Walczy� z�tym niewidocznym rozci�ciem, lecz w�jego nieruchomym spojrzeniu chyba widzia�em rosn�ce zw�tpienie w�to, czy dokona� rozs�dnego wyboru, postanawiaj�c zosta�...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Wola�bym nie wdawa� si� w�dalsze szczeg�y. Te wspomnienia s� zbyt bolesne. Wystarczy, je�li powiem, �e po d�ugim jak wieczno�� czasie po�ata�em rozdart� macic� najlepiej, jak mog�em, a�potem wygarn�li�my z�jamy brzusznej wi�kszo�� mieci i�posypali�my wszystko proszkiem dezynfekuj�cym. Chocia� cielak ca�y czas przeszkadza� mi, jak m�g�, w�ko�cu pozszywa�em warstwy mi�ni i�sk�r�. Powoli podnie�li�my si� z�Normanem z�ziemi jak dwaj bardzo starzy ludzie. Dopiero po d�u�szej chwili zdo�a�em si� wyprostowa� i�spostrzeg�em, �e m�j m�ody towarzysz r�wnie� rozmasowuje sobie okolice krzy�a. Potem, poniewa� obaj byli�my pokryci zaschni�t� krwi� i�b�otem, zacz�li�my si� szorowa� i�my�. Pan Bushell opu�ci� swoj� pozycj� pod �cian� i�spojrza� na rz�d r�wnych szw�w. � �adna robota � pochwali�. � I�wspania�e ciel�. No tak, to by�o co�. Malec ju� wysech� i�by� pi�kny; jeszcze niepewnie sta� na nogach, a�jego szeroko rozstawione �lepia by�y pe�ne zaciekawienia. Jednak pod t� ��adn� robot�� kry�y si� rzeczy, o�kt�rych wola�em nie my�le�. Antybiotyki nie by�y jeszcze powszechnie stosowane, wi�c by�em pewien, �e nie ma �adnej nadziei dla tej krowy. Bez przekonania pozostawi�em farmerowi troch� sulfonamidu, polecaj�c podawa� go zwierz�ciu trzy razy dziennie. Potem jak najszybciej opu�ci�em farm�. Jechali�my w�milczeniu. Min��em kilka zakr�t�w, a�potem zatrzyma�em samoch�d pod drzewem i�opar�em g�ow� na kierownicy. � O�cholera � j�kn��em. � Co za partanina! Norman odpowiedzia� tylko przeci�g�ym westchnieniem, a�ja m�wi�em dalej: � Widzia�e� kiedy� taki popis? Ca�a ta s�oma, brud i�tre�� pokarmowa w�trzewiach tej biednej krowy. Wiesz, o�czym my�la�em pod koniec? Wspomina�em t� star� histori� o�chirurgu, kt�ry zostawi� kapelusz w�brzuchu pacjenta. To by�o prawie tak samo. � Wiem � odpar� zduszonym g�osem student. � I�to wszystko moja wina. � Och, nie ca�kiem � odpar�em. � Sam spapra�em spraw� i�zrzuci�em win� na ciebie, bo wpad�em w�panik�. Krzycza�em na ciebie i�dokucza�em ci. Powinienem ci� przeprosi�. � Och nie, nie... � Tak, powinienem. To ja jestem wykwalifikowanym weterynarzem, tymczasem wszystko zrobi�em �le. � Zn�w j�kn��em. � A�na dodatek potraktowa�em ci� wyj�tkowo parszywie, wi�c przepraszam. � Nie, naprawd�... � W�ka�dym razie, Normanie � przerwa�em mu � teraz ci dzi�kuj�. Ogromnie mi pomog�e�. Harowa�e� jak w� i�bez ciebie nic bym nie zdzia�a�. Chod�my na kufelek. Zapadli�my w�cichy k�cik wiejskiej gospody, do kt�rej s�czy�o si� �wiat�o wczesnego wieczoru, i�w�milczeniu pili�my piwo. Obaj byli�my spoceni i�zm�czeni. Nie by�o o�czym m�wi�, lecz w�ko�cu Norman