy: " ' 1. Przeprowadzanie badań i opracowywanie diagnoz tyfiopsycholo-gicznych zawierających: - określenie niedoborów rozwojowych, - wyjaśnianie ich przyczyn, a także przyczyn trudności w nauce, trudności wychowawczych (zaburzeń w zachowaniu), - określanie efektów zabiegów rewalidacyjnych. 2. Opracowywanie charakterystyk psychologicznych uczniów (wychowanków) na podstawie wyników własnych badań, obserwacji iin- 279 nych pracowników, wywiadów z rodzicami, wyników badań okulistycznych itd. 3. Inspirowanie (sugerowanie) wprowadzenia odpowiednich oddziaływań (zabiegów) w procesie dydaktyczno-wychowawczym, które gwarantowałyby jak najpełniejszą rewalidację, dziecka niewidomego czy niedowidzącego. 4. Prowadzenie zajęć (zabiegów) psychokorekcyjnych - reedukacyj-nych, psychoterapeutycznych indywidualnych i grupowych w odniesieniu do dzieci wykazujących nieprawidłowości rozwojowe, zaburzenia zachowania itd., zwłaszcza z dziećmi starszymi (12-15 lat), gdy problemy ze ślepotą zaczynają występować w ostrzejszej formie. Praca psychologa ii opieka psychologiczna w placówkach szkolno-wychowawczych dla niewidomych i ndedolwidzących dzieci ma na pewno duże znaczenie i w dużym stopniu zależą od niej efekty rewalidacji. M. Grzegorzewska (1964, s. 352) pusze: "We wszystkich zakładach rewalidacyjnych należy zawsze pamiętać, że oddziaływanie psychiczne w procesie rewalidacji ma zasadnicze znaczetniie w sprawności tej rewalidacja". Psycholog w ośrodku szkolno-wychowawczym dla dzieci niewidomych czy niedowidzących jest tym pracownikiem, który w pewnym zakresie łączy, koordynuje oddziaływania nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów, a tym samym czuwa nad prawidłowym przebiegiem rewalidacji. Stara się on w porę wychwytywać wszelkie nieprawidłowości rozwojowe, a na tej podstawie inspirować i sugerować modyfikowanie i korygowanie oddziaływań rewalidacyjnych. Do zadań psychologa szkolnego należy także wiele zadań związanych z przygotowamiem dzieci iniewlidomych i niedowidzących do wyboru zawodu. Opierając się na wymienionej Instrukcji Mdinisterstwa Oświaty i Wychowanaia spro wadzić je można do następujących: 1. Udzielania nauczycielom i wychowawcom klas V - VIII, a zwłaszcza nauczycielom zajęć dydaktyczno-technicznych, pomocy w opracowaniu i realizacji planu preorientacji zawodowej, której celem jest zorientowanie uczniów w możliwościach kształcenia zawodowego i pracy zawodowej, a także ocena przez nich samych własnych możliwości zawodowych, rozwój zainteresowań zawodowych itd. 2. Przeprowadzania badań i opracowywania diagrnozy tyfiopsychblo-gicznej dla celów poradnictwa zawodowego i(por. rozdz. VII.!.). Z reguły psycholog pełni równocześnie funkcję doradcy zawodowego. 3. Udzielania nauczycielom i wychowawcom konsultacji dotyczących specjalnych uzdolnień, zainteresowań, umiejętności uczniów. 4. Opieki nad absolwentami szkół zawodowych, zwłaszcza w pierwszym roku ich pracy zawodowej. Psycholog musi przez cały okres pobytu dziecka niewidomego czy niedowidzącego w ośrodku szkolno-wychowawczych (zakładzie wychowawczym) współpracować również z rodzicami. Współpraca ta powinna 280 polegać przede wszystkim na udzielaniu porad w rozwiązywaniu trudności wychowawczych, w prowadzeniu zajęć rewalidacyjnych i spędzaniu wolnego czasu, kiedy dziecko przebywa w domu. Do jego zadań należy też wpływanie na kształtowanie się właściwych postaw rodziców (opiekunów) wobec dziecka i stwarzaniu mu właściwego klimatu w warunkach domowych. Współpraca ta może też obejmować wspólne analizowanie przyszłości zawodowej ucznia - wybór zawodu, szkoły zawodowej, miejsca i warunków zatrudnienia. IX. REHABILITACJA PSYCHICZNA OCIEMNIAŁYCH l. Pojęcie rehabilitacji psychicznej ociemniatych Jak już podkreślono - bardzo poważną konsekwencją utraty wzroku w sferze psychicznej jest dezintegracja osobowości oraz związane z nią zaburzenie całego dotychczasowego przystosowania do życia. Z tego też powodu zachodzi konieczność ponownego jej zintegrowania w wyniku jej przebudowy lub rekonstrukcji. Może to nastąpić tylko poprzez adaptację psychiczną do nowych sytuacji i warunków spowodowanych defektem wzroku. Osobowość bowiem - jak już zaznaczono - kształtuje się w wyniku adaptacji jednostki do otoczenia, ale także określa jej "przystosowanie do sytuacji i warunków życiowych. Człowiek ociemniały wymaga więc głębszych wewnętrznych przemian i proces ten stanowi istotę rehabilitacji psychicznej. A. Hulek (1969, s. 86) pisze w tej sprawie: "Przedmiotem rehabilitacji psychicznej będą zatem zmiany, jakie muszą obecnie zajść w strukturze osobowości, zmiany te bowiem stanowią podstawę akceptacji samego siebie jako osoby upośledzonej"