- Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
- 276 - Czy zostałaś zwolniona przez swoją byłą panią? - Właściwie nie zostałam zwolniona, ale kiedy odchodziłam, nie chciała dać mi referencji...
- Policarpo od Melasy mieszka w miejscowości Cela de Camparrón, podłoga w jego domu zawaliła się wtedy, kiedy umarł jego ojciec, wówczas uciekły mu trzy oswojone łasice,...
- Pozwoli pan, panie pułkowniku, porozmawiać ze sobą przez chwilę? Całkiem zbędne pytanie, panie burmistrzu! Przecież pan już zaczął mówić! Kiedy pan przychodzi do mnie,...
- Jak już zauważyliśmy,4 fundamenty tego reżimu zostały położone w latach 1917-1918, kiedy Europa - w końcowych latach I wojny światowej - musiała zajmować się kwestiami...
- Ile się z twojego powodu wycierpieliśmy, ile wstydu najedliśmy przez te wszystkie lata! - Wychowaliśmy cię, a teraz, kiedy jesteś dorosła, chcesz najzwyczajniej w...
- Kiedy Ken jeszcze tyle nie pił, natomiast całkiem przyzwoicie zarabiał, mamie udało się zaoszczędzić dość pieniędzy, by mogła naprawdę zacząć się rozglądać za małym domkiem...
- Amanda słuchała w milczeniu; być może właśnie w tej chwili począł się w jej umyśle rysować niewyraźny zrazu plan, który uległ skrystalizowaniu kilka wieczorów później, kiedy...
- Na moją prośbę mama ukryła naszą straszną tajemnicę przed tatą i postanowiła nie wnosić oskarżenia, a kiedy w następnym tygodniu odwiedzałyśmy kuzynów babci w Pawtucket,...
- Jednak dzisiejszej nocy, kiedy powinna przygotowywać duszę do najbardziej'uroczystej chwili swego życia, miała poczucie, że jest odcięta od źródła wiary, która zawsze...
- Gryzienie ich potwornie raniło jej dziąsła, ale, na Boga, jakiż miały cudowny smak! Zaczęła pojadać orzeszki, kiedy pojawił się Ralph Brentner w nasadzonym zawadiacko na...
Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
- Gdzie on jest? - Alicja nie mogła ukryć swego rozdrażnienia. Czy naprawdę macie wszystkich za nic? - Dziewczyno! - Anna ciężko westchnęła - Pet nie miał czasu nawet spać przez ostatnie dni. Nie dostał przepustki na Ziemię. - Jakby wam były potrzebne przepustki! - Teraz obowiązują przepisy naszego kapitana. Kir Jeni potrafi być szalenie przykry kiedy chce. A teraz ma na głowie przygotowania i sabotaż. - Trzeba było go przesłuchać - stwierdziła Alicja. A nie od razu zabijać. - Popełnił samobójstwo. Trudno nam było nawet ustalić jak się nazywał. - Kiedy przyjdzie Pet? - powtórzyła Alicja, nie kryjąc niezadowolenia z przedłużającej się wizyty. - Czy będziesz nas pilnować cały czas? - Mogę usiąść? - spytała Anna i nie czekając na odpowiedź usiadła na stojącej pod ścianą kanapie. - Przyszłam z tobą pomówić. Pet musi jeszcze załatwić kilka spraw przed odlotem na Księżyc. - To znaczy, że zaraz wracacie? - Właśnie o tym chciałam z tobą pomówić. Siadaj wreszcie! - Słucham - Alicja nie była wciąż przekonana o potrzebie takiej rozmowy, ale podejrzewała, że inaczej nie zdoła się spotkać z Petem. - Odlatujemy na Procjona - zaczęła Anna. - I nie wrócimy za twojego życia. Pet musi lecieć z nami. Chyba zdajesz sobie z tego sprawę. Tu, na Ziemi, w końcu go zamordują. Alicja pokiwała ze zrozumieniem głową. To było oczywiste i nawet ona już się z tym pogodziła. Hildor mówił jej coś podobnego. - Czy pomyślałaś o jakiejś pamiątce po nim? - spytała Anna. - Myślisz o chusteczce? Czy może mam go poprosić o autograf? - Jesteś kobietą... - On się nigdy na to nie zgodzi! - Alicja wreszcie zrozumiała cel wizyty Anny. - Poza tym ja nie mogę. I on chyba też brał pastylki? - Przed odlotem nas wszystkich poddano specjalnym zabiegom i teraz już możemy mieć dzieci. To ma być lot eksperymentalny w każdym sensie. - Ale ja nie mogę - Alicja myślała już o tym, ale nie brała tego nigdy na poważnie, wiedząc, że mutanci i tak są sterylni w czasie lotów pozaukładowych. Musiałabym czekać pół roku aż skończy się działanie ostatniej pastylki. - A chciałabyś? - Bardzo - Alicja powiedziała po raz pierwszy w swoim życiu coś ważnego i udało jej się to powiedzieć tonem dojrzałej kobiety. Nawet Anna nie wątpiła, że naprawdę chce mieć dziecko z Petem. - Poczekasz na Peta jeszcze przez godzinę? - Przecież wiesz, że to nie ma sensu. Nawet przez dwie godziny nikomu nie uda się nic zrobić. - Za kwadrans możesz być w naszym szpitalu. Tam jest pewien lekarz, który przeprowadził ten zabieg na mnie. Wszystko trwa równo półtorej godziny. Łącznie z obowiązkową godzinną drzemką. Za dwie godziny będziesz mogła spotkać się z Petem. - Skąd wiesz, że zajdę, tak od razu, w ciążę? - Ten lekarz może ci przywrócić płodność w dowolnym okresie cyklu. Jeżeli naprawdę chcesz, to możesz zajść w ciążę już za dwie godziny. - A Pet? On się nigdy nie zgodzi. Nie będzie chciał zostawić tu dziecka, którego nigdy nie zobaczy. - Pet, to dzieciak. Nie musi niczego wiedzieć. To będzie nasza tajemnica. Tylko twoja i moja. - To nieuczciwe. On powinien wiedzieć. - Słuchaj! Anna pochyliła się w jej stronę rozdrażniona. Kochasz go. On odlatuje, a ty zostajesz. On może nawet ciebie zapomnieć, ale ty będziesz musiała tu żyć bez niego. Słuchać komunikatów z wyprawy, które będą ci go przypominały. On nie ma prawa ci tego zabronić. Ty jesteś kobietą i masz prawo mieć swojego ukochanego w sobie przez cały czas, a potem mieć chociaż jego część przy sobie. - Dlaczego to robisz? Przecież wiem, że mnie nienawidzisz. - Cóż! Odlatujemy i nigdy się nie zobaczymy. Nam nie wolno kochać, a Pet jest jedyny, który się z tego wyłamał. Gdybyśmy mieli zostać, to na pewno byłabym przeciwko tobie. Teraz, dawne nienawiści straciły swój sens. Poza tym. Ja też chciałabym mieć dziecko. I to nie na statku, gdzie będzie pozbawione świeżego powietrza, słońca, zieleni i innych dzieci. Ty możesz w jakiś sposób przechować cząstkę nas wszystkich na Ziemi. Nie wiem zresztą. Po prostu lubię Peta. To też jest nie bez znaczenia. A on kocha ciebie. Alicja podeszła do niej i niespodziewanie uścisnęła ją. - Nigdy ci tego nie zapomnę! - stwierdziła uroczyście. - No to chodźmy. Pet będzie tu za dwie godziny