prze�ama� milczenie. � My�li pan, �e ta krowa ma jak�� szans�? Przez chwil� ogl�da�em skaleczenia i�zadrapania na moich palcach. � Nie, Normanie. Zapalenie otrzewnej jest nieuchronne, a�ponadto jestem pewien, �e w�jej macicy zosta�a spora dziura. Wzdrygn��em si� na samo wspomnienie i�klepn��em si� w�czo�o. By�em g��boko przekonany, �e ju� nie ujrz� Belli �ywej, ale upiorna ciekawo�� kaza�a mi nast�pnego dnia rano zadzwoni� i�zapyta�, czy jeszcze zipie. Sygna� w�s�uchawce rozbrzmiewa� przez d�u�szy czas, zanim pan Bushell odebra� telefon. � Och, to pan Herriot. Krowa stoi na w�asnych nogach i�je. Wcale nie by� zdziwiony, a�ja dopiero po kilku sekundach zrozumia�em, co powiedzia�. � Czy nie wygl�da nieswojo? � spyta�em zduszonym g�osem. � Nie, nie, wesolutka jak szczygie�ek. Ze�ar�a kup� siana i�da�a kilka galon�w mleka. Kiedy zdejmie jej pan szwy? � S�ucha�em tego pytania jak we �nie. � Szwy...? Och, tak. � Otrz�sn��em si�. � Za dwa tygodnie, panie Bushell, za dwa tygodnie. Po okropno�ciach pierwszej wizyty cieszy�em si�, �e Norman by� tam ze mn�, gdy zdejmowa�em szwy. Wok� rany nie by�o opuchlizny, a�Bella weso�o prze�uwa�a, kiedy przecina�em nici. W�pobliskiej zagrodzie ciel� hasa�o i�wierzga�o nogami. � Czy nie mia�a �adnych niepokoj�cych objaw�w, panie Bushell? � musia�em zada� to pytanie. � Nie. � Farmer powoli pokr�ci� g�ow�. � By�a taka jak zawsze. Nikt by nie powiedzia�, �e co� jej dolega. Tak to by�o z�moim pierwszym cesarskim ci�ciem. W�nast�pnych latach Bella bez �adnej pomocy wyda�a na �wiat jeszcze osiem ciel�t; ledwie mog�em uwierzy� w�ten cud. Jednak tamtego dnia nie wiedzieli�my o�tym i�czuli�my z�Normanem uniesienie tym s�odsze, �e nieoczekiwane. Kiedy odje�d�ali�my, spojrza�em na u�miechni�t� twarz m�odzie�ca. � No c�, Normanie � powiedzia�em. � Oto, jak wygl�da praca weterynarza. Paskudne przypadki, ale i�mi�e niespodzianki. Cz�sto s�ysza�em o�cudownej odporno�ci kr�w na zapalenie otrzewnej i�dzi�ki Bogu to prawda. � To istny cud, nieprawda�? � wymamrota� rozmarzonym g�osem. � Nie potrafi� opisa� tego, co czuj�. Mam g�ow� pe�n� cytat�w w�rodzaju �niechaj �ywi nie trac� nadziei�. � Tak, istotnie � odpar�em. � To Chory cz�owiek i�anio� Johna Gaya. � Dobra robota. � Norman zaklaska�. � Niech pomy�l�... � zastanawia�em si� przez chwil�. � A�co z��ot� i�s�ynne zwyci�stwo�? � Wspaniale � odpar� m�ody cz�owiek. � To Bitwa o�Blenheim Soulheya. � Zgadza si�. � Mam jeszcze jeden � rzek� student. � �Na tej pokrzywie niebezpiecze�stwo, uszczkniemy kwiat � bezpiecze�stwo�. [William Szekspir, Kr�l Henryk IV, prze�o�y� Leon Ulrich, cz. I, akt drugi, scena trzecia.] � Cudownie, cudownie � odpar�em. � Szekspir, Kr�l Henryk V. � Nie, Henryk IV. Otworzy�em usta chc�c si� spiera�, lecz Norman powstrzyma� mnie stanowczym gestem. � Nie, na pewno si� nie myl�. Tym razem wiem, co m�wi