Kopalnie ku rado�ci g�rnik�w zape�nia�y si� �elazem, utracone maj�tki wraca�y do szcz�liwych spadkobierc�w, najbiedniejsi ch�opi otrzymywali z r�k Markusa ubranie,...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Odrzucaj�c poprzedni� wiar�, dumni imamowie oddawali cze�� Markusowi, osma�ski Imperator sta� si� wasalem Mocarstwa i sk�ada� przysi�g� na wierno��. Na granicy Mocarstwa ju� czeka�y na nas wiwatuj�ce t�umy. Do Urbisu przybyli�my pieszo jak przysta�o na nowego Zbawiciela i jego �wit�. Pasierb Bo�y Juliusz odda� Markusowi �wi�te relikwie przechowywane w Ko�ciele od czas�w pierwszego Zbawiciela. Wyzna� grzechy, uzyska� przebaczenie i wyruszy� do klasztoru w g�rach, by przez modlitw� odkupi� sw�j brak wiary. W Wersalu ho�d z�o�yli nam arystokraci i sam W�adca. Markus mi�osiernie darowa� �ycie swemu koronowanemu ojcu i odes�a� go do tego samego klasztoru, w kt�rym przebywa� Pasierb Bo�y. A potem zacz�� swe panowanie w Mocarstwie i Imperium, nie gardz�c m�drymi radami swych przyjaci� i obro�c�w. Arnold zosta� nowym dow�dc� Stra�y i wzi�� w karby rozleniwionych stra�nik�w. Antoine i Jean, cho� nie zosta�o im ju� wiele �ycia, wspomagali Markusa m�drymi radami. Helen tward� r�k� zaprowadzi�a porz�dek w armii i przerwa�a wszelkie swary pomi�dzy prowincjami, podporz�dkowuj�c nawet niepokorn� Brytani�. Biskup Gerard obj�� stanowisko, kt�re dotychczas piastowa� Pasierb Juliusz, umocni� Ko�ci� i przerwa� walk� mi�dzy konfesjami. M�ody Madziar Peter zosta� wielkim dyplomat�, a dzi�ki jego staraniom nawet dumna Rosja i okrutni Aztekowie uznali wy�szo�� Mocarstwa. Gdy za� Chan Micha� zmar� w niejasnych okoliczno�ciach, ca�y rosyjski nar�d zapragn��, by na tron wst�pi� Farid Komarow. Co� jeszcze pojawia�o si� w tym �nie. Jens zosta� paladynem, kt�ry nawraca� na s�uszn� wiar� najdziksze kraje. Luiza, protektorka dzieci�cych przytu�k�w i dom�w dla grzesznych dziewcz�t, zaskarbi�a sobie powszechn� mi�o��. Louis zdo�a� nak�oni� Jude� i Chiny do zwrotu ku Mocarstwu. Sen by� przyjemny, cho� nie ca�kiem jasny. Obudzi�em si� spokojny, w dobrym humorze, jakbym wypoczywa� na mi�kkim ��ku w drogim hotelu, a nie siedzia� skulony na twardym plecionym fotelu w lec�cym nad morzem szybowcu. Z ty�u nadal rycza� pchacz. Antoine siedzia� za sterem. Wsz�dzie wok� by�o morze, a z zachodu nadci�ga�y ci�kie, burzowe chmury, w kt�rych raz po raz b�yska�o. S�o�ce zni�a�o si� nad horyzontem, jego ostatnie promienie roz�wietla�y fioletowe i r�owe chmury. Szybowiec Helen lecia� przed nami niczym kolorowy motyl i migota� przyzywaj�co na tle chmur. Wygl�da�o to pi�knie i gro�nie jak na obrazie o�ywionym wyobra�ni� malarza. - Gdzie jeste�my? - Nad Morzem �r�dziemnym, I�marze - g�os Antoine�a by� zm�czony i s�aby. Ile czasu spa�em? Nie wi�cej ni� trzy godziny, skoro pchacz nadal si� pali. - Cypr? Jednak Cypr? - Cypr zosta� z boku, Ilmarze. Zamieraj�c, popatrzy�em na jego twarz. Antoine by� blady, oczy mu �zawi�y. Palce na sterze zbiela�y. - D�ugo... jeszcze? - Pchacz zaraz si� dopali. - A... a brzeg? - Te� zaraz... - Antoine popatrzy� na mnie. - Kiedy zobaczysz brzeg, to zostanie nam jeszcze kwadrans lotu. Nie doci�gniemy. Obejrza�em si�. Chyba wszyscy spali. Nie, Gerard le�a� z otwartymi aczami i s�ucha� naszej rozmowy. - Jak to?... - szepn��em. - Prawie dolecieli�my... - Trzeba by�o l�dowa� na Cyprze. Ale Helen za bardzo wierzy w siebie. Szybowiec Helen ci�gle mkn�� przed nami. Czy ona nie rozumie, �e nie damy rady? Powinna rozumie�, nie jest ma�ym dzieckiem... Zaraz dopali si� pchacz jej szybowca, zaczn� traci� wysoko�� i spadn� do morza. A my b�dziemy lecie� jeszcze przez dwie minuty i przyjdzie nasza kolej... - Antoine, brzeg! - A� wsta�em, gdy zrozumia�em, �e to, co widz� na horyzoncie, to l�d. - Tam jest brzeg, przysi�gam! Awiator wyt�y� wzrok i pokr�ci� g�ow�. - Nie widz�. - Jest, przysi�gam! - Je�li pchacz b�dzie jeszcze dzia�a� przez dziesi�� minut, dolecimy - powiedzia� po chwili Antoine. - Ale ja... Zapad�a cisza. S�ycha� by�o, jak wiatr �wiszcz� na skrzyd�ach i jak Gerard klnie w komorze bombowej. Nasz pchacz sp�on�� wcze�niej. Szybowiec Helen jeszcze lecia�, a my ju� zacz�li�my schodzi� w d�. - Kiedy� marzy�em, �eby nie umrze� w ��ku, lecz za sterem szybowca - powiedzia� ochryple Antoine. - Ale przecie� nie prosi�em o �mier� w towarzystwie... Ilmarze, masz wod�? - Nie... Po co? - wpatrywa�em si� w odleg�y brzeg jak zaczarowany. Szybowiec spada� tak powoli, �e jedynie patrz�c na pozostaj�c� w g�rze maszyn� Helen, mo�na by�o zrozumie�, �e spadamy... - W gardle mi zasch�o. A morska woda nie ugasi pragnienia. Z ty�u kto� si� poruszy�. Albo Gerard obudzi� pozosta�ych, albo sami si� obudzili, gdy umilk� ryk pchacza. - Antoine, szybuj! - poprosi�em. - Przecie� mo�na... - Nie na tej maszynie. Za ci�ka. Ziemia na horyzoncie by�a coraz bli�ej, ale morze w dole te� si� przybli�a�o. Ech... gdyby tak mie� ��dk�... Przywar�em policzkiem do szyby i wyt�y�em wzrok, pr�buj�c dojrze� cho�by malutk� wysepk�. Ale wysp nie by�o... tylko mign�� w�r�d fal samotny, bia�y �agiel. - Antoine! - krzykn��em. - Tam jest statek! - Kurs! - poleci� ochryple awiator. - Na prawo... po�udniowy zach�d, bardziej na zach�d... Szybowiec powoli przechyli� si� na skrzyd�o. Do gard�a podesz�a kula