4 lutego w Brzustowie ko�o Spa�y, razem z oddzia�em "Wicher", rozbijaj� pluton �andarmerii konnej, zdobywaj� bro� maszynow�...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

S� w akcjach planowanych zdobywania broni i sprz�tu. S� w zasadzkach na oddzia�y niemieckiej �andarmerii. W akcjach wymuszonych broni� s� zaatakowani przez nieprzyjaciela. Terenem ich s� lasy sulejowskie. Posuwaj� si� blisko Lubienia i Rozprzy, mi�dzy rzekami Pilic� i Luci��. Na po�udniu docieraj� do Przedborza, na p�nocy do Sulejowa. Ka�da pi�d� ziemi znana, deptana krocie razy, znane �cie�ki i przesmyki le�ne, chaszcze nadrzeczne i maliniaki. By�a noc z sz�stego na si�dmego maja. Ch�odna, gwia�dzista. Szli drog� le�n� poryt� koleinami, b�otem, co dopiero obsycha�o po niedawnych deszczach. Zmieniali kwater� jak zwykle noc�. Z Lubienia ko�o Rozprzy posuwali si� na wsch�d do Jagodnika niedaleko Tomawy. Szli nier�wno, dw�jkami, tr�jkami, niekt�rzy w mundurach, p�aszczach wojskowych, polowych czapkach z orze�kami. Inni po cywilnemu, w p�aszczach, w burkach, na g�owie cyklist�wki, berety. Buty mieli r�ne, ale jednako ub�ocone: niekt�rzy wys�u�one ju� oficerki, reszta buciory ci�kie, o szerokich cholewach. A byli i tacy, co szli w niskich, grubych trzewikach. Wlekli zm�czone nogi, okryci kocami, wielu na ramionach nios�o karabiny. Twarze m�ode poszarza�e, o oczach podsinionych, zapad�ych, nie ogolone. Szli przed siebie my�l�c o spoczynku na kwaterze. Za nimi jecha�y wozy_tabory. "Burza" na przedzie. Ale podbiega�, sprawdza�, zagadywa�. Nie czu� by�o w nim zm�czenia. Suchy, pr�dki, ognisty, decydowa� jak b�yskawica, ci�� nagle s�owem, nie bawi�c si� w zbyt zawi�e przemy�lenia. Plan uderze� rysowa� mu si� natychmiast. Kocha� akcj�. Partyzantk� mia� we krwi, a lasy zna� jak dom w�asny. I ludzi zna� tutejszych, "umia� z nimi". Zauwa�y�, �e "Konrad" ze sztabu okr�gu do sprawy zrzut�w, kt�ry ca�y czas prowadzi� nas�uchy radiowe, zbli�a si� do niego. Ostro�ny, w sobie zamkni�ty, w czapce zsuni�tej na oczy, w swetrze grubym pod szyj�, w chlebaku d�wiga� swoje radio. Nie rozstawa� si� z tym phillipsem. Pochyli� si� do "Burzy". By� wysoki, chudy z g�ow� w�sk�, nosem wyd�u�onym i cienkim i brod�, co stercza�a ku przodowi nieust�pliwa i zaci�ta. - Kolego, odejd�my nieco. "Burza" wysun�� si� z szeregu. Poszli bokiem, bli�ej zaro�li zieleniej�cych nie�mia�o, chocia� wiosna ju� by�a pe�na, a po deszczach drobne liliowe kwiatki rzuci�y si� na pobrze�ach, i ko�o rzeki, na podmok�ych ��kach, strzela�y w g�r� kacze�ce. Od lasu, od ziemi szed� upajaj�cy zapach poczynaj�cego si� �ycia. - By� sygna�. "Burza" przystan��. Oddycha� szybko, podniecony, przej�ty. Przechyli� si� do "Konrada". - By�? By�? - Wyra�nie. Je�li b�dzie potwierdzenie sygna�u, trzeba zmieni� kwater� w blisko�ci pola zrzutowego. - Naturalnie. Szli nic ju� nie m�wi�c. "Burza" zapali� papierosa. Gdyby tak powiedzie� partyzantom! Nie. Nie mo�na. Na razie tajemnica. Powiedzie� - zaczn� szale� z rado�ci. A je�li sygna� si� nie powt�rzy? Rozczarowanie, zaw�d. Si�dmego maja wieczorem "Konrad" przyszed� uroczy�cie powa�ny, ale dygota�y mu usta, dr�a�a broda. - Potwierdzili sygna�! "Burza" zarz�dzi� pogotowie do wymarszu. Ruszyli w stron� Kazimierzowa. By�y to dwa gospodarstwa le�ne niemieckich ��dzkich fabrykant�w, administrowane przez Polak�w. Do jednego specjalnie lubi� "Burza" zaje�d�a�. Zarz�dza�o nim starsze ma��e�stwo Watman�w, oddane mu i serdeczne. Przezi�bionych partyzant�w kurowali gor�cym mlekiem z mas�em i czosnkiem. Pole zrzutowe w tr�jk�cie mi�dzy Kazimierzowem, Tomaw� i �erechow�, na po�udniowy wsch�d od Lubienia, r�wne by�o, ukryte w�r�d las�w. Na wsch�d g�stwy las�w �ubie�skich, od zachodu i po�udniowego zachodu rzadsze nieco, m�odsze lasy kazimierzowskie, a od po�udnia, mi�dzy lasami, dwa ma�e gospodarstwa rolne. Tu by�a ich kwatera, tu wyczekiwali zrzutu. Z tych plac�wek obserwowali teren. Rano, kiedy "Burza" prowadzi� �wiczenia w plutonach, "Tarzan", niski, szeroki w barach, czarne w�osy a� mu na twarz opad�y, bez tchu prawie zameldowa�: - Panie kapitanie, od �erechowej, drog� do Kazimierzowa jad� wozy. - Z wojskiem? - To b�d�, jak nic, �andarmi. "Burza" podszed� do punktu, z kt�rego pomi�dzy drzewami wida� by�o drog� od �erechowej. Jechali. W dwa wozy. �andarmi i dw�ch granatowych policjant�w, kt�rych zwykle brali za przewodnik�w. Wyj�� lornetk�, obserwowa�. Uzbrojeni. Ile ich? Kilkunastu? Wi�cej? Wskoczy� do chaty, gdzie "Konrad" i major "Wojna", kwatermistrz Inspektoratu piotrowskiego (go�cie w oddziale), chodzili po pustej izbie. - Co jest, kolego? - To �andarmeria z posterunku w R�cznie. Ju� kilka zasadzek na nich robi�em, uciekali mi. Gdyby nie zrzut, zlikwidowa�bym. Buszuj� mi po lasach, my tu mamy ziemianki z broni�, ze sprz�tem..