Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
efekt Stroopa w odniesieniu do sądów społecznych (por. Green- wald i Banaji, 1995). Efekt Stroopa polega na swojego rodzaju asymetrii w rela- cjach między dwoma wymiarami bodźcowymi, tzn. pojawia się wtedy, kiedy je- den wymiar wpływa na tworzenie sądów formułowanych na podstawie wymiaru drugiego (ułatwia lub utrudnia), ale nie odwrotnie. Jest to dowód, iż dostęp do pierwszej dymensji jest automatyczny, nawet gdy dymensja ta nie jest istotna z punktu widzenia zadania. Taką dymensja może być np. płeć. Brewer przyjmuje, że wstępna identyfikacja opiera się na przetwarzaniu informacji w zakresie ograniczonej liczby dymensji (np. wiek, płeć, rasa), przepracowywanych jednocześnie. Wstępną identyfikacja to także stosunkowo globalny osąd, czy dany bodziec ma jakieś znaczenie z punktu widzenia aktu- alnych potrzeb i celów podmiotu, inaczej mówiąc, czy jest relewantny" czy nierelewantny" (relevant - irrelevant). Brewer podaje przykład bezradnego turysty w obcym mieście, który zanim zapyta kogoś o drogę, musi szybko za- decydować, czy mijający go przechodzień jest kimś miejscowym, czy tak jak on zagubionym turystą. Ponadto, zdaniem autorki, sądy na tym etapie mogą też włączać klasyfikację według podstawowej afektywnej dymensji, np. wrogi-przyjazny", zagrażający-bezpieczny" (por. Zajonc, 1980); można sądzić, że ów turysta wykorzystuje także i tę dymensję. Zauważmy, że mimo iż opisane dymensję pozostają w bezpośredniej relacji do celów i potrzeb pod- 2. Przetwarzanie kategorialne i analityczne 41 miotu, jest to ciągle przetwarzanie automatyczne, ponieważ sądy powstają bez świadomej kontroli podmiotu. Brewer podkreśla, że jest to w zasadzie stadium przedkategorialne (preca- tegorizatioń) i polega wyłącznie na prostej taksonomii opartej na jakiejś cesze (prawdopodobnie na jednej przyp. mój). Inaczej mówiąc, identyfikacja to roz- poznanie danej cechy, która nie posiada jakiejś szczególnej stereotypowej treści, i przeprowadzenie prostej dychotomizacji typu kobieta - mężczyzna". Dopiero typy osób, rozpoznane w trakcie dalszego przetwarzania, stanowiące konfigura- cje cech (feature configurations), są bogate w stereotypowe implikacje (Brewer, 1988b). Podstawowym rezultatem uzyskanym w tym stadium jest decyzja, czy dalsze przetwarzanie informacji jest konieczne, a jeśli tak to w jaki sposób. Podmiot na tym etapie ma trzy możliwości działania. Po pierwsze, jeżeli obiekt okaże się bez znaczenia {irrelevant) dla podmiotu, podmiot nie podejmuje żadnych dal- szych kroków w celu poszukiwania dodatkowych informacji. Być może w tej sy- tuacji żadna informacja o obiekcie nie zostanie świadomie rozpoznana i włączo- na do pamięci długoterminowej. Jeżeli natomiast obiekt ma jakieś znaczenie dla podmiotu (relevant), dokonuje on wyboru pomiędzy alternatywnymi procesami przetwarzania: personalnym a kategorialnym. Jeśli bodziec czy sytuacja prowo- kuje jakiś rodzaj zaangażowania podmiotu (self-involvement), przetwarzanie in- formacji będzie opierało się na uwzględnieniu cech bodźca (przetwarzanie perso- nalne opcja druga). Przy braku osobistego zaangażowania przetwarzanie bę- dzie się odbywało drogą kategorialną, włączając informacje o bodźcu do wcześ- niej utworzonej kategorii (opcja trzecia). Kluczowe decyzje co do dalszego przetwarzania, jakie zapadają na tym eta- pie, zależą od stopnia i jakości podmiotowego zaangażowania wobec obiektu, opisywanego za pomocą pojęć relevance i self-involvement, warto zatem poświę- cić więcej uwagi sposobowi rozumienia tych pojęć przez Brewer. W przekonaniu autorki relewancja" odnosi się do wydawania w pewnym sensie zdystanso- wanych" (distal judgments) sądów o obiekcie, ze względu na wymagania aktualnego zadania i na cele właściwe dla danej sytuacji. Natomiast zaangażo- wanie Ja" odnosi się do sądów bliższych" dla Ja (proximal judgments) z uwz- ględnieniem trwałych potrzeb osobistych podmiotu i jego tożsamości. W celu lepszego zrozumienia tych rozróżnień posłużmy się przykładem podanym przez Brewer (1988b). Kiedy członkowie wydziału psychologii społecznej rozpatrują kandydatury osób zgłaszających się na studia doktoranckie, muszą zostać wygenerowane przynajmniej dwa sądy o kandydacie: Czy kandydat w ogóle nadaje się na studia doktoranckie? Czy kandydat może zostać zaakceptowany przez danego profesora jako jego osobisty student i jako członek zespołu badawczego? W pewnym sen- sie oba sądy angażują Ja, jednak zdaniem Brewer, inaczej wykorzystuje się po- 42 1. Obiekt jako źródło reguł procesu kategoryzacji społecznej siadane informacje o kandydacie i stosuje się inne reguły w jednym i drugim przypadku. Decyzja pierwsza może zostać powzięta na,podstawie podstawowych informacji o kandydacie, zawartych w jego dokumentach, np. przez porównanie jego ocen w czasie studiów z ocenami innych kandydatów, przez oszacowanie zgodności kandydata z odpowiednimi prototypami doktorantów ponoszących sukces czy z prototypami doktorantów odnoszących niepowodzenia. Oceniamy więc, czy dana osoba jest relewantna" w danej sytuacji, (tj