W ten spos�b wiersz dzieci�cy - jako komunikat poetycki skierowany do dzieci�cego odbiorcy i jako swoisty gatunek poetycki - otrzyma� oficjalny status poezji, sta� si�...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Dopiero w roku 1938 wiersze Tuwima, drukowane wcze�niej w "Wiadomo�ciach Literackich", wysz�y w ksi��kach dla dzieci. Tuwim by� ponadto pierwszym (lub pierwszym z pierwszych), kt�ry oswoi� w poezji dla dzieci "j�zyk" ptak�w i zwierz�t, j�zyk zaumny (okre�lenie poety rosyjskiego Wielemira Chlebnikowa), j�zyk, b�d�cy poza granicami rozumu. S�owa, zwroty, kt�re w swojej wymy�lnej niezrozumia�o�ci mog� pe�ni� funkcje magiczne, jak r�wnie� stanowi� czyst� zabaw� w s�owa, w brzmienia, w na�ladowania g�os�w przyrody, szukania kontaktu j�zykowego z natur�, jak i tworzenie j�zyka swojego, grupy wtajemniczonych itp. W rozprawie pt. "Atuli miroh�ody", traktuj�cej o wszelkich walorach my�lenia i dowodzenia naukowego, a jednocze�nie utrzymanej w poetyce ludycznego eseju, pisze Tuwim o glossolaliach (z gr. glossa - j�zyk, laleo - be�kota�): Zjawiskiem typowo glossolalicznym s� niezliczone przy�piewy pie�ni ludowych, te wszystkie: P�jd� ja z toporem do lasa, Bajer top�r, konder honder Fitasom ba�abasom Ba�abinka opinka. Syli sektum rektum doktum. Albo: Hopsztynder Madali�ski Fika, z g�ry ta, Zbara ciup ciup pinderyndum hura Barabana mazura lub ten w dzieci�stwie przeze mnie nad Pilic� s�yszany: Ko�otaj mama ciuciu Mazuraj da madziary Hopsasa wykr�tasa �winduryndu dana. Nie by�y to tylko oczarowania Tuwima. W jego wierszach dla dzieci nie odnajdziemy owych "miroch�ad�w". Bo Tuwim nie pisa� jeszcze wierszy w "j�zyku dzieci" czy w stylizacji na j�zyk dziecka, a i r�wnie� bariera dydaktyczna w stosowanej literaturze dla dzieci i my�leniu (nawet i najbardziej przewrotnym), jak� ta literatura by� mo�e - nie pozwala�a i�� tak daleko. Ten nurt, a raczej jego cienk� stru�k�, glossolaliczn�, odnajdziemy w niekt�rych wierszach naszej "Antologii". Je�li chodzi o Tuwima, wspomnijmy tu jego "Ptasie radio" (a w nim szczeg�lnie �piew s�owika), kt�re prowadzi nas do innego traktatu poety, jego "Zarysu �wierkologii". Znajdziemy r�wnie� potwierdzenie tego w "Ptasich kol�dach". Dodajmy, �e i klasyczna "Lokomotywa" Tuwima jest wierszem zrobionym z zabawy w poci�g. Jego instrumentacja (porz�dek aliteracji, echolalii, glossolalii czy rymu i rytmu) stanowi w utworze warstw� podstawow� i autonomiczn�, na kt�r� dopiero zostaje jakby "na�o�ona" warstwa semantyczna. Pos�uchajmy: A dok�d? A dok�d? A dok�d? Na wprost! Po torze, po torze, po torze, przez most i z zako�czenia: I ko�a turkoc�, i puka, i stuka to: Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to! i pod��my to pod prawdziw� jazd� poci�gu. Albo odwrotnie: jad�c poci�giem, wymawiajmy te s�owa pod melodi� jego stukaj�cych k�. �e i sam poeta warstw� glossolaliczno-brzmieniow� ceni� wysoko, niech �wiadczy jego autentyczny zachwyt dla translacji "Lokomotywy" na j�zyk dziecka, zrobionej przez 3-letniego ch�opca, kt�ra tak si� zaczyna: Toi na tai koleja cieja omoma i pom ej pyja tusta oia Toi i hapie toi i mucha zaj z oajec jej bucha bucha. V. Poezja - jej miejsce w wychowaniu i w refleksji krytyki literackiej Refleksja krytyki estetycznej nad histori� i teori� wierszy dla dzieci pojawi�a si� dopiero po drugiej wojnie �wiatowej. Ju� nie by�a wtedy literatura dla dzieci przedmiotem uwagi i troski tylko pedagog�w, ale sta�a si� trosk� i samych autor�w pisz�cych dla dzieci, krytyk�w zawodowych, historyk�w i teoretyk�w literatury. Na wyostrzenie tej refleksji wp�yw mia�y odkrycia psycholog�w i pedagog�w dotycz�ce tw�rczej osobowo�ci dziecka. Edward Claparede, szwajcarski psycholog i pedagog, w swoich pracach ju� na pocz�tku naszego stulecia propagowa� wychowanie oparte na naturalnym procesie rozwoju istoty rosn�cej: dzieci nie powinny by� kierowane, ale powinny by� wychowywane swobodnie. Rozwijaj�cy si� w latach mi�dzywojennych mi�dzynarodowy ruch pedagogiczny pod nazw� "Nowe wychowanie" eksponowa� rol� aktywno�ci typu artystycznego, rol� ekspresji tw�rczej g�osz�c, �e w dziecku jest naturalna sk�onno�� do tworzenia, kt�r� nale�y podtrzymywa�. Dziecko w dzia�alno�ci artystycznej: plastycznej, muzycznej, choreograficznej, poetyckiej wypowiada swoje marzenia i wyobra�enia