Powia- da, �e nie ma dla mnie czasu! Czy mo�esz sobie co� takiego wyobrazi�? Dla mnie, jej Halefa, nie ma czasu, poniewa� ma pe�ne r�ce roboty z Muned�im...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Ale nie jestem zazdrosny, nie, na Allacha, nie, bo wiem, �e po powrocie do domu zyskamy tym wi�ksz� s�aw�. Bo we wszy- stkich namiotach b�d� opowiada� o obu niezr�wnanych bohaterach, co to wyrwali ze szpon�w �mierci cz�owieka, kt�rego na wp� ju� po�kn�a i posiedli nies�ychan� umiej�tno�� oczyszczenia okna duszy o�lep�emu, tak �e teraz mo�e, weso�y i pogodny, wygl�da� przez nie na �wiat Bo�y. I we wszystkich duarach i oazach, na ca�ej ziemi i jeszcze dalej b�d� wymienia� twoje imi�, a przy tym i mnie nie zapomn�, twojego niepokonanego obrofic� i przyjaciela Had�iego Halefa Omara Ben Had�iego Abula Abbasa Ibn Had�iego Dawuhda el- Gossaraha! Przy po�egnaniu przyrzekli�my Abd el Darakowi tak urz�dzi� podr� powrotn�, by ��ki Beni Lam�w znalaz�y si� na naszej drodze. 47 Czterna�cie dni p�niej dotarli�my pod es Sufeine do traktu pielgrzy- m�w, prowadz�cego z Damaszku do Mekki i znowu po czternastu dniach, oko�o po�udnia, za ostatnim zakr�tem wij�cej si� zakolami doliny zatrzymali�my nasze zwierz�ta. Osi�gn�li�my nasz cel, ujrzeli- �my przed sob� Mekk�. Ju� podczas ostatnich dni ogarn�o Haddedihn�w pewne podnie- cenie, ka�dy krok bowiem przybli�a� ich do upragnionego celu. Nie- wielu z nich by�o ju� w Mekce, ale i tym kilku udzieli� si� od nowa og�lny religijny entuzjazm. Na widok �wi�tego Miasta, tylu minare- t�w i kopu� oraz Kaaby, kt�rej g�rna cz�� wyrasta�a z gmatwaniny dom�w, wszyscy muzu�manie zsiedli ze zwierz�t. R�wnie� Hanneh kaza�a si� zdj�� ze swego tachtirewanu. Poza Muned�im, kt�ry jako jedyny, pozosta� na swoim zwierz�ciu; ca�a reszta sta�a lub pad�a na kolana z twarz� zwr�con� w stron� Mekki i wo�a�a z rozpostartymi lub skrzy�owanymi na piersiach ramionami. - 'Iii jestem, o Bo�e! Tu jestem! Wielu �zy p�yn�ly po policzkach, a oczy l�ni�y i jak zaczarowane spoczywa�y na �wi�tym Mie�cie. Musz� przyzna�, �e sam by�em g��- boko poruszony blisko�ci� tego wybuchu pobo�no�ci. Godzina, kiedy cz�owiek odczuwa to, co najwznio�lejsze i najg��bsze, co mo�e da� mu wiara, jest to chwila �wi�ta. I nawet innowierca i �wiadek tego zdarze- nia nie mo�e nie podda� si� temu podnios�emu nastrojowi, je�li nie jest pozbawionym wszelkiej wiary cz�owiekiem, a �miem twierdzi�, �e nie jestem cz�owiekiem pozbawionym wszelkich uczu�. Kiedy min�o pierwsze uniesienie religijne i Haddedihnowie zno- wu zacz�li wsiada� na swoje zwierz�ta, w miejscu, w kt�rym si� w�a�nie znajdowali zatrzyma� ich g�os z g�ry. By� to g�os Muned�iego, a jednocze�nie nie jego. Zna�em ten g�os, dok�adnie zabrzmia� tak jak wtedy, gdy Ben Nur owej pami�tnej nocy na pustyni oznajmi� nam o wydarzeniach nad Sseczme, w miejscu objawienia. Muned�i odsun�� zas�ony i siedzia� na oczach wszystkich, wyprostowany, opar�szy