Klemens V w bulli swej skierowanej potem przeciw �okietkowi powt�rzy� czynione mu przez Mu-skat� zarzuty i poruczy� legatowi Gentilisowi rozpatrzenie skargi...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Druga skarga Muskaty wniesiona przed forum legata wysz�a z kancelarii biskupa wroc�awskiego i mie�ci si� w ksi�dze formu� Arnolda v. Protzan. Nie od razu jednak zaj�� si� legat tym sporem. Tymczasem czyni� �okietek starania, by sw�j sp�r z Muskata zako�czy� na drodze ugody; chcia� bowiem wnie�� przed papie�a skarg� przeciwko Krzy�akom o zab�r Pomorza. Muskata nie dowierza� �okietkowi i dopiero gdy �okietek pod przysi�g� zapewni� bezpiecze�stwo biskupowi, zgodzi� si� na przybycie do Krakowa. Po�rednikiem zosta� za zgod� obu stron biskup wroc�awski Henryk, po czym obaj biskupi Henryk i Muskata przybyli do Krakowa i zamieszkali w klasztorze Dominikan�w. Gdy uk�ady prowadzone ze wsp�udzia�em biskupa wroc�awskiego nie da�y rezultatu, wys�a� �okietek oddzia� z�o�ony z W�gr�w i szlachty ziemi krakowskiej do klasztoru. Muskata po spo�yciu obiadu znajdowa� si� jeszcze w refektarzu wraz z biskupem Henrykiem, bracnu zakonnymi i jakimi� osobami �wieckimi. Tam zosta� Muskata ujgty przez ten zbrojny oddzia�, odprowadzony na dw�r ksi��cy (Wawel) i uwi�ziony. Wypadek ten wywo�a� silne wra�enie i znalaz� odbicie we 97 oirzesnej mu historiografii; kronikarze podali jako przyczyn� licz-walki zbrojne, kt�re wszczyna� Muskata (multas guerras, quas facie- bat)- Uwi�zienie biskupa odby�o si� z ko�cem 1308 lub mo�e nawet z po- tkiem 1309 r., znacznie wcze�niej przed dat� listu wys�anego (4 III 1309) przez Klemensa V w tej sprawie. .List papie�a by� nast�pstwem skargi ha to uwi�zienie wniesionej w imieniu Muskaty przez Henryka, biskupa wroc�awskiego. W li�cie tym poleci� papie� Paw�owi z Banczu, sufraganowi wroc�awskiemu i dwom kanonikom wroc�awskim jako s�dziom przez papie�a delegowanym wezwa� ksi�cia krakowskiego przed sw�j trybuna�. Mieli oni sk�oni� �okietka pod gro�b� ekskomuniki wi�kszej i interdyktu do uwolnienia biskupa, oddania zagrabionego maj�tku ko�cielnego, wydania zdobytych zamk�w, przywr�cenia wygnanym kanonikom krakowskim i innym duchownym urz�d�w i beneficj�w ko�cielnych, a usuni�cia tych, kt�rzy te beneficja zaj�li. �okietek przed tymi s�dziami si� nie stawi� i �ci�gn�� na siebie i kraj przewidziane kary. Nie polepszy�o to sytuacji Muskaty. Po d�u�szym wi�zieniu zdecydowa� si� wreszcie uprosi� arcybiskupa o po�rednictwo mi�dzy sob� a �okietkiem. Za rad� i zgod� arcybiskupa oraz kilku cz�onk�w kapitu�y krakowskiej z�o�y� Muskata na pi�mie f przyrzeczenie wierno�ci w stosunku do �okietka i nadto w obecno�ci arcybiskupa przysi�g� wierno�ci. Muskata �pragn�� pokoju i wyrzekaj�c si� wszelkiej my�li zerwania" w pi�mie swym przyrzek� �W�adys�awowi ksi�ciu krakowskiemu i jego potomkom" wierno�� i pok�j: nigdy przeciw niemu i jego pa�stwu nie us�u�y nikomu ani rad�, ani pomoc�, a o ile by jakie wrogie zamiary dosz�y