W obozie panowa� porz�dek...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Wok� ka�dego z ognisk otaczaj�cych polowy namiot roz�o�ono schludnie pos�ania czterech do pi�ciu wojownik�w. Ogrowie zaj�ci byli gotowaniem posi�ku. W bia�ych i czerwonych jedwabiach klanu Dalle na tle zielonej ��ki wyra�nie rzucali si� w oczy. Jyrbian parskn�� z obrzydzenia. R�wnie dobrze mogli sobie wymalowa� tarcze. Kaede podczo�ga�a si� do niego, uciszy�a go i wskaza�a na zbocze po ich lewej stronie. Tam, w�r�d rzadkiego lasu, kt�ry porasta� stok, co� si� poruszy�o! Ciche cienie przemyka�y mi�dzy drzewami, zbiegaj�c do kryj�wek w�r�d krzak�w nad brzegiem wody. Ktokolwiek dowodzi� t� kompani�, ktokolwiek wybra� tak ods�oni�te miejsce na ob�z, zas�ugiwa� na to, by go zabi�, wypatroszy� i zostawi� padlino�ernemu ptactwu na po�arcie! Je�li skradaj�cy si� ludzie nie uczyni� ha�asu, zajd� wartownik�w po obu stronach obozu, zanim zostanie podniesiony alarm. Kaede by�a spi�ta, gotowa wsta� i ostrzec wsp�plemie�c�w przed nadci�gaj�cym niebezpiecze�stwem. Ju� do po�owy wyci�gn�a miecz, gdy Jyrbian j� przytrzyma�. Wyszarpn�a si� z jego u�cisku. - B�dzie masakra! - Zaczekaj! Pomy�l! - Trzyma� j� za rami�. - Je�li krzykniesz teraz, ludzie uciekn� do lasu. Zostaniemy wtedy z nimi sam na sam. - Wi�c co zrobimy? Jyrbian wyszczerzy� z�by w krzywym, wymuszonym u�miechu, kt�ry sprawi�, �e jego oczy wydawa�y si� twarde jak granit. - Zejdziemy na d�. Zanim zd��y�a si� sprzeciwi�, zatrzyma� go, rozp�yn�� si� w cieniu. Chwil� p�niej min�� j� galopem na koniu. Kaede popatrzy�a na niego jak na szale�ca, a potem sama wsta�a i posz�a za nim. Khallayne waha�a si� przez chwil�. Kiedy Jyrbian dojecha� do skraju urwiska, wydoby� miecz i uni�s� go wysoko nad g�ow�. Klinga je�d�ca skacz�cego z koniem w d� zbocza b�ysn�a na czerwono w blasku zachodz�cego s�o�ca. Grunt by� mieszanin� ciemnej gleby i rzecznego piasku, kt�r� przecina�y w�wozy wymyte przez deszcz�wk�. Stok by� ostry i ko� zsuwa� si� pod k�tem, ze�lizguj�c si�, zbiegaj�c i upadaj�c. Po dotarciu na d� Jyrbian szarpn�� brutalnie za wodze, zawracaj�c ledwo trzymaj�cego si� na nogach konia i pogna� wzd�u� strumienia w stron� drzew. Mijaj�c p�dem ob�z, zauwa�y� ciemne twarze o srebrnych oczach, kt�re otwiera�y si� szeroko ze zdumienia. - Ludzie na flance! - krzykn��. Wpad� do lasu w �rodek najbli�szej grupy ludzi i zacz�� wymachiwa� mieczem. Trafi� jednego w skro� p�azem miecza, a drugiemu da� poczu� jego sztych. Ludzie musieli zatrzyma� si� i broni�, zdradzaj�c dru�ynie ogr�w sw� pozycj�. Jyrbian zatoczy� kr�g w�r�d drzew, ci�� cz�owieka z drewnian� pik�, a nast�pnie zn�w si� obr�ci� i odparowa� cios wroga uzbrojonego w miecz. Stalowe ostrze zad�wi�cza�o w zetkni�ciu z gorszym metalem. Jyrbian nigdy nie czu� si� bli�szy ekstazy. Zdaj�c sobie spraw� z przewa�aj�cej liczebno�ci wroga i pewnej �mierci, je�li powolna kompania ogr�w nie zareaguje, zaintonowa� pocz�tek przera�aj�cej bojowej pie�ni, pie�ni �mierci. Kopn�� w klatk� piersiow� ludzk� kobiet� i us�ysza� g�uchy j�k. Kobieta zacharcza�a i upad�a. Kiedy Jyrbian odwr�ci� si� ku nast�pnemu przeciwnikowi, jego miecz rado�nie za�wiszcza� w powietrzu. Wtedy Kaede przysz�a mu z pomoc�, prowadz�c do boju Jelindr�. Ich konie rozpryskiwa�y na boki piasek i kamienie. Na d�wi�k bojowego okrzyku ogrzycy w�osy zje�y�y mu si� na karku. Wreszcie ogrowie odpowiedzieli na zew Kaede, chwycili za bro� i przebyli strumie�, by przy��czy� si� do ataku. Jyrbian pu�ci� pierwszych wojownik�w przodem, a potem zagrodzi� drog� szar�uj�cym ogrom. - T�dy - rozkaza�, wskazuj�c okrwawionym mieczem. - Do lasu. Zajdziemy ich z flanki. Je�li kto� si� zawaha� przed wykonaniem polecenia ca�kiem nieznajomej osoby, Jyrbian tego nie zauwa�y�. Wymachuj�c mieczami, pop�dzili zgodnie z jego rozkazem pod g�r�, mierz�c si� z kolejnymi falami ludzi w lesie. Szybko wys�a� pozosta�ych, pi�ciu tutaj, dziesi�ciu tam, ka�dego, kogo m�g�, a� zwi�za� wroga walk� wzd�u� ca�ego strumienia i w ca�ym lesie. Wojsko ogr�w mo�e reagowa�o powoli, ale nadrabia�o to zaciek�o�ci�. Na ka�dego powalonego ogra przypada�o trzech zabitych ludzi. Zeskoczywszy z konia, Jyrbian rzuci� si� do boju dla czystej rado�ci powi�kszenia tej rachuby. Ka�dy cz�owiek, kt�rego gard�o rozcina�, w kt�rego brzuch d�ga�, mia� twarz Eadamma. Walczy� za�arcie, postradawszy rozum od ��dzy zemsty