na poduszkach g�ow�, z opask� i praw� r�k� skierowan� w stron� Mekki, 48 a s�owa wydobywa�y si� powoli i z trudem z jego ust. - W imi� Boga Mi�osiernego, Lito�ciwego. Przasi�gam na to miasto, na �wi�ty obszar Mekki, a tyjeste� mieszka�cem tego miasta, i na rodziciela, i na to, co on zrodzi�, zaprawd�, stworzyli�my cz�owie- ka w udr�ce! Czy on s�dzi, �e nikt nie b�dzie mia� nad nim w�adzy? Czy nie dali�my mu dwoje oczu, jednego j�zyka i dw�ch warg? I czy nie poprowadzili�my go na rozstajne drogi? Lecz on nie pr�bowa� wej�� na drog� strom�. A co to jest droga stroma? To uwolnienie niewolnika albo nakarmienie w dniu g�odu sieroty spo�r�d krewnych albo biedaka znajduj�cego si� w n�dzy. A tak�e, by� po�r�d tych, kt�rzy wierz�, zach�caj� si� wzajemnie do cierpliwo�ci, zach�caj� si� wzajemnie do mi�osierdzia. 'Ib towarzysze prawicy. Lecz ci, kt�rzy nie uwierzyli w nasze znaki, to towarzysze lewicy. Nad nimi b�dzie ogie� okrywaj�cy jak sklepienie. By�a to dziewi��dziesi�ta sura Koranu. Muned�i uriva�. Nast�pi�a g�ucha cisza, cho� dopiero co panowa� o�ywiony gwar. Wszyscy spo- gi�dali wzrokiem pe�nym czci i zdumienia na starca, kt�rego g�os brzmia� jakby z za�wiat�w. Co jeszcze us�yszymy? Nie czekali�my d�ugo, poniewa� Muned�i ci�gn�� dalej przejmuj�cym g�osem, wyci�- gaj�c ku nam ramiona, jakby nas chcia� pozdrowi� w imieniu Allaha. - B�d�cie pozdrowieni pobo�ni pielgrzymi zd��aj�cy do Mekki! Mam was pozdrowi� w imieniu Allacha. Pukacie z ut�sknieniem zm�czeni i pokryci py�em drogi do bram tego miasta i czekacie na przyjazne Ssalam. Czy go doznacie? Ju� doznali�cie ode mnie, bo ja, wys�annik Allacha, powita�em was. Jako had�i przybyli�cie tu, pobo�- ni pielgrzymi. Ale czy tylko jako had�i? Czy niejeste�cie czym� wi�cej? Czym� du�o wi�cej? Czy� nie jeste�cie wszystkimi pielgrzymami tej ziemi, kt�rych celem jest inna Mekka, celem o wiele wy�szyrn i bardziej �wi�tym ni� to miasto, kt�re jest tylko przeno�ni� w oczach Allacha? A Mekka, jak� mam na my�li, to za�wiaty, do kt�rych odbywacie pielgrzymk�, by tatn prosi� o prawo zamieszkania. W wy�szym i prawdziwym sensie obwieszczam wam z ca�ego serca raz 4 - W podziemiach Mekki 49 jeszcze pozdrowienie Allacha: - Ssalam, ssalam! Munedzi opu�ci� ramiona na kolana i znowu skierowa� twarz w stron� miasta, nim zacz�� m�wi� dalej. - A teraz niech oczy wasze spoczn� na celu waszej w�dr�wki! Co widzicie? Widzicie cudowne zaludnione miasto, kt�rego minarety, jak palce wiernych i pobo�nych ludzi wskazuj� niebo i widzicie nagie ja�owe i pozbawione wody g�ry, kt�re wkr�tce zamieni� si� w bez- p�odn� pustyni�, zamieszkan� jedynie przez niespokojnych dzikich Beduin�w, postrach pokojowo usposobionych pielgrzym�w. Po jed- nej stronie siedziba spokoju, w kt�rej go�ci pok�j i t�sknota pielgrzy- m�w oraz nieustanne wielbienie Boga przez wiernych, po drugiej za� zguba czyhaj�ca na nic nie przeczuwaj�cego pielgrzyma ze strony ��dnego krwi i �upu grabie�cy