ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Van Seters nie zajmuje się osnową językową i wydarzeniami, które wiążą te opowiadania ze sobą, a jednocześnie – w jeszcze większym stopniu niż Wellhausen – dzieli te teksty według cech charakterystycznych, które wydają się zbyt wydumane. Nie ma tu żadnych kryteriów ani wyraźnej metody, którą mógłby pojąć uczony lub laik. Jest to raczej seria rozważań nad różnymi aspektami poszczególnych opowiadań. Jest to ironiczny powrót do praktykowanego niegdyś traktowania każdego opowiadania osobno, które przezwyciężyła brzytwa Ockhama krytyki biblijnej. Ponadto argumentacja Van Setersa często pociąga za sobą rozumowanie, które pozostawia wiele do życzenia. Kiedy Van Seters zajmuje się opowiadaniem o relacjach między „synami Bożymi” i kobietami, w wyniku których przychodzą na świat olbrzymi/Nefilim – (Rdz 6, 1-4), to porównuje to opowiadanie do greckiego Katalogu heroin Hezjoda. Ponieważ Katalog heroin wykazuje pewne paralele z opowiadaniem biblijnym, ale nie ma w nim wątku olbrzymów, Van Seters dochodzi do wniosku, że „najlepiej byłoby potraktować wzmiankę o Nefilim w Rdz 6, 4 jako wtórną” 39. I znów, z całym szacunkiem, jest to bardzo słaby argument. Fakt, że element opowiadania biblijnego jest nieobecny w pracy Hezjoda, nie czyni go wcale elementem „wtórnym” – mimo to Van Seters dochodzi do takiego właśnie wniosku, nie broniąc go już dalej ani nie komentując 40. Sposób, w jaki Van Seters ustala wiek opowiadania o wieży Babel, to kolejny przykład rozumowania budzącego poważne wątpliwości. Van Seters powiada, że opowiadanie o wieży Babel z pewnością nawiązuje do wybudowania zikkuratu Etemenanki w Babilonii. Mówi, że najwcześniejsza wzmianka o Etemenanki pojawia się w eposie Erra, a ten – według von Sodem – powstał ok. roku 765 p.n.e. Mówi dalej, że owszem istnieją wcześniejsze liczne wzmianki o babilońskiej świątyni Esagila, ale nie o zikkuracie Etemenanki. I konkluduje: „ta cisza na temat Etemenanki może jedynie znaczyć, że nie powstał on przed VIII w. p.n.e.” 41. Po czym dodaje, że jest mało prawdopodobne, aby zikkurat ten od samego początku uważany był za „wyjątkową budowlę”. A zatem opowiadanie o wieży Babel musiało powstać dużo później – w czasach wygnania. To rozumowanie jest niepokojące z wielu powodów. Van Seters nie przyznaje, że datowanie Erry jest sprawą sporną. Informuje, że pierwsza imienna wzmianka o Etemenanki pojawia się w eposie Erra, ale nie mówi nic o tym, że wcześniej w Enuma Elisz -wspomniany jest zikkurat w Babilonie. I z pewnością jest tam uważany za „wyjątkową budowlę” (Tablica VI, wiersz 63). Stanowisko Van Setersa, według którego J powstało w czasie niewoli babilońskiej, budzi również inne wątpliwości. Twierdzi on, że tematy wygnania i rozproszenia w Księdze Rodzaju (na przykład w opowiadaniu o wieży Babel) „wskazują wyraźnie na troski społeczności żyjącej na wygnaniu”. Mówi tak pomimo powtarzanych często ostrzeżeń uczonych przed takim rozumowaniem. Na starożytnym Bliskim Wschodzie zdarzały się deportacje podbitych narodów i autor wcale nie musiał być uprowadzony w łańcuchach, aby pisać o rozproszeniu ludzkości w opowiadaniu o wieży Babel. Kolejnym przykładem rozumowania budzącego wątpliwości jest stanowisko Van Setersa wobec kwestii obietnic złożonych patriarchom. Van Seters dostrzega liczne związki między relacjami o obietnicach złożonych Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi z jednej strony a relacjami o Dawidzie i Salomonie z drugiej. Dochodzi do wniosku, że autor opowiadań o patriarchach posłużył się w nich językiem i ideologią charakterysyczną dla czasów monarchii. Można by było pomyśleć, że jest to dowód na to, iż opowiadania o patriarchach zostały napisane w czasie trwania monarchii, jednak Van Seters twierdzi coś innego, a mianowicie, że opowiadania te musiały zostać napisane już po upadku monarchii. Dlaczego? „Ponieważ w tradycji biblijnej dość późno pojawiają się wysiłki, aby połączyć patriarchów z Dawidem” 42. Po pierwsze, to w ogóle nie jest argument. Po drugie, jest to nieprawda. Błogosławieństwo Jakuba udzielone na łożu śmierci, bardzo wczesny tekst biblijny, o którym wspominałem wcześniej, stanowi wyraźny związek między patriarchami i monarchią (Rdz 49, 8-10). Taki związek stanowi również koniec opowiadania o Judzie i Tamar (Rdz 38). Argumentacja Van Setersa to klasyczny przypadek błędnego koła. Próbuje on dowieść, że J powstało dość późno, i jako dowód traktuje fakt, że J powstało dość późno. Powiada na tej samej stronie: „Fakt, że J jest tekstem późnym, potwierdza tę interpretację”. Tymczasem to właśnie ta interpretacja miała udowodnić ten fakt 43. Istnieją zatem powody, aby podać w wątpliwość metodę i rozumowanie w pracach Van Setersa. Tekst rzadko u niego mówi sam za siebie. Rzadko również wiadomo od razu, o co Van Setersowi chodzi