Kiedy tam dotar�, rozwin�� lin� i rzuci� jeden jej koniec na d�...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Pozostali Amerykanie zacz�li wspina� si� za nim. Molly, podj�wszy nagle decyzj�, wskoczy�a na siod�o i pop�dzi�a konia przez wrzosowisko, skr�caj�c w las za plebani�. W ko�ciele by�o bardzo zimno. Panuj�cy mrok rozja�nia�y tylko p�omyki �wiec i czerwona lampka sanktuarium. Zosta�o ich o�miu: opr�cz Devlina, Steiner i Ritter, Werner Briegel, Altmann, Jansen, kapral Becker oraz Preston. By� tam r�wnie�, o czym �aden z nich nie wiedzia�, Arthur Seymour, kt�ry - pozostawiony w�asnemu losowi przez umykaj�cych z ko�cio�a ludzi - le�a� nadal ze zwi�zanymi r�kami i nogami obok Sturma w mrocznej kaplicy Naj�wi�tszej Marii Panny. Uda�o mu si� oprze� plecami o �cian�, a teraz pr�bowa� uwolni� przeguby r�k, wbijaj�c dziwny, pe�en w�ciek�o�ci wzrok w Prestona. Steiner sprawdzi� drzwi na wie�� i do zakrystii. Wygl�da�y na zamkni�te. Potem zajrza� za zas�on� u st�p wie�y. Liny dzwon�w nie u�ywanych od 1939 roku, bieg�y w g�r� do otwor�w po�o�onej na wysoko�ci trzydziestu st�p drewnianej pod�odze. Steiner zawr�ci� i podszed� do swoich ludzi. - No c�, mog� wam tylko zaproponowa� dalsz� walk�. - To absurd! - odezwa� si� Preston. - Jak mo�emy walczy�? Oni maj� ludzi i sprz�t. Kiedy zaczn� na dobre, nie utrzymamy si� tutaj nawet przez dziesi�� minut. - To ca�kiem proste - stwierdzi� Steiner. - NIe mamy wyboru. Jak s�yszeli�cie, zgodnie z Konwencj� Genewsk� narazili�my si� na powa�ne ryzyko nosz�c brytyjskie mundury. - Walczyli�my jako niemieccy �o�nierze - upiera� si� Preston. - W niemieckich mundurach. Sam pan tak twierdzi�. - To �liska sprawa - odpar� Steiner. - Nawet maj�c dobrego obro�c� ba�bym si� o swoj� g�ow�. Lepiej teraz zgin�� od kuli, ni� stan�� potem przed plutonem egzekucyjnym. - NIe wiem, o co ci w�a�ciwie chodzi, Preston - odezwa� si� Ritter. - Ciebie i tak czeka z pewno�ci� londy�skie wi�zienie w Tower. Obawiam si�, �e Anglicy nigdy nie darzyli szczeg�lnymi wzgl�dami zdrajc�w. Powiesz� ci� tak wysoko, �e nawet kruki do ciebie nie dolec�. Preston usiad� ci�ko na �awce, chwytaj�c si� r�kami za g�ow�. Nagle zabrzmia�y organy i us�yszeli wo�anie Hansa Altmanna, kt�ry siedzia� wysoko nad stallami ch�ru: - To preludium do chora�u Jana Sebastiana Bacha. Szczeg�lnie stosowne w naszej sytuacji, bo nosi tytu� "Dla umieraj�cych". Pop�yn�a muzyka, a �piew Altmanna wype�ni� ca�y ko�ci�. - "Ach wie nichtig, ach wie fluchtig"... Ach, jak zwodnicze, ach, jak kr�tkie s� mijaj�ce dni... Nagle w jednym z okien g��wnej nawy trzasn�a szyba. Altmann, powalony seri� z automatu, spad� z krzes�a mi�dzy stalle ch�ru. Werner odwr�ci� si� skulony, strzelaj�c ze stena. Jeden z Amerykan�w run�� z okna g�ow� w d� i wyl�dowa� mi�dzy dwoma �awkami. W tej samej chwili rozbito jeszcze kilka okien i ko�ci� zala�a lawina pocisk�w. Werner dosta� w g�ow�, kiedy bieg� wzd�u� po�udniowej nawy. Upad� twarz� do ziemi, nie zd��ywszy nawet krzykn��. Z g�ry kto� strzela� bez opami�tania z thompsona. Steiner podczo�ga� si� do Wernera i odwr�ci� go, a potem ruszy� dalej, przemykaj�c chy�kiem na schody prezbiterium, by sprawdzi�, co z Altmannem. Wr�ci� przez po�udniow� naw�, chowaj�c si� za �awkami, gdy� strzelanina nie ustawa�a. Devlin podczo�ga� si� do niego. - Jak tam? - Altmann i Briegel nie �yj�. - Ale jatka! - powiedzia� Irlandczyk. - Jeste�my bez szans. Ritter dosta� w nogi, a Jansen nie �yje. Steiner podczo�ga� si� razem z nim na ty� ko�cio�a. Ritter le�a� za �awkami, zawi�zuj�c sobie na udzie polowy opatrunek. Obok niego przycupn�li Preston i kapral Becker. - W porz�dku, Ritter? - spyta� Steiner. - Zabraknie im odznacze� dla rannych, Herr Oberst. - Ritter wyszczerzy� z�by w u�miechu, najwyra�niej jednak bardzo cierpia�. Z g�ry nadal strzelano, Steiner wskaza� wi�c g�ow� na ledwo widoczne w p�mroku wej�cie do zakrystii i powiedzia� do Beckera: - Spr�buj przestrzeli� te drzwi. Tutaj nie poci�gniemy d�ugo, to pewne. Becker skin�� g�ow� i nisko pochylony znikn�� w p�mroku za chrzcielnic�. Kiedy sten z t�umikiem zacz�� strzela�, s�ycha� by�o tylko �w dziwny metaliczny trzask poruszaj�cego si� rygla. Pchni�te nog� drzwi zakrystii otworzy�y si� na o�cie�. Strzelanina usta�a nagle i z g�ry rozleg�o si� wo�anie Garveya: - Ma pan ju� dosy�, pu�kowniku? To jest jak strzelanie do ryb w beczce i wola�bym tego nie robi�, ale je�eli nas zmusicie, wyniesiemy was stamt�d nogami do przodu. W tym momencie Preston za�ama� si�, skoczy� na r�wne nogi i podbieg� do chrzcielnicy. - Wychodz�! Mam ju� do��! - Ty draniu! - krzykn�� Becker, wyskakuj�c z p�mroku sprzed drzwi zakrystii i trzasn�� Prestona w skro� kolb� karabinu. U g�ry zaterkota� thompson