ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Kolejna bulla zawierająca dość arbitralną listę błędów została wydana przede wszystkim przeciwko spirytuałom z Toskanii56. Tymczasem specjalna komisja wydała negatywny, dość niesprawiedliwy werdykt w sprawie dzieła Oliviego na temat Apokalipsy, a teologowie potępili zdecydowanie bardziej heretycką pracę katalońską na temat epok Kościoła. Lectura Oliviego nie została ostatecznie potępiona aż do 1326 roku, jednak jego grobowiec zniszczono na początku pontyfikatu Jana, a posiadanie książek jego autorstwa uznawano za okoliczność obciążającą. 52 53 54 55 56 BF V (Rzym, 1898), nr 289. s. 128-130. Tamże, s. 130b. Na temat tego zdarzenia i jego znaczenia zob. R. Manselli, Spiritnali, s. 150-178, 190. Sancta Romana (BF V nr 297, s. 134-135). Gloriosam ecclesiam (tamże, nr 302, s. 137-142). Spirytualni franciszkanie ... 287 Około siedem do dziesięciu lat trwało niszczenie przez inkwizycję głównych ognisk herezji. Chwytano członków pierwszego zakonu, którzy wymknęli się z potrzasku zastawionego przez Jana i konwentuałów w 1317 roku, podejmowano działania przeciwko patronom, którzy pomagali uciekinierom, oraz przeciw beginom tworzącym zasadniczą grupę świeckich zwolenników. Wyroki skazujące na noszenie krzyży na ubraniu, pielgrzymki i spalenia oraz inne środki nacisku, stosowane zwykle dla uzyskania rekantacji, spowodowały zanik poparcia dla tego ruchu. Spirytuałowie okazjonalnie pojawiali się na stosie obok katarów i waldensów, którzy wciąż jeszcze wymagali uwagi w tym regionie57. W latach 1326-1327 inkwizycja schwytała Pierre'a Trancavela z Beziers, który pomagał zbiegom, oraz Bernarda Mauriniego, świeckiego księdza z Narbonne, który był mocno zaangażowany w sprawę. Był to dla ruchu śmiertelny cios58. Po tych wydarzeniach spirytuałowie stracili najbardziej istotne ośrodki swego ruchu, chociaż jego niedobitki przetrwały w Langwedocji, Katalonii, na Majorce i w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego59. Kryzys na Południu został zatem zażegnany. Jan, który najbardziej przyczynił się do rozbicia tego ruchu, popchnął go również ku bardziej radykalnej herezji. Czterech braci, którzy nie ugięli się w Marsylii, uważano za męczenników, a przesłuchania prowadzone po 1318 roku dają nam pojęcie o szoku, jaki wywołały u zbiegłych braci i beginów wiadomości na temat ich śmierci. Cios ten mogli oni uznać za element prześladowań zwiastujących otwarcie siódmej pieczęci Apokalipsy i nową epokę w historii. Decyzja w sprawie reguły potwierdziła w ich pojęciu słuszność utożsamienia Jana XXII z mistycznym antychrystem, który zgodnie z proroctwem miał uderzyć we Franciszka i jego uczniów. Kiedy Jan zainteresował się w latach 1322-1323 ówczesną doktryną ubóstwa całego zakonu franciszkańskiego i wydał decyzję dogmatyczną dotyczącą ubóstwa Chrystusa i apostołów, mającą antyfranciszkański wydźwięk60, umocniło ich to w przekonaniu, iż jest on w rzeczywistości wrogiem wybranych. Czyż prześladowania nie miały wskazać tych, którzy wkroczą do epoki Sabbath, epoki spokoju i kontemplacji? Popioły spalonych zbierano i czczono Zob. opis z pierwszej ręki Bernarda Gui w Practica inquisitionis heretice pravitatis, auctore hemadone Guidunis, red. C. Douais, Paris 1886; G. Mollat, Manuel de 1'inąuińteur, Paris 1926 (skrót z tłumaczeniem francuskim); dalsze materiały w: P Limborch, Historia Inąuisitionis, Amsterdam 1692; opis źródeł w: R. Man-selli, Spirituali, rozdz. 1. 58 R. Manselli, Sptrttuali, s. 234-237. 60 Zob. D. Douie, The Naturę and the Effect of tbe Heresy of the Fraticelli, Manchester 1932; omówienie Arnolda z Vilanova, jego oddziaływania, beginów w Aragonii i Katalonii zawiera: H.E. Lee i Reeves w Propbecy, red. H.E. Lee i in., s. 27-88. Cum inter nonnullos (BF V nr 518, s. 256-259). 288 Herezja i Kościół jako relikwie. Gaglirda, żona notariusza Bernarda Fabriego, wyznała szczerze, że nad taką przechowywaną w domu relikwią miała zwyczaj powiadać: „Jeżeli jesteście kośćmi świętego, pomóżcie mi"61. Inni byli bardziej pewni swoich przekonań