ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Obraz kliniczny jest zależny od umiejscowienia guza, jego wielkości, charakteru tkanki z której się wywodzi oraz szybkości jego wzrostu. Położenie guza w głębi oczodołu powoduje zawsze wytrzeszcz osiowy lub mimośrodkowy, zmniejszający się pod uciskiem lub nie, i powodujący często zastój żylny z obrzękiem oraz rozdęcie pętli naczyniowych spojówki. 77 Ucisk guza na tylny biegun gałki może wywoływać zmiany widoczne w tylnym biegunie oka, a w szczególności zmiany obrzękowe lub zanikowe w obrębie tarczy nerwu wzrokowego. Badanie radiologiczne może wykazywać na zdjęciach przeglądowych objawy osteolizy, obecność zwapnień wewnątrzoczodołowych, poszerzenie kanału nerwu wzrokowego lub/i szczelin oczodołowych. USG w prezentacji B, a przede wszystkim tomografia komputerowa, daje dokładniejsze informacje o tkankach miękkich. Niekiedy konieczne jest uzupełnienie tych badań angiografią lub innymi metodami opisanymi w rozdziale 2. 2. 3. 3. 1. Guzy powstałe w wyniku zaburzeń rozwojowych (choristomata, hamartomata) ŚTorbiel skórzasta (cystis dermoidalis) zawiera składniki skóry i jej przydatków. Leczenie operacyjne. ŚSkórzako–tłuszczak (dermolipoma) widoczny jest pod spojówką gałkową, zwykle w górno– skroniowym kwadrancie (ryc. 3.–5). Leczenie chirurgiczne powoduje możliwość powikłań w postaci zaburzeń ustawienia i ruchomości gałki lub powieki. Dlatego wskazania operacyjne należy ograniczyć do przypadków, w których rozmiary guza powodują istotny defekt kosmetyczny, a przede wszystkim zaburzenia funkcji oka. ŚKaszak (atheroma) jest torbielą naskórkową, zawierającą produkty złuszczania, keratynę i kryształki cholesterolu. Stosuje się wyłuszczenie chirurgiczne. ŚPotworniak– (teratoma) to rzadki rodzaj guza zawierający tkanki z różnych listków zarodkowych. Wymaga usunięcia operacyjnego. ŚGuzy naczyniowe traktowane są także raczej jako zaburzenia rozwojowe typu hamartoma, niż nowotwory. >Naczyniaki włośniczkowe (hemangiomata capillares), mają wygląd jasnoczerwonych otorbionych guzków o budowie zrazikowej ("znamiona poziomkowate") i pojawiają się w pierw szych tygodniach życia, szybko rosnąc w ciągu kilku następnych miesięcy. Umiejscowione w obrębie oczodołu, najczęściej w jego górno–nosowym kwadrancie, przechodzą na spojówkę i powieki. Mają one tendencję do włóknienia i samoistnego zaniku między 5. a 7. r. ż. 78 Z tego powodu wymagają leczenia jedynie wtedy, gdy zaburzeniu ulega czynność oka. Ma to np. miejsce w przypadku, gdy opadnięcie powieki górnej zagraża powstaniem niedowidzenia (amblyopia) – ryc. 3.–6. Dobre wyniki lecznicze daje miejscowe nastrzykiwanie guza kortykosteroidami. W przypadkach koniecznych stosuje się też powierzchowną radioterapię lub leczenie chirurgiczne. >Naczyniaki jamiste (hemangiomata cavernosum) nie mają tendencji do zanikania, przeciwnie rosną i manifestują się u osób dorosłych (20–40 r. ż.). Częściej występują u kobiet, a ich wzrost może być przyśpieszony w okresie ciąży. Powodują wytrzeszcz, niekiedy zez i wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Rozpoznawane są na podstawie badania USG w prezentacji B i tomografii komputerowej. Są one na ogół otorbione i po diagnostyce angiograficznej mogą być w całości usunięte (ryc. 3.