W migocz�cym od skwaru powietrzu, kt�re sprawia�o, �e wszystkie kontury drga�y niczym p�omienie, ta istota wygl�da�a jak ta�cz�cy demon ognia...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Strach chwyci� Bastiana. Nim zd��y� si� zastanowi�, zbieg� w dolin� mi�dzy czerwon� a niebiesk� wydm�, aby ukry� si� przed nadci�gaj�cym w p�dzie ognistym stworem. Ledwie jednak stan�� na dole, zawstydzi� si� tego strachu i zd�awi� go w sobie. Si�gn�� po AURYN na piersi i poczu�, jak ca�a odwaga, kt�rej niedawno zapragn��, nap�ywa do jego serca i wype�nia je po brzegi. Potem zn�w us�ysza� ten g��boki grzmot, od kt�rego dr�a� pustynny grunt, ale tym razem z bardzo bliska. Spojrza� w g�r�. Na szczycie ognistoczerwonej wydmy sta� olbrzymi lew. Sta� pod s�o�ce, tak �e jego pot�na grzywa okala�a lwie oblicze niby wie�cem p�omieni. Ale ta grzywa i w og�le ca�a sier�� nie by�a ��ta, jak to zazwyczaj bywa u lw�w, lecz r�wnie ognistoczerwona jak piasek, na kt�rym sta�. Lew zdawa� si� nie dostrzega� ch�opca, kt�ry - male�ki w por�wnaniu z nim - sta� w dolinie mi�dzy obiema wydmami, i patrzy� na czerwone litery pokrywaj�ce przeciwleg�y stok. A potem zn�w rozleg� si� ten pot�ny, grzmi�cy g�os: - Kto to zrobi�? - Ja - odpar� Bastian. - I co to znaczy ? - To moje nazwisko - powiedzia� Bastian. - Nazywam si� Bastian Baltazar Buks. Teraz dopiero lew skierowa� wzrok na niego i Bastian mia� wra�enie, jakby spowi� go p�aszcz p�omieni, w kt�rym z miejsca sp�onie na popi�. Lecz to wra�enie zaraz min�o i Bastian wytrzyma� spojrzenie lwa. - Ja - powiedzia�o ogromne zwierz� - jestem Graograman, pan Pustyni Barw, nazywany tak�e Kolorow� �mierci�.Wci�� jeszcze mierzyli si� wzrokiem i Bastian czu� zab�jcz� moc, jak� tchn�y te oczy. By�o to jakby niewidzialne si�owanie si�. I w ko�cu lew spu�ci� wzrok. Powolnymi, majestatycznymi ruchami zszed� z wydmy. Gdy wkroczy� na piasek w odcieniu ultramaryny, zmieni� zabarwienie, jego sier�� i grzywa by�y teraz r�wnie� niebieskie. Ogromne zwierz� zatrzyma�o si� na chwil� przed Bastianem, kt�ry musia� zadziera� g�ow� jak mysz patrz�ca na kota, a potem nagle po�o�y�o si� i pochyli�o g�ow� do samej ziemi. - Panie - powiedzia� Graograman - jestem twoim s�ug� i czekam na twoje rozkazy . - Chcia�bym wydosta� si� z tej pustyni - oznajmi� Bastian. - Mo�esz mnie zabra�?Graograman potrz�sn�� grzyw�. - To, panie, jest dla mnie niemo�liwe. - Dlaczego? - Bo nosz� pustyni� ze sob�. Bastian nie m�g� zrozumie�, co lew mia� na my�li. - Nie ma innego stworzenia - spyta� wi�c - kt�re mog�oby mnie st�d zabra�? - Sk�d�e - odrzek� Graograman. - Tam, gdzie ja jestem, nie ma mowy, �eby uchowa�o si� co� �ywego. Samo moje istnienie wystarczy, �eby nawet najpot�niejsze i najgro�niejsze istoty w promieniu tysi�ca mil zamieni� w kupk� popio�u. Dlatego nazywaj� mnie Kolorow� �mierci� i kr�lem Pustyni Barw. - Mylisz si� - powiedzia� Bastian. - Nie ka�da istota spala si� na popi� w twoim kr�lestwie. Ja na przyk�ad, jak widzisz, opar�em ci si�. - Bo nosisz Blask, panie. AURYN ci� chroni - nawet przed najbardziej zab�jcz� ze wszystkich istot Fantazjany, przede mn�. - Chcesz przez to powiedzie�, �e gdybym nie mia� Klejnotu, te� musia�bym zamieni� si� w kupk� popio�u? - Tak jest, panie, i sta�oby si� to, cho�bym sam musia� nad tym ubolewa�. Bo jeste� pierwszym i jedynym, kt�ry kiedykolwiek ze mn� rozmawia�.Bastian chwyci� Znak. - Dzi�kuj� ci, Dzieci� Ksi�yc�w! - powiedzia� cicho. Graograman uni�s� si� zn�w na sw� ca�� wysoko�� i spogl�da� na Bastiana z g�ry. - S�dz�, panie, �e mamy sobie niejedno do powiedzenia. Mo�e ja wyjawi� ci tajemnice, kt�rych ty nie znasz. Mo�e ty wyt�umaczysz mi zagadk� mojej egzystencji, kt�rej nie pojmuj�. Bastian skin�� g�ow�. - Je�li to mo�liwe, chcia�bym tylko najpierw si� czego� napi�. Jestem bardzo spragniony . - Tw�j s�uga got�w jest na ka�de skinienie - odpar� Graograman. - Czy zechcesz, panie, usi�� na moim grzbiecie? Zanios� ci� do mego pa�acu, gdzie znajdziesz wszystko, czego ci potrzeba. Bastian wskoczy� na grzbiet lwa. Obiema r�kami chwyci� si� grzywy, kt�rej poszczeg�lne k�dziory p�on�y niczym d�ugie p�omienie. Graograman obr�ci� g�ow� ku niemu. - Trzymaj si� mocno, panie, bo ja jestem szybkim biegaczem. I jeszcze o jedno chc� ci� prosi�, panie: dop�ki przebywasz w moim kr�lestwie czy zgo�a w moim towarzystwie przyrzeknij mi, �e z �adnego powodu i nawet na najkr�tsz� chwil� nie zdejmiesz ochraniaj�cego ci� Klejnotu! - Przyrzekam ci to - powiedzia� Bastian. Lew ruszy�, zrazu powoli, z godno�ci�, potem coraz szybciej i szybciej. Ze zdumieniem Bastian obserwowa�, jak na ka�dym nowym piaskowym pag�rku sier�� i grzywa lwa zmienia�y zabarwienie, zawsze stosownie do koloru wydmy. A wreszcie Graograman sadzi� pot�nymi susami ze szczytu na szczyt, p�dzi� na z�amanie karku, a jego ogromne �apy ledwie dotyka�y ziemi