ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

, mieli też istotny udział w rzemiośle. Po IX 1939 Żydów obowiązywał przymus pracy, w 11940 powstało getto, w którym osadzono także mieszkańców okolicznych miejsco- 119 Grajewo wości. Od wiosny 1942 rozpoczęły się deportacje i rozstrzeliwanie ofiar na miejscu; 17-19 VIII 1942 Niemcy zamordowali ok. 900 osób i wywieźli do obozu zagłady w Bełżcu ok. 2,5 tyś. osób, nieliczni ukryli się poza gettem. Wojnę przeżyło ok. 200 osób, większość w ZSRR, niektórzy w ukryciu; po wojnie powróciło kilkanaście osób. Zachowała się synagoga wykorzystywana jako skład, cmentarz (na którym powstał pomnik), upamiętniono też miejsca zbiorowych morderstw. W. Boczoń, Żydzi gorliccy, Gorlice 1998. Tom. Gottlieb Jehoszua (Pińsk 31 VIII 1882-Ka-zachstan 1940/1941) - dziennikarz, działacz syjonistyczny. 1911 ukończył prawo na uniwersytecie w Berlinie. Rozpoczął działalność dziennikarską, pisząc do pism „Hajnt" i „Ha-Cefira". 1912-1914 redagował „Lodzer Morgenblat", 1917-1919 - organ Organizacji Syjonistycznej w Polsce „Dos Jidysze Fołk". Po połączeniu tej gazety z „Hajntem" wszedł do odnowionej redakcji. Był członkiem CK OSwP, jednym z przywódców frakcji Et Liwnot. 1935-1939 związany był z redakcją „Momentu". Był posłem na Sejm RP (1936-1938), radnym i wiceprezesem Gminy Żydowskiej w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej uszedł do Pińska, gdzie został aresztowany przez władze radzieckie. M.T. Gottlieb Leopold (Drohobycz 3 VI 1879,' 1883 ?-Paryż 221 241 25 ? IV 1934) - malarz, grafik. Studiował w ASP w Krakowie i Monachium. Członek Grupy Pięciu, Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm", wiedeńskiego Ha-genbundu. Od 1904 mieszkał w Paryżu. Podczas I wojny światowej służył jako rysownik frontowy w I Brygadzie Legionów Polskich. Z Grupą Pięciu wystawiał w Krakowie, Warszawie, Wiedniu, Berlinie, Lwowie, na Salonach paryskich. Malował ekspresyjne portrety (Portret rzeźbiarza Rembrandta Bugati), wielkie kompozycje figuralne o tematyce religijnej (Wskrzeszenie Łazarza), monumentalne przedstawienia pracy i codzienności, w których zaznacza się dążenie do idealizacji. Malował także pejzaże z południa Francji. W późniejszych latach tworzył rytmiczne kompozycje figuralne, utrzymane w silnie rozbielonych tonacjach barwnych. W późnym malarstwie G. dominuje temat kobiety. Jego dzieła znajdują się w muzeach polskich (Kra- ków, Warszawa), w Izraelu, USA, Wiedniu, Paryżu. M.T. Gottlieb Maurycy (Drohobycz 21 II 1856-Kraków 17 VII 1879) - malarz. Studiował w ASP w Wiedniu, Krakowie i w Monachium. Malował portrety, obrazy o tematyce rodzajowej, historycznej i religijnej. We wczesnych pracach odnajdujemy urzeczenie Polską -jej dziejami, kulturą (Autoportret w stroju szlacheckim), widoczny jest także wpływ twórczości i osobowości J. Matejki. W czasie pobytu w Monachium malował obrazy poświęcone światu żyd. diaspory, religii (Żydzi w synagodze w Dzień Pojednania, Muzeum Sztuki, Tel Awiw). Pod wpływem lektury Historii Żydów H. Graetza zainteresował się postacią Chrystusa-Żyda. W ostatnim, nie ukończonym płótnie Chrystus wyglaszający kazanie w Kafamaum (Muzeum