–7). Nie są promienioczułe. Złe rokowanie co do zachowania wzroku przedstawiają naczyniaki mieszczące się w lejku naczyniowym i uciskające nerw wzrokowy. >Żylaki (varices) charakteryzują się zmienną wielkością w zależności od wy–pełnienia krwią. Położone pozagałkowo mogą powodować wytrzeszcz narastający przy pochyleniu głowy ku przodowi i malejący w pozycji ułatwiającej odpływ, a także pod wpływem ucisku. ŚNaczyniaki limfatyczne in. chłonne (lymphangiomata) są klinicznie nieme, aż do powstania samoistnego krwotoku do przestrzeni naczyniowej i pojawienia się tzw. "czekoladowych torbieli". Krwotoki resorbują się samoistnie. Ich drenaż jest konieczny jedynie w przypadku występowania ucisku na nerw wzrokowy. 79 ŚGuzy układu nerwowego są często jednym z objawów, jakie daje choroba Recklinghausena (neurofibromatosis Recklinghauseni). Nerwiako–włókniaki są także częściej uznawane za uszkodzenia rozwojowe – hamartomata – niż za nowotwory. Jedynie ich umiejscowienie przesądza o stopniu inwazyjności. >Glejak nerwu wzrokowego (glioma nervi optici) w 75% przypadków ujawnia się przed 10 r. ż. Umiejscowienie guza, a przede wszystkim stopień jego ekspansywności, decydują o rokowaniu. Rozwój guza bywa rozmaity – niekiedy jego wzrost ustaje samoistnie, jak w guzach typu hamartoma, w innych przypadkach rośnie on szybko. Dochodzi wtedy do zajęcia skrzyżowania nerwów wzrokowych, co może prowadzić do zaburzeń czynności przysadki i wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Obraz kliniczny glejaka nerwu wzrokowego charakteryzuje jednostronny wytrzeszcz osiowy, który narasta powoli i bezboleśnie. Równocześnie występuje częściowa lub całkowita utrata ostrości wzroku. Na dnie oka występują objawy zastoinowego obrzęku tarczy, a następnie cechy zaniku nerwu wzrokowego (patrz: rozdział 14.). Glejak nerwu wzrokowego występuje często w przebiegu choroby Recklinghausena (25–50%). Diagnozę ułatwia w tym przypadku obecność plam koloru "kawy z mlekiem" na skórze tułowia. Rozpoznanie glejaka opiera się na badaniu USG (metodą B) oraz zdjęciach RTG, na których stwierdza się poszerzenie kanału nerwu wzrokowego w miarę propagacji guza w kierunku skrzyżowania. Tomografia komputerowa pozwala na stwierdzenie wewnątrzczaszkowego wzrostu guza. Postępowanie terapeutyczne powinno być zindywidualizowane – od obserwacji małych guzów, szczególnie przy zachowanym widzeniu, do usuniącia chirurgicznego w przypadku groźby zajęcia skrzyżowania. Radioterapia jest stosowana w guzach nie nadających się do leczenia chirurgicznego. >Nerwiako–włókniak splotowaty (neurofibroma plexiforme), występujący w przebiegu choroby Recklinghausena, jest silnie unaczynionym, naciekowym guzem, umiejscowionym w bocznej części powieki górnej i przedniej części oczodołu. Często wywołuje postępujące opadnięcie powieki i dysplazję kości oczodołu, a także wytrzeszcz i ucisk na nerw wzrokowy. >Oponiak (meningeoma) jest guzem łagodnym, wychodzi z pajęczynówki i jest najczęściej wtórnym rozprzestrzenianiem się procesu rozrostowego z czaszki na otoczki nerwu wzrokowego. Inwazyjność guza wynika z ucisku, jaki wywiera na ten nerw. Objawy czynnościowe zależą od jego umiejscowienia w stosunku do skrzyżowania nerwów wzrokowych. Zajęcie skrzyżowania powoduje ubytki w polu widzenia obu oczu i postępujący zanik nerwów wzrokowych. Leczenie neurochirurgiczne. 3. 3. 2