Wywnioskowa� to z wypowiedzi doktora Currana, kt�ry po b�jce zbada� kostk� Landersa...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

W�a�- ciwie Landers uszkodzi� j� sobie podczas pierwszej b�jki z podoficerami marynarki w barze hotelowym, a ponow- nie, kiedy kopn�� w g�ow� pilota z eskadry lotnictwa rozprowadzaj�cego, ale poniewa� Curran o tym nie wiedzia� i nie bada� kostki po tamtych pierwszych burdach, orzek�, �e sta�o si� to w trakcie b�jki w szpitalu. Landers za� nie chcia� m�wi� ca�ej prawdy ani jemu, ani Stevensowi. Dopiero potem, po zako�czeniu ca�ej sprawy, kiedy odwo�ano s�d wojskowy, Curran wygada� si� przed nim, �e ca�y czas wiedzia� o jego kostce. Siedzieli w�a�nie w jego gabinecie, tu� po jej naj�wie�szych ogl�dzinach. - Tak - rzek� chirurg, u�miechaj�c si� szeroko - po napuchni�ciu albo jego braku �atwo rozpozna�, czy jaki� mi�sie� albo staw ostatnio ucierpia�. Trudniej orzec, jak dawno to si� sta�o albo ile razy, je�li kontuzja wydarzy�a 429 si� przed jakim� czasem. Po prostu wiedzia�em, by�em pewien, �e nie sta�o si� to podczas tej b�jki. - Dlaczego nie powiedzia� pan o tym pu�kownikowi Stevensowi? - spyta� Landers. Curran ca�y czas mia� na twarzy sw�j dziwny, charakterystyczny u�mieszek. � Pan, jak wida�, te� mu o tym nie powiedzia�. Z sobie wiadomego powodu - odpar�. - Po prostu chcia�em pana wesprze� i zostawi� pewn� swobod� manewru, je�li tego pan chcia� lub czu� tak� potrzeb�. � Zale�a�o mi jedynie na tym, �eby nie wiedzieli o tamtych b�jkach, tych na pocz�tku - wyja�ni� Landers. - Domy�la�em si� czego� takiego - rzek� Curran i wzruszy� ramionami. - Niech pan si�dzie, Marion. - Wskaza� krzes�o po drugiej stronie biurka. - Znamy si� ju� ca�kiem d�ugo. Na tyle d�ugo, �eby si� nawzajem nie�le pozna�. Landers bardzo ostro�nie zaj�� miejsce i usiad� na krze�le troch� usztywniony. Po chwili jednak postanowi�, �e opisze Curranowi szczeg�owo tamte dwie b�jki. Kiedy ko�czy�, obaj si� �miali. Id�c za ciosem opowie- dzia� r�wnie� o innych b�jkach, jakie stoczy� w ci�gu zesz�ych miesi�cy, tych, w kt�rych niczego sobie nie uszkodzi�, je�li nie liczy� otartych pi�ci i opuchni�tych kostek palc�w. Curran bardzo znacz�co wzruszy� ramionami, a po- tem uni�s� w g�r� swoje d�onie chirurga. Zamacha� w powietrzu wszystkimi dziesi�cioma palcami. - Ja czego� takiego nie mog� zrobi� - powiedzia�. - Bo straci�bym zaj�cie. � A ja wcale nie uwa�am tych b�jek za takie wspania�e - rzek� bez przekonania Landers. � Chcia�em z panem porozmawia�, Marion. - Dla wi�kszej poufa�o�ci Curran przysun�� si� ze swoim fotelem obrotowym bli�ej biurka. - Zazwyczaj roz- 430 mawiam z pacjentami tylko na tematy chirurgiczne, ale pan jest bardzo bliski napytania sobie prawdziwej biedy. Landers spojrza� na niego uwa�nie. - To znaczy, p�j�ciu do wi�zienia wojskowego? - spyta�. Curran skin�� g�ow�. � Ja ju� jestem w prawdziwej biedzie - odpar� Landers z u�miechem. - Zgin� na tej wojnie. Przede mn� nie ma przysz�o�ci. � Niech pan si�gnie my�l� dalej. Niech pan pomy�li o czasach po wojnie. � Nie potrafi�. � Przecie� nie chce pan sobie narobi� ty��w w woj- sku, zosta� wyrzucony z niego w ha�bie, co b�dzie si� wlok�o za panem do ko�ca �ycia. � Nie potrafi� my�le� o tym, co b�dzie p�niej - odpar� Landers. - Dla mnie nie ma �adnego potem. Nie ma nic. �ciana. Zas�ona z mg�y, przez kt�r� nic nie wida�. Curran obserwowa� go przenikliwie. � Naprawd�? - spyta�. � Oczywi�cie. Po wojnie nie ma dla mnie �adnych czas�w. Panu �atwo, bo pan b�dzie �y�. Zajmie si� pan chirurgi�, zrobi wielk� karier�, zdob�dzie pan s�aw�, pomo�e ludzko�ci i zarobi mn�stwo pieni�dzy. Przy okazji. Nie sprawi to panu �adnych trudno�ci. Wpatruj�cy si� w niego ca�y czas uwa�nie Curran zacisn�� usta. � Tak. Pewnie tak. Tak chyba b�dzie. I bez pa�skich przypomnie� czuj� si� z tego powodu wystarczaj�co winny. - Znowu wbi� wzrok w Landersa. - Rzeczywi�cie tak pan to czuje? Jak pan to uj��? �e wszystko przes�ania panu zas�ona z mg�y? � Oczywi�cie - potwierdzi� Landers. - Bo tak to w�a�nie wygl�da. Nie ma tam nic. Zupe�nie