- Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
- - Dziwię się, że nawet teraz chcesz znieważać jego pamięć! Wydawałoby się, że dostatecznie znieważyłaś nazwisko Bedford za jego życia! - Nie byłabym pierwszym Bedfordem,...
- Są one troskliwie kultywowane, a często nawet i wspomagane przez władze miejskie, w celu nadania barwy życiu Krakowa, jako miastu turystycznemu, odwiedzanemu przez turystów z...
- Węgiel, energia jądrowa, gaz ziemny, nawet tak abstrakcyjny pomysł jak satelita energetyczny - po- Powersat - satelita energetyczny 125 winniśmy angażować się we...
- Kiedy wciąż patrzyłem na niego z otwartymi ustami, Cierń zapytał delikatnie, czy mnie i Wilgę łączy jakiś układ, a kiedy gniewnie odparłem, że nie, i gdyby nawet, to nikomu...
- Bogu-Słońcu składano liczne ofiary, jednak w przeciwieństwie do krwawej religii Azteków, obrzędy religijne Inków nie pochłonęły nawet niewielkiej części tych istnień...
- Lecz nie! Sami, dranie - myślałem - spalili dla braku śmiałości mosty, a gdy ja i strzelcy tę śmiałość wykazaliśmy, to kazali nam dziurawić nawet śmieszne promy, by nas zgubić...
- Z powodu starć obu tych wojowniczych ludów niejeden rozbitek czy nawet cały pokonany oddział chroni się w góry, gdzie musi walczyć na śmierć i życie z potęgami, których...
- Lecz niech rzuci w nich kamieniem ten, kto nigdy nie popełnił podobnych grzechów, przecież nawet Chrystus faworyzował Piotra i rozpieszczał Jana, choć apostołów było dwunastu...
- Przekonana, że musi go pokochać nawet wbrew swej woli, zasugerowała się tym podobnie jak drugi Lord Lyttleton i inne osoby, którym się kiedyś śniło, że określonego dnia umrą, i...
- Najwyraźniej potrzebujesz twardej, pomocnej ręki, moja panno! 135 Nawet sobie nie wybrażasz, księżno, jak bardzo jej potrzebuję! - pomyślała Mercy, zanim...
Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
I właśnie te pra-myśli, które przejawiają się w sposób chaotyczny w stosunku do świata faktów, hamujących życie, są tem, co w sposób jawny lub zamaskowany dochodzi do głosu w zaburzeniach rewolucyjnych organizmu społecznego. Te wstrząsy dadzą się uniknąć jedynie wtedy, gdy organizm społeczny ukształtuje się tak, że będzie zawsze zdolny do stwierdzenia, gdyby gdziekolwiek zachodziły odchylenia od urządzeń wskazanych przez owe pra-myśli, i gdy jednocześnie posiadać będzie możliwość przeciwdziałania tym odchyleniom, zanim nie staną się fatalną mocą. W naszych czasach odchylenia od wymagań owych zasadniczych idej społecznych w szerokim zakresie życia ludzkiego osiągnęły poważne rozmiary. A życie impulsów, zrodzonych przez te idee, ujawnia się w duszy ludzkiej w formie krytyki pełnych wymowy faktów, zachodzących w organizmie społecznym w ostatnich stuleciach. Niezbędną jest przeto dobra wola, by powrócić w sposób zdecydowany do tych społecznych pra-myśli oraz zrozumieć, jak dziś właśnie szkodliwe jest pomijanie ich w życiu ludzkiem, jako niepraktycznych ogólników. Życie i postulaty proletarjatu są żywą krytyką tego, co w ostatnich czasach uczyniono z organizmu społecznego. Zadaniem tedy naszych czasów jest przeciwdziałanie jednostronnej krytyce przez to, że w społecznej pra-myśli odnajdziemy kierunek, w którym mamy świadomie zwracać fakty. Minął już bowiem ten okres, kiedy ludzkości starczyć mogło to, co dotąd osiągała przy pomocy kierownictwa instynktownego. Jednym z kardynalnych zagadnień wyłaniających się ze współczesnej krytyki jest to, w jaki sposób byłoby możliwe usunięcie wyzysku proletarjatu przez kapitał prywatny. Posiadacz lub zarządzający kapitałem ma możność użycia pracy fizycznej robotnika by służyła temu, co zamyśla produkować. W stosunkach społecznych, powstających ze współdziałania kapitału i pracy ludzkiej, rozróżniać należy trzy ogniwa: działalność przedsiębiorcy, która opierać się winna na podłożu zdolności indywidualnych jednostki, lub ich zespołów; stosunek przedsiębiorcy do robotnika, który koniecznie powinien być stosunkiem prawnym; wreszcie samo wytwarzanie dóbr, które w obrocie gospodarczym uzyskują wartość towarów. Działalność przedsiębiorcy w organizmie społecznym może odbywać się w zdrowy sposób jedynie wówczas, gdy w życiu tego organizmu czynne są siły, które pozwalają uzdolnieniom indywidualnym przejawiać się w możliwie najpełniejszy sposób. Aby mogło to nastąpić, musi istnieć w organizmie społecznym dziedzina, która jednostce obdarzonej zdolnościami pozostawia swobodną inicjatywę czynienia z nich użytku, innym zaś ludziom, rozumiejącym rzecz, pozwala zdolności te swobodnie oceniać. Widzimy zatem, że ta działalność społeczna człowieka, gdzie zachodzi użycie kapitału, należy do dziedziny organizmu społecznego, w której życie duchowe troszczy się o prawodawstwo i zarząd. Jeśli do tej dziedziny wtrąca się państwo ze swoją polityką, to z konieczności musi ono wykazywać brak zrozumienia dla zdolności indywidualnych. Państwo bowiem musi opierać się na założeniu, że każdy człowiek ma jednakowe prawo do życia i musi ono założenie to realizować. Winno ono również dawać każdemu obywatelowi możność wypowiadania się. Dla zadań, jakie spełnia państwo polityczne, jest bez znaczenia czy odnosi się ono ze zrozumieniem do zdolności indywidualnych obywatela, czy też nie. Z tego też powodu to wszystko, co odbywa się w jego obrębie, nie powinno wywierać jakiegokolwiek wpływu na działanie indywidualnych uzdolnień ludzkich. Również i widoki na korzyści gospodarcze nie powinny decydować tam, gdzie działają zdolności indywidualne przy pomocy kapitału. Niejeden z obrońców kapitalizmu przypisuje korzyściom tym ogromne znaczenie, mniemając, że jedynie one mogą być motorem do uruchomienia tych zdolności