ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Lepszym określeniem stopnia zagrożenia rozwoju miażdżycy niż oznaczanie stężenia cholesterolu całkowitego jest oznaczanie HDL i LDL. Im większe stężenie frakcji LDL, tym większe ryzyko. Im wyższe stężenie HDL, tym korzystniejsza jest sytuacja. Jednak przy ogólnie bardzo wysokim stężeniu frakcji LDL nie jest możliwe zmniejszenie ryzyka zawału serca przez podwyższenie stężenia HDL. Należy dążyć w tym przypadku do obniżenia stężenia cholesterolu całkowitego we krwi. Stężenie frakcji lipoproteinowej HDL można zwiększyć przez regularne uprawianie sportów wytrzymałościowych, takich jak jogging, jazda na rowerze, pływanie, długodystansowe biegi narciarskie oraz pozbycie się nałogu palenia. W diecie tłuszcze zwierzęce należy zastąpić olejami roślinnymi (jedyny wyjątek stanowi olej kokosowy, którego należy unikać). Zalecane jest także spożywanie chudych ryb. Niskie stężenie lipoprotein LDL we krwi oznacza niewielkie niebezpieczeństwo zawału serca, udaru mózgu, niewydolności nerek, nadciśnienia itd. Natomiast przy niskim stężeniu HDL we krwi ryzyko wzrasta wyraźnie. Zaburzenia przemiał 192 Triglicerydy Triglicerydy są zwane również tłuszczami obojętnymi. Nie mają tak dużego związku z miażdżycą naczyń jak cholesterol. Ale w niektórych chorobach przemiany materii, np. w cukrzycy, oznaczanie ich stężenia w surowicy krwi jest pomocne w ocenie przemiany materii w danej chwili. Wartości prawidłowe: poniżej 150 mg%, wartość graniczna do 200 Co to są triglicerydy? Triglicerydy są związkami alkoholu glicerolu i kwasów tłuszczowych. Są wysokokalorycznymi nośnikami energii. Triglicerydy są nierozpuszczalne w wodzie, we krwi są transportowane jako lipoproteiny. Pośrednio wzrost ich stężenia wskazuje na zagrożenie miażdżycą, jednakie podwyższenie wybiórcze samych triglicerydów nie stanowi dostatecznego dowodu. Złe ustawienie terapeutyczne chorób przemiany materii odzwierciedla się stężeniem triglicerydów. Kiedy stwierdza się podwyższone stężenie triglicerydó w ? W chorobach przemiany materii Największy wzrost stężenia triglicerydów występuje w zaburzeniach wrodzonych. W tych przypadkach gołym okiem stwierdza się mleczne zmętnienie surowicy. Stwierdza się ponadto dodatkowe złogi substancji tłuszczowych w skórze, tzw. kępki żółte, xanthoma. W innych chorobach podstawowych Cukrzyca, nadwaga, dna moczanowa, nadciśnienie tętnicze, choroby wątroby i nerek, niedoczynność tarczycy, zapalenie trzustki, przewlekły alkoholizm. Stężenie triglicerydów szybko obniża się w miarę poprawy przemiany materii, przez zastosowanie rozsądnej diety (z wyłączeniem słodyczy i potraw mącznych), redukcji masy ciała i ograniczenia spożycia alkoholu. Triglicerydy 193 Stany zapalne i badania laboratoryjne W wielu dziedzinach medycyny w ostatnich latach obserwuje się ogromny postęp. W szczególności dotyczy to mechanizmów obronnych organizmu. Określenie „układ immunologiczny" zna każdy człowiek przynajmniej od chwili rozpowszechnienia się AIDS. W tym rozdziale mamy zamiar w sposób uproszczony omówić najważniejsze procesy zachodzące w przebiegu zakażeń. Nasz organizm znajduje się w stałym konflikcie z niezliczonymi drobnoustrojami chorobotwórczymi. Gdyby nasz organizm nie miał skutecznych mechanizmów obronnych, człowiek nie przeżyłby nawet kilku dni. Bakteriom chorobotwórczym przeciwdziałają bardzo skutecznie mechanizmy i struktury anatomiczne. Pierwszą przeszkodą jest skóra i błony śluzowe. Skóra zawiera kwasy tłuszczowe i warstwę łoju. Stanowią one trudną do pokonania barierę dla mikroorganizmów (bakterii). Komórki stare i niezdolne do pełnienia funkcji ulegają złuszczeniu. W ten sposób skóra może wyrównywać mniejsze uszkodzenia. Zarazki przyjmowane z pożywieniem w dużej części są zabijane w żołądku przez stężony kwas solny. Jeżeli przejdą przez żołądek, są rozkładane i trawione przez soki trawienne trzustki i jelita. Następuje zahamowanie ich rozmnażania. Dodatkowo w jelicie występują drobnoustroje pożyteczn dla naszego organizmu. Ich obecność nie tylko, że przeszkadza nikomu, ale te „dobre" mikroorganizmy pomocne w trawieniu i spełniają jeszcze inne pożytec funkcje. Na przykład zapobiegają rozrastaniu się w tach bakterii chorobotwórczych. W każdym razie te „doł; re" bakterie zapobiegają występowaniu zachorowań. Śh zówki są pokryte innymi substancjami ochronnymi, np 194 immunoglobuliną A. Tę osłonę można określić mianem antybiotycznej warstwy ochronnej. Jeżeli bakteria, wirus lub inny „nieprzyjaciel" pokona barierę ochronną błony śluzowej lub skóry, czekają nań inne przeszkody we krwi. W krótkim czasie zarazki zostają rozpoznane i pożarte przez patrolujące krwinki białe. Po uwolnieniu pewnych substancji przekaźnikowych, ze szpiku kostnego są mobilizowane dalsze krwinki białe (szczególnie monocyty i granulocyty). Zarazki chorobotwórcze wywołują zawsze stan zapalny. Krwinki białe są przyciągane do ogniska stanu zapalnego za pośrednictwem bardzo złożonych procesów chemicznych i przenikają przez ściany naczyń krwionośnych. Następnie atakują bakterie, niszczą je i usuwają z organizmu. Wszystkie te procesy są sterowane przez liczne substancje chemiczne. Wyjaśniamy nieco dokładniej trzy często wymieniane pojęcia. Układ dopełniacza Pod tą nazwą rozumie się współpracę jedenastu różnych białek. Układ ten przez celowe współdziałanie może aktywować inne układy białkowe i powodować, że zabijają lub przynajmniej osłabiają bakterie. Na przykład układ dopełniacza uruchamia czynność im-munoglobulin