do jego wiadomo�ci, postara si� im zapobiec; przyzna�, �e sam wykroczy� przeciw �okietkowi. Szczeg�owe warunki uhiowy zawiera�y "ust�puj�ce zobowi�zania: Muskata odt�d b�dzie przebywa� spokojnie swej diecezji � nie opu�ci jej bez specjalnego zezwolenia w�adzy zwierzchniej (absque superioris licentia), chyba na wezwanie stolicy Postolskiej albo arcybiskupa dla konsekracji biskup�w lub wyjazdu na i nie b�dzie trzyma� ani w swym otoczeniu (familia), ani w do- koscielnych os�b ksi�ciu podejrzanych, tych przede wszystkim, orych mog�aby wyj�� podnieta do zerwania mi�dzy biskupem �cieni; w�asnym staraniem i kosztem przez swoich pos��w odwo�a prawe przeciw �okietkowi przez siebie wytoczon� przed stolic� 98 apostolsk� i legatem i postara si� o uniewa�nienie wszelkich pism, ia kie by zosta�y wystosowane przez papie�a lub legata przeciw �okietkowi lub komukolwiek z kapitu�y krakowskiej; sam za� z serca przebacza tym wszystkim cz�onkom kapitu�y, rycerzom i s�u�bie ksi��cej, kt�rzy pomagali ksi�ciu przeciw niemu, i przywraca ich do swej �aski. Ponadto zobowi�za� si�, �e rozka�e szwagrowi swemu Gerlachowi, by zamek w Lj. powcu, oddany mu w zarz�d, wyda� w r�ce kapitu�y. Poniewa� w�tpliwe by�o, by Gerlach dobrowolnie zwr�ci� ten zamek, zastawi� biskup za zgod� kapitu�y ksi�ciu miasto biskupie S�awk�w ze wszystkimi dochodami do czasu, a� ksi�� zdob�dzie zamek lub biskup odbierze go z r�k Ge-rlacha. Pismo Muskaty zawieraj�ce warunki ugody wystawione w Kra-kowie 2 VII 1309 i opatrzone piecz�ciami arcybiskupa, Muskaty i kapitu�y krakowskiej uj�� w tydzie� p�niej (9 VII 1309) w akt notarialny Bogus�aw z Sandomierza, notariusz arcybiskupa gnie�nie�skiego, celem przes�ania go legatowi Gentilisowi. Uwi�zienie przez �okietka Muskaty i skarga wniesiona w jego imieniu przed legata spowodowa�y, �e legat zaj�ty dotychczas sprawami w�gierskimi przyst�pi� wreszcie do rozpatrzenia spor�w Muskaty z arcybiskupem, przekazanych mu do rozstrzygni�cia przez papie�a. Przebywa� on w�wczas w Budzie, gdy pozwa� 26 V 1309 arcybiskupa gnie�nie�skiego, Tomasza, dziekana gnie�nie�skiego, Jana, archidiakona ��czyckiego, Andrzeja, kanclerza gnie�nie�skiego oraz Jarosta kustosza krakowskiego, Miko�aja prepozyta wi�lickiego, Adama prepozyta i Franciszka kanonika krakowskiego, by w dniu l VIII 1309 stawili si� osobi�cie przed legatem jako oskar�eni o wsp�udzia� przy uwi�zieniu Jana (Muskaty) biskupa krakowskiego. W oznaczonym terminie zjawili si� przed audytorem Filipem z Sardynii, wyznaczonym s�dzi� przez legata dla tej sprawy, pe�nomocnicy oskar�onych. Proces rozpocz�to, lecz ju� w tydzie� p�niej wstrzyma� legat post�powanie s�dowe przed audytorem i postanowi� �ledztwo i badanie tej sprawy przeprowadzi� na miejscu w Polsce przez wyznaczonych tam s�dzi�w. Widocznie p�niej zmieni� zn�w zdanie, skoro pismem z daty: Buda 30 VIII 1309 poleci� dwoffl kanonikom wroc�awskim wezwa� oskar�onych, by w dniu Wszystkich �wi�tych stawili si� przed legatem w Bratys�awie