ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Toteż w bardzo trudnych latach li Rzeczypospolitej wychowanie w przedszkolu pozostawiono w dużej mierze inicjatywie społecznej i prywatnej, albowiem w powodzi pilnych spraw 24. i wydatków o kapitalnym znaczeniu dla odradzającej się państwowości polskiej, zagadnienie to nie mogło liczyć na wydatną pomoc ze strony państwa. W tych warunkach władzom oświatowym należy przypisać. duże zasługi, a przede wszystkim autorstwo wielu wydarzeń o dość zasadniczym znaczeniu dla sprawy, a mianowicie:opracowanie zasad prowadzenia placówek wychowawczych dla dzieci w wieku 4-7 lat, przy czym wprowadzono po raz pierwszy oficjalnie nazwę "przedszkole":poddanie wszystkich tych placówek pod nadzór i opiekę Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, gdzie stworzony został Referat Wychowania Przedszkolnego:wydanie zarządzenia z 1918 r.w sprawie higieny i opieki lekarskiej w przedszkolach oraz zaopatrzenia ich w podstawową literaturę i materiały w tym zakresie:przejęcie przez Ministerstwo WRiOP kursów dla wychowawczyń przedszkoli i przekształcenie ich na seminaria, a także organizowanie przez szereg-lat kursów dokształcających dla czynnych wychowawczyń:wydanie w 1920 r.i 1932 r.publikacji dotyczących wskazówek o organizacji i prowadzeniu ochroń oraz metod pracy z j (ryjęvyIyByyj F-wydanie Ustawy o ustroju szkolnictwa z dnia li marca 1932 r.postanawiającej, że, dla dzieci w wieku o. w pełni zrealizowany ze względu na wybuch U wojny światowej, to jednak podstawy prawne posłużyły jako dorobek stanowiący punkt wyjścia do prac kontynuatorskich w Polsce Ludowej. Tak istotny postęp myśli pedagogicznej, wyprzedził praktykę, a zwłaszcza praktykę wychowania fizycznego w przedszkolu. Najlepszym odzwierciedleniem tej tezy jest fluktuacja liczby dzieci, którym udostępniony został wstęp do przedszkoli. Gdy w.latach 1919-1932 liczba dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym stale wzrastała i doszła do 3 A'%populacji 3-7-latków, to aż do 1939 r.dał się zauważyć trend malejący, który obniżył tę liczbę do około Z'% (33, s l 7) . Przyczyną tego stanu rzeczy był brak ustawowego określenia obowiązków w zakresie zakładania i utrzymywania przedszkoli oraz brak wyraźnie sformułowanej zasady upowszechnienia wychowania przedszkolnego jako warunku demokratyzacji szkolnictwa. Dlatego o rozwoju placówek przedszkolnych zadecydowała dobra wola i inicjatywa instytucji społecznych oraz osób prywatnych. Główny ciężar spoczywał na placówkach kościelnych lub parafialnych oraz na takich stowarzyszeniach świeckich, jak:Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet. Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. Rodzina Wojskowa i inne. Władze szkolne nie sfinalizowały prac nad programem wychowania przedszkolnego. Posługiwano się jedynie wydanym przez Ministerstwo WRiOP poradnikiem pt. Rody i wskazówki dla ugchouauczgiw przedszkolach (ochronkach) . Warszawa 1933, który zawierał wprawdzie szereg elementów spotykanych zwykle w programie, dawał cenne rady i wskazówki pedagogiczne, uwzględniał postulaty higieny i wychowania zdrowotnego, poświęcał wiele uwagi wychowaniu fizycznemu i kształceniu zmysłów, ale nie miał należytej rangi dokvmeńtu obowiązującego, programu dydaktycznego. Miało to negatywne reperkusje praktyczne. W sumie okres międzywojenny, choć nie doprowadził do upowszechnienia wychowania przedszkolnego i nie objął szerszych mas dziecięcych wpływami tego wychowania, to jednak stworzył wartościowy dorobek teoretyczny i organizacyjna-instruktażowy w tym zakresie. Koncepcja przedszkola ukierunkowana została głównie na pracę wychowawczą. Zwrócono przy tym należytą uwagę na wychowanie fizyczne, starano się ten dział wychowania 26. nieco zmodernizować wprowadzając cenne korekty do metod Froebla i Montessori oraz rodzime elementy zabaw i ćwiczeń ruchowych. Dzięki sporej liczbie oddanych tej sprawie pionierek dopracowano się wzorów godnych szerokiego rozpropagowania, przygotowano podręczniki i czasopisma dla wychowawczyń ("ochroniarek") oraz wyszkolono spore zastępy wychowawczyń, które z pełnym oddanierń kontynuowały w FRU rozpoczęte przed drugą wojną światową dzieło. Okres po drugiej wojnie światowej rozpoczął się od kilkuletniego zabliźniania bolesnych ran zadanych kadrze wychowawczyń oraz tkance materialnej w dziedzinie wychowania przedszkolnego. Gdy chodzi o warunki do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego, to najlepiej przedstawiały się one w niektórych regionach Ziem Odzyskanych oraz na Śląsku, gdzie wiele budynków przedszkolnych z urządzeniami pozostało nietkniętych. Dzięki ofiarności i inicjatywie szczupłego grona ocalałych z pożogi wojennej wychowawczyń, które nie odeszły od zawodu oraz inicjatywie społecznej, wznawiały swą działalność przedszkola, choć warunki pracy były na ogół opłakane. Podobnie jak w okresie międzywojennym, główny ciężar odnowy przedszkoli spadł na barki organizacji, towarzystw świeckich i kościelnych, rodziców, wreszcie wszelkiej inicjatywy indywidualnych osób oddanych SOT (WIZ