- Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
- W ten sposób wiersz dziecięcy - jako komunikat poetycki skierowany do dziecięcego odbiorcy i jako swoisty gatunek poetycki - otrzymał oficjalny status poezji, stał się...
- Jednak w świetle wspomnianego już wzrostu ceny skórek wężowych do 150 PLN krajowi producenci otrzymają jedynie 50 PLN (200 PLN - 150 PLN)...
- Objawienie pierwotne (całość objawień otrzymanych przez naszych pierwszych rodziców i przez patriarchów, którzy po nich nastąpili) stało się od początku widownią...
- Otrzymanie pracy, jak największej ilości pracy, jest dla mnie więcej niż kwestią życia i śmierci, bo kwestią życia, a potem i wychowania mego dziecka...
- Od pozostałych przedstawicieli tej groma- dy różnią się chroniącym ciało pancerzem, który składa się: z części grzbietowej - ka- rapaksu i części brzusznej -...
- Przedśmiertny krzyk Broki zginął wśróv ogłuszającego huku pękających kamieni i walących się ścian, gdy wieża strażnicy w mgnieniu oka obróciła się w stertę gruzów...
- To świadectwo historii, że wszelka zdobycz, bez względu na to, jaką drogą osiągnięta, może stać się podstawą pomyślności narodu i jego postępu (nie wzgląd tedy na dobro narodu,...
- v2 zatem3: s2 = i(x-x)2 (1510) N Innymi słowy, od każdego wyniku odejmujemy średnią arytmetyczną, otrzymane różnice podnosimy do kwadratu i dzielimy przez ogólną liczbę...
- Ponieważ naród nie zażyczy sobie powrotu do rewolucyjnych właścicieli, fabryki, przedsiębiorstwa i inne instytucje należy oddać na własność obecnym szefom...
- Kopalnie ku radości górników zapełniały się żelazem, utracone majątki wracały do szczęśliwych spadkobierców, najbiedniejsi chłopi otrzymywali z rąk Markusa ubranie,...
Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
Religia jest wiedzą o tej absolutnej treści, ale wiedzą w formie, która nie jest formą właściwą wiedzy, tzn. jest wiedzą w formie wyobrażenia, wiary i alienacji. Pojęcie, czyli wiedza absolutna, jest wiedzą o tej wiedzy, którą jest religia, a zatem jest rozpoznaniem rzeczywistej treści zawartej w religijnej formie. Treścią tą wówczas, gdy zostaje ona ujęta pojęciowo i staje się przedmiotem wiedzy we właściwym tego słowa znaczeniu jest działanie jaźni jako tego oto podmiotu", czyli podmiotu istniejącego w tym świecie". Oczywiście, można sobie dopowiedzieć, jak konkretnie religia jawna opisuje to działanie pod miotu: Ojciec płodzi Syna (wyzewnętrznia" się i w ten sposób istnieje dla siebie w formie przedmiotu), a następnie jako Duch Święty powraca do siebie (poznaje siebie przez rozpoznanie siebie w przedmiocie). Ten właśnie schemat rządzi u Hegla rozwojem ducha. 80 Hegel podsumowuje teraz całość dotychczasowego wywodu na temat ruchu świadomości w Fenomenologii ducha, nie dotyczy to więc opisanego powyżej połączenia przez pojęcie ducha pewnego samego siebie" z duchem wyobrażonym w religii. 81 To zebranie razem" postaci ducha, z których każda jest sama dla siebie całością, a zatem nie odsyła w sposób bezpośredni do innych postaci ducha, to w szczególności także połączenie ich ze sobą w jeden ciąg rozwojowy, tzn. dokonanie pojęciowych przejść pomiędzy nimi. 82 Ponieważ treść pojęcia ma charakter logiczny, więc składają się na nią momenty logiczne, którym odpowiadają poszczególne postacie ducha, o ile ujmuje się je jako całość, jako jeden proces rozbity na kolejne etapy. W tym ujęciu poszczególne postacie ducha jako takie, tzn. jako odrębne, samoistne całości, ulegają, oczywiście, zniesieniu, stając się tylko momentami całości. 596 Fenomenologia ducha 83 Tą postacią świadomości jest wiedza absolutna, czyli filozofia samego Hegla. Skoro Hegel napisał Fenomenologię ducha, więc znaczy to, że ta postać świadomości już się wyłoniła. Oczywiście, ma to konkretne odniesienia historyczne, ponieważ ta postać świadomości jest również pewną postacią świata. Hegel rozwija ten wątek w Przedmowie, gdzie zaznacza, że nasze czasy są narodzinami nowej epoki", a kończy pisać Fenomenologię jesienią 1806 roku, czyli po rewolucji francuskiej, w okresie wojen napoleońskich. Wiadomo też, że ta nowa postać ducha jest późniejsza od ducha pewnego samego siebie", w ramach którego rozważane są moralne idee Kanta, czy też kontynuatorów Fichtego, Novalisa etc, a zatem na poziomie filozoficznym jest to Hegel i tylko Hegel, bo szkoła heglowska jeszcze nie powstała. Własną filozofię Hegel ujmuje nie tylko jako jeden z momentów mianowicie ostatni ale także jako zebranie razem wszystkich pozostałych momentów. 84 Tzn. formę pojęcia, a nie np. wyobrażenia, jak to było w religii jawnej, która miała tę samą treść, ale ujmowała ją jako różną od samowiedzy człowieka religijnego, tzn. ujmowała ją jako Boga, i zanie czyszczała elementami zaczerpniętymi ze sfery zmysłowej. 85 Prawda i pewność to dwa formalne momenty w dialektyce po znania, na których porównywaniu polegał jego ruch. Prawda reprezen towała sam przedmiot jako to, co samo w sobie, a pewność oznaczała byt przedmiotu dla świadomości, podmiotowe pojęcie przedmiotu. Zgodnie ze swym pojęciem prawda jest jednak jednością pojęcia i realności, czyli bytu dla świadomości i bytu samego w sobie. Jednością tą jest samowie- dza, tzn. pewność samego siebie, która jako taka jest czymś istniejącym, tzn. bytem samym w sobie. 86 Tzn. nie tylko podmiotowe pojęcie przedmiotu jest zgodne z tym, czym przedmiot jest sam w sobie, ale również mający to pojęcie podmiot jest sam dla siebie tym przedmiotem. 87 Tą świadomością jest więc świadomość myśląca. Warto tu pod kreślić status ontologiczny, jaki nadaje Hegel myśleniu w odróżnieniu od wyobrażenia. Wyobrażenie jest w szczególności formą religii, formą, której specyfika polega na tym, że to, co wyobrażone, nie ma charakteru czegoś, co istnieje tu i teraz (Dasein), w tym świecie", ale jest tylko wyobrażeniem", czymś różnym od tego, czego świadomość może być bezpośrednio pewna". Natomiast myślenie jest własnym bytem jaźni i jako myślenie siebie jest jak najbardziej tym światem", przedmiotem pewności. Jest to poniekąd to samo przeciwstawienie, które wystąpiło w Fenomenologii ducha przy opisie Oświecenia jako przeciwstawienie Przypisy 597 wiary (der Glaube) i własnego rozumu (die Einsicht)