Narodowe w Warszawie) Jezus jest symbolem wspólnoty, braterstwa żydów i chrześcijan. R. R Grade Chaim (Wilno 4 IV 1910-Nowy Jork 26 VI 1982) - poeta i prozaik jidysz. Wcześnie osierocony przez ojca, nauczyciela hebrajskiego, odebrał tradycyjne wykształcenie religijne, studiując w jesziwach w Wilnie, Białymstoku oraz głośnym musarystycznym ośrodku w Nowogródku. Wykształcenie świeckie zdobył głównie jako samouk. Był członkiem grupy Jung Wilne. Debiutował w 1932. Utwory ogłaszał m.in. w pismach „Jung Wilne", „Literarisze Ble-ter", „Cukunft", „In Zich". Wydał tomy poetyckie/o (1936) \Musernikes (1939), cenione jako synteza wątków tradycyjnych i tendencji nowoczesnych. Wojnę przeżył w ZSRR, w 1946 na krótko wrócił do Polski, skąd wyjechał do Paryża, a w 1948 zamieszkał w Nowym Jorku. Na powojenną twórczość pisarza wpływ wywarły doświadczenia Zagłady. Wydał m.in. tomy poetyckie Dojres (1945), Ojf di churwes (1947), Der mames cawoe (1949) i tomy prozy - wspomnienia Der Mames szabosim (1955), Der szulhojf (1958), Gemach Atlas (1967-1968). E.P-J. Grajewo (woj. podlaskie) - miasto prywatne założone w 1540. Żydzi osiedlali się od początku XVIII w. Wedle spisu ludności z 1765 roku w G. przebywało 413 Żydów powyżej 18 roku życia. Około 336 mieszkało w okolicznych wio- Grinberg skach. Żydzi zajmowali się głównie arendą karczm, handlem lub rzemiosłem (przede wszystkim krawcy i blacharze). Do 1862 w G. ze względu na bliskość granicy rosyjsko-pruskiej obowiązywał zakaz osadnictwa Żydów z innych miast. W XIX wieku spora część społeczności żyd. zajmowała się wywozem produktów rolnych do Prus Wschodnich. 1808 w G. mieszkało 197 Żydów (39%), w 1827 - 727 (57%), w 1857 -1457 (76%), a w 1921 - 2384 (39%). 1933 w G. zanotowano antysemickie incydenty. Hitlerowcy utworzyli getto w VIII 1941. XI 1943 większość Żydów wysłano do obozu w Treblince. W miasteczku zachował się budynek synagogi z 1888. A.G. Grinberg Uri Cwi (pseud. Tur Malka; Biały Kamień 10 11894-Tel Awiw/Jerozolima 8 maja 1981) - poeta hebrajski i jidysz, działacz polityczny. Laureat Nagrody Izraela w 1957. Wśród przodków Grinberga byli wybitni przywódcy chasydzcy (m.in. Meir z Przemyślan i Uri ze Strzelisk), sam poeta odebrał tradycyjne wychowanie chasydzkie. W czasie I wojny został powołany do armii austriackiej, z której zdezerterował. XI1918 był świadkiem pogromu we Lwowie. W1. 20. mieszkał w Warszawie, gdzie związał się z grupą ekspresjonistów Di Chaliastre i wydawał pismo „Albatros" (1922-1923). 1924 osiadł w Palestynie i pisał głównie po hebrajsku, współpracując m.in. z prasą codzienną („Da-war"). Był wówczas propagatorem idei ruchu pionierskiego, z czasem przeszedł na pozycje nacjonalistyczne, a po zamieszkach arabskich w roku 1929 przyłączył się do Nowej Organizacji Syjonistycznej. Z jej ramienia w 1.1931-1934 prowadził działalność partyjną w Polsce i wydawał tygodnik „Di Welt". 1936 wrócił do Palestyny, a w twórczości literackiej i publicystycznej krytykował przywódców syjonistycznych o umiarkowanych poglądach i ostrzegał przed niebezpieczeństwem grożącym żydostwu europejskiemu. W czasie walk przeciwko Brytyjczykom należał do Irgun Cwai Leumi