ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Księgozbiór Gabinetu Zoologicznego w okresie międzywojennym tylko częściowo trafił do B. Większość jego została przekazana przez Instytut Zoologiczny UW w latach 1949-1951: Uchwałą Sekretarza Naukowego Prezydium PAN uznana w 1954 za centralną bibliotekę zoologiczną, w 1966 liczyła B. 157338 wol., w tym wydawnictw zwartych wraz z odbitkami 84466 (1082 starodruki do 1800 r. oraz szereg niezmiernie rzadkich dzieł z XIX w., stanowiących podstawę do badań taksonomicznych), wydawnictw ciągłych 67679 (5601 tyt., uzupełnianych bieżąco — 1601). Udostępnianiu zbiorów służą czytelnia oraz wypożyczalnia. Prace naukowe prowadzone przez B. obejmują jej dzieje, historię księgozbioru, bibliogr. biologiczne itp. J. Rożnowska-Feliksiakowa: Wydawnictwa ciągle Instytutu Zoologicznego PAN. 1958. Ś— W. Leszczkowska: Zarys rozwoju Bibl. Instytutu Zoologicznego. „Memor. Zool." 1965 nr 13. BIBLIOTEKA JAGIELLOŃSKA i jej rozwój związane są z historią Uniwersytetu, zał. w 1364. Od początku przy wydziałach oraz bursach studenckich istniały B., które kompletowały głównie podręczniki oraz książki naukowe z zakresu filozofii, prawa, teologii i medycyny; rosły dzięki darom i legatom profesorów i wychowanków. Najlepiej rozwinęły się księgozbiory kolegiów artystów i teologów, z których powstała z czasem B. Kolegium Większego, uważana już w XVI w. za główną B. uniwersytecką (Libraria Studii generalis). Fundacja Tomasza z Obiedzina z 1517 umożliwiła wybudowanie osobnej sali, zaś w 1538 *Bartłomiej z Lipnicy ustanowił fundację na stałe uposażenie bibliotekarza, który musiał posiadać stopień akademicki i miał obowiązek regularnego udostępniania zbiorów codziennie przez dwie godziny. W 1559 Benedykt z Koź-mina w Wielkopolsce ustanowił stały fundusz na zakup książek (50 złp. rocznie od kapitału 1000 złp.), dzięki czemu B. w 1. 1560-1646 zdołała zakupić 261 dzieł w 384 wol. Wybór książek i nadzór nad B. należał do dwóch profesorów, a władzę kontrolną nad zakupem i wydatkami sprawowało Kolegium. W czasie reformy Akademii Krakow- skiej (1777-1780, *Komisja Edukacji Narodowej) przez H. *Kołłątaja B. Kolegium Większego wchłonęła pozostałe księgozbiory kolegiów, stając się ogólnouniwersy-tecką B. główną o charakterze publicznym. Jej zbiory liczyły 1926 rpsów, 10794 druków w 32000 wol. Rozwój B. został jednak zahamowany w 1795 na skutek utraty niepodległości Polski. Korzystnym okresem stały się rządy J.S. *Bandtkiego (1811-1835), który rozszerzył lokal B. i znacznie przyczynił się do opracowania zbiorów. Dzięki staraniom następcy jego J. *Muczkowskiego (1837-1858) rozpoczął się w 1840 remont niszczejącego gmachu, zakończony dopiero w 1877. K. *Estreicher, który kierował B. w 1. 1868-1905, dążył do zebrania jak największej liczby poloników, dzięki czemu B. nabrała charakteru narodowej („Bibliotheca Patria"). Kolejny dyrektor F. *Papee (1905-1926) pozyskał dla B. sale przyległego gmachu Kolegium Nowodworskiego i starał się unowocześnić księgozbiór. Rozwój B. nastąpił jednak dopiero po odzyskaniu niepodległości w 1918. Za dyrektury E. *Kuntzego (1927-1947) przeprowadzono częściową reformę katalogów, a od 1937 przystąpiono do opracowywania katalogu systematycznego. W 1. 