Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
Znane są następujące formy działania administracji: a) stanowienie przepisów prawnych (tzw. aktów administracyjnych ogól- nych albo normatywnych), b) wydawanie aktów administracyjnych (tzw. aktów administracyjnych indywidualnych), c) zawieranie porozumień administracyjnych, d) zawieranie umów, e) prowadzenie działalności społeczno-organizatorskiej, f) wykonywanie czynności materialno-technicznych. a. Stanowienie przepisów prawnych | Organ administracyjny ma prawo posługiwania się w swej działalności j aktami normatywnymi, za pomocą których ustanawia powszechnie obowiązu- j jące przepisy prawa. Jakie to są akty i jaki jest zakres spraw, które mogą być j przez organ przy ich pomocy regulowane - o tym decydują przepisy okreś- ! łające kompetencje organu. Organ stojący najwyżej w hierarchii administracji państwowej - Rada Ministrów - wydaje przede wszystkim rozporządzenia i podejmuje uchwały. Ministrowie wydają rozporządzenia i zarządzenia, podobnie jak przewod- niczący komisji i komitetów stojący na czele samodzielnych resortów. 94 Stanowi ono podstawową formę prawną działania admimstraqi. Większość konkretnych spraw, których załatwianie należy do zakresu zadań danego organu, jest rozstrzygana w postaci aktu administracyjnego. Kończy on postępowanie administracyjne i stanowi załatwienie wniosku zainteresowanej osoby lub instytucji. Pojęcie aktu administracyjnego, przesłanki jego ważności i inne zagadnienia z tym związane będą omówione dalej. c. Zawieranie porozumień administracyjnych Porozumienie administracyjne występuje między organami, które nie są sobie podporządkowane, a więc między którymi nie ma stosunku służbowej podległości (np. między dwoma wojewodami). '. Jest ono przydatne, gdy wchodzi w grę konieczność podjęcia i prowadzenia wspólnej działalności organizatorskiej w sprawach regulowanych prawem administracyjnym. Porozumienie administracyjne stanowi więc podstawową i skuteczną formę prawną współdziałania różnych organów administracyjnych. Dopuszczalność zawierania porozumień wynika z faktu, że wzajemne współdziałanie stanowi obowiązek wszystkich organów administracji państ- wowej. Porozumienie może być zawarte tylko w sprawach objętych kompeten-1 cjami stron i regulowanych prawem administracyjnym. Sankcję, która może | być zastosowana w razie naruszenia porozumienia przez jedną ze stron, ť stanowią środki nadzorcze organów nadrzędnych. Zasadniczo porozumienia stanowią platformę współdziałania organów administracyjnych w ciągu dłuższego czasu, w dziedzinie spraw powtarzają- cych się. Nierzadko porozumienie stwarza ogólną podstawę do bardziej szczegółowych uzgodnień, zawieranych przez jednostki podporządkowane stronom. Występują jednak i takie porozumienia, w których zostaje skoor- dynowana działalność kilku organów w załatwianiu jednej sprawy. d. Zawieranie umów Umowa, która jest typową czynnością cywilnoprawną i ze względu na swą f istotę stanowi w prawie administracyjnym element obcy, jest także wykorzys- tywana jako jedna z form działalności organów administracyjnych. Istotą umowy jest porozumienie dwóch lub więcej stron, które w danej sytuacji są prawnie równorzędne (co dla prawa administracyjnego jest zupełnie nietypowe). Umowa jest aktem dwustronnym, inaczej niż akt administracyjny. Wymaga do swego powstania zgodnej woli dwóch stron. & Prowadzenie działalności społeczno-organizatorskiej Działalność tego rodzaju jest tzw. działalnością w formach niewładczych. Prowadząc tę działalność organy nie występują z pozycji władzy, jak przy wydawaniu aktów administracyjnych, lecz w podobnym charakterze jak wśród ludności czynów społecznie użytecznych, prowadzenie akcji w celu zachęcenia do współudziału w realizacji uchwały samorządu terytorialnego - oto przykłady tej formy działania. Działalność społeczno-organizacyjna ma wielkie znaczenie. Jest bowiem wiele poważnych zadań ciążących na organach administracyjnych, które nie mogą być wykonane na innej drodze, jako że ustawa nie wskazuje konkretnych | środków prawnych do ich realizacji. Społeczno-organizacyjna działalność administracji i samorządu terytorialnego pobudza aktywność społeczną, wdra- ża ludzi do zespołowego działania i tworzenia na tej drodze wspólnych wartości. f. Wykonywanie czynności materialno-technicznych Czynności materialno-techniczne są to wszelkie czynności faktyczne organu administracyjnego i jego funkcjonariuszy, wykonywane w toku urzędowania. l W stosunku do właściwych czynności organu mają one charakter pomocniczy. Przykładem czynności materialno-technicznych jest prowadzenie akt i ar- chiwów w urzędzie wojewódzkim, dokonywanie zestawień statystycznych przez urzędnika, zainkasowanie należności podatkowej, doprowadzenie do poddania dziecka obowiązkowemu szczepieniu. Czynności materialno-techniczne muszą się opierać na podstawie prawnej (ustawie, akcie normatywnym pochodzącym od organu administracji, akcie l administracyjnym). Wśród omawianych czynności można wyróżnić dwie grupy: a) czynności dokonywane wewnątrz organu (sporządzenie sprawozdania, napisanie proto- kołu), b) czynności, z którymi organ administracyjny występuje na zewnątrz (czynności egzekucyjne, doprowadzenie dziecka do szkoły z zastosowaniem przymusu). ^6