ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Zaj-roz ałv się one udzielaniem pomocy materialnej, zdrowotnej oraz 1X10 dnictwem dla dzieci i rodziców. Charakterystyczną metodą Pałania było planowanie konkretnej pomocy dla rodziny, po ,-zednim rozpoznaniu sytuacji, w celu usunięcia istotnych przy-sytuacji zagrożenia dziecka. Ośrodki przyciągały do współ-oracy różne instytucje zajmujące się opieką oraz szeroki aktyw snołeczny, dzięki czemu wykonywały funkcję koordynatora działalności opiekuńczo-wychowawczej. W pewnej mierze stanowiły one prototypy powojennych poradni społeczno-wychowawczych TPD.1 Z organizacji spółdzielczych osiągnięciami w tworzeniu wychowawczego środowiska lokalnego dla dzieci poszczycić się może" Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa. Na terenie Żoliborza powstała przed wojną pierwsza w Polsce szkoła podstawowa o charakterze świeckim, pracująca pod patronatem RTPD. Wokół tej szkoły skoncentrowane zostały różnego typu zajęcia pozaszkolne i formy pomocy dla dzieci i młodzieży, a także poradnictwo wychowawcze dla rodziców. Mimo zapoczątkowania różnych form opieki nad dzieckiem należy stwierdzić, iż w latach międzywojennych dominowały problemy pomocy materialnej i opieki całkowitej nad dzieckiem osieroconym oraz opuszczonym. Pracownicy opieki nad dzieckiem Problematyką opieki nad dzieckiem w latach międzywojennych 2ajmowali się głównie nauczyciele, z racji funkcji opiekuńczo-wy-chowawczych wypełnianych przez szkołę, wychowawcy zakładów opiekuńczych, opiekunowie społeczni. Nauczyciele zdobywali wiadomości i umiejętności do pracy opiekuńczo-wychowawczej w ramach ogólnego przygotowania do zawodu. W seminariach nauczycielskich problematyka opieki nad dzieckiem występowała w programie anatomii i fizjologii człowieka, programie higieny publicznej i szkolnej, i częściowo w progra- * H. Szymańska: Ośrodki współdziałania społecznego. "Opiekun Społeczny" 1947 nr 11-12, s. 490-496. 79 ..^"y.iz.emu ] ,-.J^^W c(o ^ wodu nauczycielskiego. Na rekrutację i przygotowanie kadry dla placówek opieka czo-wychowawczych oddziaływały ujemnie ogólne warunki prań, wychowawców, którzy pozostawali poza pragmatyką nauczycie]', ską, nie mieli określonych ustawowo godzin pracy. Także icj, sytuacja materialna' zależała głównie od życzliwości i zrozumienia organizatorów i właścicieli zakładów. Stąd duża płynność kadr i jej niewysokie kwalifikacje. Na przykład w 1928 roku na 2567 wy. chowawców średnie przygotowanie pedagogiczne miało 234, studia wyższe 214, a pozostali legitymowali się bardzo różnym wykształceniem, począwszy od kilku klas szkoły podstawowej do pełnej szkoły średniej. Na ten stan rzeczy wpływało m. in. obsadzenie znacznej liczby stanowisk wychowawczych przez personel zakonny, nie posiadający przygotowania fachowego, który stanowił około 50'% ogółu wychowawców międzywojennych zakładów opiekuńczych. Główną formą przygotowania wychowawców zakładów do pomocy opiekuńczo-wychowawczej były kilkumiesięczne kursy organizowane przez resort pracy i opieki społecznej. Inicjatorem i długoletnim organizatorem tych kursów był Czesław Babicki, który troskliwie dbał zarówno o odpowiedni dobór treści programowych, jak i zjednanie wybitnych wykładowców. Podstawową kadrę w aparacie opieki nad dzieckiem stanowili opiekunowie społeczni, których liczba wynosiła' w 1932 roku 23 647, a w 1938 - 21 623. Głównym terenem ich działania były komisje opieki społecznej, ośrodki zdrowia i opieki społecznej oraz rejony opiekuńcze w wielkich miastach. Opiekunowie społeczni • zajmowali się rozpoznawaniem potrzeb w zakresie opieki społecznej, w tym i potrzeb dzieci i młodzieży oraz opracowywaniem i realizowaniem planów pomocy, współdziałali w tym zakresie | z nauczycielami i administracją szkolną, działaczami organizacji ' społecznych oraz sądownictwem dla nieletnich. Przygotowaniem wysoko kwalifikowanych kadr do działalności 1 Program nauki w państwowych seminariach nauczycielskich. Warszawa 1926, Ministerstwo Wyznań Relig. i Ośw. Publ., wyd. II, s. 183-185, 186-190, 233, 248-251, 263. r*'" opiekul ośrodki icsziaicyma. pych ,^^y w 1922 roku), który przygotowywał kadry dla cjaliró