Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
chłopską) proweniencję, był przekazywany ustnie i dawał się odnieść do pojęcia tradycji.
49 P. Dahling, Muzyka ludowa we współczesnym..., dz. cyt., s. 39-51.
50 T. Rokosz, Polska pieśń tradycyjna we współczesnym obiegu, Czas Kultury, 2001,
nr 5/6, s. 222 - 229.
51 Por. L. Lombardi Satriani, Antropologia culturale e analisi delia cultura subalterne, Messina 1968.
/' \\\iuilt-.:csnc Im mv /niklom
255
/wrócono uwagę, że podstawową kategorią folkloru jest werbalność.
l.iko język istnieje on w postaci żywej i jest przekazywany naturalną drogą
Ś kanałem) w granicach zasięgu głosu, ucha i oka ludzkiego przy kontakcie Aiir/.ą w twarz"52. Ogólne zasady współczesnych tekstów folkloru wyty-/aja więc strategie czynności literackich. Przekazy te stanowią pomost > iliszar głębokich tożsamości między rzeczywistością a jej literackim wy-i/em. W literaturze bywają przedstawione jako znak dziejącego się życia; iko rodzaj Ťdokumentuť, rodzaj zapisu wiarygodnego i sprawdzalnego"53. Istotą folkloru nie są jednakże kwestie werbalności i anonimowości jej a orców (chociaż są także jego wyznacznikami), lecz społeczna aprobata percepcja ich treści, jako jedynej prawdziwej wartości, pozbawionej kon-u i cnej i. Życie tekstu folkloru zaczyna się z chwilą zaaprobowania go przez iiuleczeństwo, zaś w procesie nieskończonej liczby jego realizacji podle-i on ciągłym modyfikacjom i przetworzeniom, a niektóre funkcje danej urny mogą być zastąpione przez inne". Atekst folkloru politycznego jest
wyrazem określonej normy i impulsów, aktualizacją doznawanej rzeczy-
u istości54.
Poszerzone rozumienie folkloru pozwoliło też niektórym widzieć dzi-i,iI jego odmianę w muzyce hip hopu. Podkreślano fakt, że forma ta trafia
In młodzieży, ma dużą siłę przebicia, a ponadto jest autentycznym gło-in ulicy"55.
Możliwości modyfikacji muzyki ludowej i jej dalszą ewolucję wyko- ystała współcześnie muzyka folk, która bezsprzecznie stała się nowym, Mniejszym głosem kultury ludowej, dostosowanym do odbioru przez sze->kie grono współczesnych słuchaczy.
'' J. Bartmiński, Folklor -język - poetyka, Warszawa 1990, s. 10.
MR. Sulima, Dokument i folklor, Warszawa 1980, s. 118. Por. M. Kwaśniak, Karnawał \-ii\skich łbów. Oblicza współczesnego folkloru politycznego w Polsce, Barbarzyńca. Pismo niropologiczne, 2000, nr 6, s. 54 - 58.
M P. Bogatyriew, R. Jakobson, Folklor jako swoista forma twórczości, w: Semiotyka Ilury ludowej, red. P. Bogatyriew, Warszawa 1977, s. 308; W. Łysiak, Wielka kontestacja.