A wtedy za wszystkie jej b�le i cierpienia dosta�a nagrod�: trzyma�a w swym obj�ciu nowo narodzone dzieci�...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Powinno ono by�o le�e� we wspania�ym �o�u z jedwabnymi firankami. Miano je powita� z rado�ci� u progu �ycia pe�nego wszelkich ziemskich bogactw. A tymczasem B�g chcia�, aby przysz�o na �wiat w n�dznej izdebce, nawet matka go nie poca�owa�a na przywitanie. Rybaczka przy�o�y�a dziecko do piersi matki, le�a�o tak przy sercu, kt�re umilk�o, gdy� kobieta umar�a. Dziecko, kt�re mia�o u�ywa� bogactw i rado�ci, zosta�o wyrzucone na �wiat, wyrzucone przez morze pomi�dzy diuny, do ubogiej izdebki biedak�w. N�dza i ci�ki los sta�y si� jego udzia�em. I zn�w przypomina si� nam stara ballada �zy z kr�lewicza oczu p�yn�, Bo�e m�j, widz� Bovbjergu krain�, Gdziekolwiek p�jd�, �le mi jest wsz�dzie. Mo�e mi lepiej u Buggego b�dzie, Gdy pan ten w lenno zabra� mnie zamierza, Nie b�d� �upem giermka ni rycerza. Statek rozbi� si� na po�udnie od fiordu Nissum, na wybrze�u, kt�re pan Bugge niegdy� zwa� swoim. Min�y ju� w�wczas twarde, nieludzkie czasy, gdy mieszka�cy zachodniego wybrze�a odnosili si� wrogo, jak powiadaj�, do rozbitk�w. Mi�o��, wsp�czucie i ofiarno�� czeka�y na nieszcz�liwych. Umieraj�ca matka i jej nieszcz�sne dzieci� znalaz�yby wsz�dzie opiek�, wsz�dzie, �gdziekolwiek zawieje wiatr zachodni�, ale nigdzie chyba nie znalaz�yby takiego ciep�a jak u biednej rybaczki: jeszcze wczoraj z ci�kim sercem sta�a ona u grobu, gdzie le�a�o jej dziecko, kt�re gdyby B�g pozwoli�, ko�czy�oby tego w�a�nie dnia pi�� lat. Nikt nie wiedzia�, kim by�a obca, umar�a kobieta i sk�d przyby�a. Deski i belki statku nie mog�y tego opowiedzie�. Do bogatego domu w dalekiej Hiszpanii nie doszed� nigdy ani list, ani wie�� adna o c�rce i zi�ciu. Nie dotarli do celu swej podr�y. Burze szala�y przez ostatnie tygodnie na morzu. Czekano d�ugie miesi�ce. Po miesi�cach tych nadesz�a wiadomo��: �Zagin�li bez �ladu. Wszyscy uton�li.� A tymczasem w diunach ko�o Huusby, w chatce rybaka chowa� si� ma�y ch�opaczek. Tam gdzie dwoje mo�e si� wy�ywi�, znajdzie si� i po�ywienie dla trzeciego: morze daje pod dostatkiem ryb dla g�odnych ust. Ch�opca nazwali J�rgen. � To z pewno�ci� �ydowskie dziecko � m�wiono. � Taki czarny! � Mo�e by� tak�e Hiszpan albo W�och � m�wi� proboszcz. Ale dla rybaczki te wszystkie trzy narody niczym si� nie r�ni�y i pocieszy�o j� tylko to, �e dziecko otrzyma�o chrzest �wi�ty. Ch�opiec rozwija� si� dobrze, jego arystokratyczna krew rozgrzewa�a si� i wzmacnia�a na n�dznym wikcie; wzrasta� w skromnym domu. J�zyk du�ski, a w�a�ciwie dialekt zachodnio-jutlandzki, sta� si� jego j�zykiem rodzimym. Z nasienia hiszpa�skiego granatu wyrasta�a morska trawa na zachodnim wybrze�u Jutlandii. Tak zdarza si� czasem z cz�owiekiem! Do tej ojczyzny przywi�za� si� wszystkimi swoimi korzeniami. Pozna� g��d, ch��d, n�dz�, ale pozna� tak�e i rado�� biedak�w. Dzieci�stwo ma dla ka�dego jasne chwile, kt�re mu przy�wiecaj� potem przez ca�e �ycie. Ile� miejsca tu do rado�ci i zabawy! Ca�e piaszczyste wybrze�e le�a�o przed nim ci�gn�c si� na d�ugie mi�e, pe�ne zabawek, usiane mozaik� r�nokolorowych kamyk�w: czerwonych jak korale, ��tych jak bursztyn lub bia�ych i okr�g�ych jak jaja ptasie; le�a�y wszystkie przed nim kolorowe, �liskie i wyg�adzone przez morskie fale. Wysuszony szkielet ryby, wysch�e na wietrze ro�liny morskie jak d�ugie bia�e wst�gi wij�ce si� mi�dzy kamieniami, wszystko to by�o zabaw� i rado�ci� dla oczu i umys�u dziecka. Ch�opiec by� ogromnie rozgarni�ty, drzema�y w nim wielkie zdolno�ci. Jak�e �wietnie pami�ta� bajki i piosenki, kt�re gdzie� pos�ysza�. Jaki by� zr�czny, z kamyk�w i muszli budowa� ca�e okr�ty i uk�ada� obrazki, kt�rymi mo�na by�o ozdobi� �ciany izby. � Potrafi my�li swoje wyrze�bi� w patyku! � m�wi�a jego przybrana matka. � A jest przecie� jeszcze taki ma�y. Umia� prze�licznie �piewa�. Chwyta� ka�d� melodi�. W piersi jego d�wi�cza�o wiele strun, kt�re zagra�yby na ca�y �wiat, gdyby urodzi� si� gdzie indziej, nie w chacie rybackiej nad P�nocnym Morzem. Pewnego dnia u brzegu rozbi� si� znowu statek. Wiatr przygna� skrzyni� pe�n� rzadkich cebulek kwiatowych. Nie wiedziano, co z nimi uczyni�: niekt�re ugotowano w kaszy s�dz�c, �e s� jadalne, inne gni�y porzucone w piasku. Nie dane im by�o rozwin�� przepychu swych barw, wspania�ych mo�liwo�ci, kt�re w nich tkwi�y. Czy�by J�rgena mia� spotka� ten sam los? Ale cebulki kwiatowe zgin�y szybko, a ch�opiec mia� jeszcze przed sob� wiele lat pr�b. Ani jemu, ani nikomu z jego otoczenia nie przychodzi�o do g�owy, jak bardzo samotne i monotonne s� dni, kt�re prze�ywaj�. Tyle by�o do roboty, do s�uchania i do patrzenia! Samo morze by�o jak gdyby olbrzymi� ksi�g� do nauki, kt�ra codziennie otwiera�a now� kart�: cisz� morsk�, �agodne falowanie, ostry wiatr lub burz�. Gdy statek siada� na mieli�nie, by�o to wielkie zdarzenie, p�j�cie do ko�cio�a by�o �wi�tem, a dwa razy do roku nadchodzi�a wyj�tkowa uroczysto��: do domu rybak�w przybywa� w odwiedziny brat rybaczki, wie�niak, zajmuj�cy si� po�owem w�gorzy w Fialtring, wysoko, w pobli�u Bovbjerg