ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Teksty skreślone przez cenzurę w „Tygodniku Powszechnym" drukowała niekiedy „Twór- czość", pismo o mniejszym nakładzie. Przedstawiając wpływ systemu nomenklatury na środki masowego przekazu, warto przypomnieć dokument pochodzący z początku lat sie- demdziesiątych, zatytułowany Wykaz stanowisk objętych nomenklaturą KC (zamieścił go wydawany w Paryżu i Londynie kwartalnik „Aneks" w numerze 26 z 1981 r.). W wykazie wyliczono stanowiska w państwie i w różnych organizacjach i instytucjach, nie tylko w partii, o których ob- sadzaniu decydował Komitet Centralny PZPR. Polityka personalna jest ważnym sposobem sprawowania władzy. Selekcjonując ludzi, władze wpływały na ich postępowanie. „W nomenklaturze KC" były następujące stanowiska w dziale „środki masowego przekazu": „1. Przewodniczący, jego zastępcy i dyrektorzy generalni Komitetu do spraw Radia i Telewizji. 2. Prezes, wiceprezesi i dyrektorzy Zarządu Głównego RSW ŤPrasať. 3. Naczelni redaktorzy, ich zastępcy i dyrektorzy Polskiej Agencji Pra- sowej, PA ŤInterpressť, Centralnej Agencji Fotograficznej, Wydawnictwa Artystyczno-Graficznego, Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Polskiej Kroniki Filmowej. 4. Prezes Spółdzielni Wydawniczej ŤKsiążka i Wiedzať. 5. Naczelni redaktorzy ŤIdeologii i Politykiť oraz ŤZagadnień i Mate- riałowa 6. Dyrektorzy i redaktorzy naczelni wydawnictw naukowych i książkowych. 7. Redaktorzy naczelni centralnych dzienników, tygodników i mie- sięczników. 8. Redaktorzy naczelni Polskiego Radia i Telewizji". Komitety wojewódzkie PZPR decydowały o obsadzaniu następujących 277 stanowisk związanych ze środkami masowego przekazu w wojewódz- twach: „1. Naczelni redaktorzy i ich zastępcy rozgłośni Polskiego Radia i ośrodków telewizyjnych. 2. Redaktorzy naczelni, zastępcy redaktorów naczelnych lokalnych dzienników i czasopism społeczno-kulturalnych. 3. Redaktorzy naczelni i dyrektorzy wojewódzkich wydawnictw praso- wych i książkowych". Wykaz stanowisk pochodzi z października 1972 r. RS W „Prasa" to ist- niejąca w latach 1947-1973 Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Pra- sa", której jednym z udziałowców była początkowo PPR, a następnie PZPR. Jako współudziałowcy występowały także związki zawodowe i kil- ka innych podobnych organizacji podporządkowanych PPR i następnie PZPR. RSW „Prasa", występująca jako spółdzielnia, była potężnym pań- stwowo-partyjnym koncernem prasowym, który w roku 1972 wydawał 47 dzienników i 172 czasopisma o średnim nakładzie 21 milionów egzem- plarzy. W roku 1973 utworzono Robotniczą Spółdzielnię Wydawniczą „Pra- sa-Książka-Ruch", znowu nominalnie spółdzielnię, będącą jeszcze po- tężniejszym koncernem państwowo-partyjnym, powstałym z połączenia spółdzielni RSW „Prasa" z partyjnym wydawnictwem „Książka i Wiedza" i z przedsiębiorstwem kolportażu prasy „Ruch". Ten nowy koncern, RSW „Prasa-Książka-Ruch", w roku 1984 wydawał 45 dzienników i 217 czaso- pism o średnim nakładzie 26 milionów egzemplarzy. W skład RSW „Pra- sa-Książka-Ruch" wchodziły wydawnictwa i agencje, między innymi Pol- ska Agencja Interpress, Centralna Agencja Fotograficzna, Krajowa Agen- cja Robotnicza i Młodzieżowa Agencja Wydawnicza. Robotniczą Spółdzielnię Wydawniczą „Prasa-Książka-Ruch" zlikwidowano na mocy ustawy z 22 marca 1990 r. o likwidacji RSW „Prasa-Książka-Ruch". Cza- sopisma wydawane przez ten koncern sprywatyzowano. W kwietniu 1992 r. powstało Przedsiębiorstwo Państwowe „Ruch" SA jako jednooso- bowa spółka skarbu państwa", zajmująca się kolportażem prasy. W okresie komunizmu propagandę państwowo-partyjną upowszechnia- no ze znacznym nakładem sił i środków, ale rezultaty często odbiegały od zamierzeń. Słuchacze, czytelnicy i widzowie byli - w różnym stopniu - oporni. Cenzura istniała do kwietnia 1990 r., ale od drugiej połowy lat sie- demdziesiątych coraz liczniejsze były publikacje nieoficjalne, których nie przedstawiano cenzurze do zatwierdzenia. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych liczba i nakłady wydawnictw niezależnych, prasy 278 i książek wydawanych poza cenzurą wyróżniały Polskę na tle innych kra- jów komunistycznych. W pracy Marka Jastrzębskiego Materiały do bi- bliografii druków zwartych wydanych poza zasięgiem cenzury 13 XII 1981-31 XII 1988 odnotowano w ciągu siedmiu lat ponad 4 tysiące wydań książek, z tym że niektóre tytuły wydawano wielokrotnie i w kilku wy- dawnictwach. W dwóch tomach bibliografii: Józefy Kamińskiej (właści- wie Władysława i Wojciecha Chojnackich) Materiały do bibliografii pu- blikacji podziemnych w Polsce, 13 XII 1981-YI 1986 oraz Wojciecha Chojnackiego i Marka Jastrzębskiego Bibliografia publikacji podziemnych w Polsce. Tom drugi. 111996-31 XII 1987, odnotowano w ciągu sześciu lat 1736 tytułów czasopism. Poszczególne wydawnictwa i czasopisma niepoddawane cenzurze czę- sto skupiały ludzi o podobnych poglądach. Redakcje pism wydawanych poza cenzurą pełniły niekiedy funkcje ugrupowań politycznych. Służba Bezpieczeństwa konfiskowała sprzęt poligraficzny i wydrukowane egzem- plarze, ale niezależność zwyciężyła, wolne słowo wygrało. Wydawnic- twom podziemnym nie było jednak łatwo przystosować się do nowej rze- czywistości i niewiele spośród nich przetrwało. Przykładem kontynuacji są warszawskie wydawnictwa Rytm i Yolumen, specjalizujące się w tema- tyce historycznej. Odchodzenie od komunizmu w latach dziewięćdziesiątych przyniosło wolny rynek, prawdziwe ceny i rozrachunek gospodarczy. Ulice, fragmen- ty miast i pejzażu zapełniły się reklamami, stały się środkiem masowego przekazu. Reklamy są podstawowym źródłem funduszy zasilających cza- sopisma i telewizję. Nakłady książek zmniejszały się w latach dziewięćdziesiątych. W roku 1990 łączny nakład wydanych książek i broszur wynosił 175,6 miliona eg- zemplarzy, w latach 1993-1997 wahał się wokół 100 milionów egzempla- rzy, w roku 1999 zaś spadł do 78,1 miliona egzemplarzy, a więc w ciągu dziewięciu lat łączny nakład książek i broszur zmniejszył się więcej niż o połowę. Znacznie natomiast wzrosła liczba oficyn wydawniczych i wy- dawanych tytułów

Copyright © 2009 MY Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, Ĺźe są dla siebie stworzeni! . All Rights Reserved.

XHTML CSS valid. Designed by FlashMint - flash web templates provider.