1931-1939 został wybudowany gmach B. wg projektu architekta Wacława Krzyżanowskiego, odpowiadający wymogom nowoczesnego budownictwa bibliotecznego. Przeprowadzka zbiorów w 1940 nastąpiła już podczas okupacji niemieckiej, kiedy B. została przemianowana na „Staatsbibliothek Krakau" i miała służyć tylko Niemcom. W praktyce jednak bibliotekarze polscy nielegalnie udostępniali zbiory pracownikom tajnego uniwersytetu i nauczycielom tajnych kompletów uczniowskich. Dyr. Kuntze zdołał uchronić zbiory przed zniszczeniem i grabieżą okupanta. W Polsce Ludowej pierwszy po wojnie dyrektor Aleksander *Birkenmajer (1947-1951), uzyskawszy specjalne dotacje, odremontował gmach B. i wprowadził wiele zmian w jej organizacji oraz zasadniczą reformę katalogów. Nastąpił ogromny wzrost czytelnictwa. Za dyrektury Juliana Przybosia (1951-1955) podjęte zostały zespołowe prace naukowe, mające na celu dokumentację zbiorów, zwłaszcza specjalnych. Za jego następcy, Jana Baumgarta, rozszerzono zakup książek zagranicznych oraz wymianę wydawnictw z ośrodkami zagranicznymi. Uzyskano kredyty na systematyczną akcję porządkowania zwiezionych tu księgozbiorów zabezpieczonych. Wobec szybko rosnących zbiorów (roczny przybytek 40000-45000 wol.) i stale zwiększającej się frekwencji dotychczasowy gmach okazał się niewystarczający, B. została więc w 1. 1961-1963 rozbudowana przez architekta Jerzego Wierzbickiego (łączna kubatura 75000 m3). Zbiory B.J. liczyły w 1964 — 1250000 wol. (w tym 271000 jednostek zbiorów specjalnych). Rocznie otrzymuje ona ok. 4000 tytułów czasopism (w tym 1900 zagranicznych). Posiada katalogi: alfabetyczne, systematyczny i przedmiotowy, cen- 189 190 BIBLIOTEKA KONGRESU tralny katalog księgozbiorów podręcznych oraz katalog tytułów czasop. w układzie alfabetycznym, działowym i wg krajów. Prowadzi centralny katalog B. zakładowych. Korzystanie ze zbiorów odbywa się w 12 czytelniach o 543 miejscach oraz drogą wypożyczania miejscowego i międzybibliotecznego. B. prowadzi szeroką działalność informa-cyjno-naukową, bibliograf, oraz naukowo-wydawniczą, urządza wiele wystaw o różnorodnej tematyce. Wydaje czasop. „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej" (1949). Ustaliło się znaczenie B.j. jako zasobnej książnicy, gromadzącej całokształt piśmiennictwa polskiego. Prace, oparte na jej zbiorach (niemały wkład wnieśli tu pracownicy B.), zajmują poważne miejsce w nauce polskiej. —JZob. tab. 7(1). J.S. Bandtkie: Historia Bibl. Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. 1821. _ Z. Ameisenowa: Rękopisy i pierwodruki iluminowane Bibl. Jagiellońskiej. 1958. _ J. Zathey: The Jagello-man Library Cracow. „The Book CoUsctor". 1963. — S. Zimmer: Thejagellonian Unhersity library inCracow. 1963. —J. Baumgart: The Jagelhnian Library, past and present. 1964. Odb. „Libri" 1964 nr 3.— L. Bar: Przewodnik po Bibl. Jagiellońskiej. 1964. — J Zathey, A. Lewicka-Kamińska, L. Hajdukiewicz: Historia Bibl Jagiellońskiej. T. 1,1364-1775.1966. BIBLIOTEKA KONGRESU W WASZYNGTONIE zob. LIBRARY OF CONGRESS. BIBLIOTEKA KÓRNICKA PAN zał. przez A. T. *Działyńskiego, który gromadzony od 1815 w rodzinnym Konarzewie księgozbiór (ok. 8000 wol.) przeniósł do Kórnika w 1828