ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Podobne

an image

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Do zadań Jednostki należy: — czuwanie i analiza rozwoju sytuacji w dziedzinach objętych WPZiB; — ocena interesów UE w dziedzinie polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa oraz określanie przyszłych głównych zagadnień WPZiB; — stosownie wczesne ocenianie wydarzeń i sytuacji, które mogą oddziaływać na WPZiB, łącznie z potencjalnymi politycznymi kryzysami oraz odpowiednio wczesne ostrzeganie w takich przypadkach; — opracowywanie dokumentów określających opcje polityczne, które mogą zawierać analizy, zalecenia i strategie dla WPZiB. Jednostka jest również miejscem wymiany informacji, w tym natury poufnej. 4.5.3.3. Korespondenci europejscy W Ministerstwach Spraw Zagranicznych państw członkowskich powołano tzw. Korespondentów europejskich, którzy odpowiedzialni są za bieżącą wymianę informacji. W ten sposób powstała sieć wymiany informacji, obejmująca również informacje poufne, łącząca państwa członkowskie, Sekretariat Generalny Rady, KE oraz przedstawicielstwa dyplomatyczne państw członkowskich. 4.5.3.4. Specjalni przedstawiciele Na podstawie art. 18 ust. 5 TUE Rada może w przypadkach koniecznych powoływać specjalnych przedstawicieli dla „poszczególnych spraw politycznych". 4.6. Finansowanie WPZiB TA wprowadził istotne zmiany w sposobie finansowania WPZiB. Uprzednio (ówczesny art. J.ll TUE w brzmieniu Traktatu z Maastricht) z budżetu WE były Traktaty Europejskie..., s. 301/302. 107 pokrywane jedynie wydatki administracyjne, związane z kosztami funkcjonowania instytucji wspólnotowych w WPZiB. Na podstawie natomiast art. 28 ust. 3 TUE (w brzmieniu nadanym przez TA) z budżetu WE pokrywane są również „wydatki operacyjne ponoszone z wprowadzaniem w życie postanowień" WPZiB, z wyjątkiem wydatków przypadających na „operacje mające wpływ na kwestie wojskowe i poli-tyczno-obronne" (naturalnie Rada może jednomyślnie podjąć inną decyzję). Jeżeli wydatki nie są pokrywane z budżetu WE, ponoszone są przez państwa członkowskie według kryterium produktu krajowego brutto (o ile Rada, stanowiąc jednomyślnie, nie postanowi inaczej). W takich przypadkach wydatki ponoszone są przez państwa członkowskie, uczestniczące w danym przedsięwzięciu. W odniesieniu do wydatków pokrywanych z budżetu WE mają zastosowanie ogólne przepisy w tej dziedzinie zawarte w TWE. Daje to pewien asumpt KE, a przede wszystkim PE, do podejmowania prób zwiększenia swojej roli w WPZiB. Stało się to przedmiotem kontrowersji, bowiem PE podjął próbę bezpośredniego wpływania na WPZiB poprzez udzielanie odrębnych zezwoleń na finansowanie poszczególnych działań operacyjnych. Kwestia ta stała się przedmiotem specjalnego porozumienia między PE, Radę i KE7. 4.7. Stosowanie sankcji ekonomicznych Przed ustanowieniem UE decyzje w sprawie sankcji ekonomicznych były podejmowane na podstawie art. 133 (ówczesny art. 113) TWE. Wywoływało to kontrowersje, artykuł ten stanowi bowiem podstawę prawną dla działań w ramach wspólnej polityki handlowej. Obecnie decyzje w sprawie zastosowania sankcji ekonomicznych podejmuje Rada (w ramach II filara), stanowiąc jednomyślnie — w ramach wspólnego działania (art. 14 TUE) lub wspólnego stanowiska (art. 15 TUE). Następnie - w ramach I filara - Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością na wniosek KE, podejmuje decyzje wykonawcze w formie stosownych aktów prawa wspólnotowego (na podstawie art. 301 TWE8 w dziedzinie stosunków gospodarczych lub na podstawie art. 60 TWE9 w odniesieniu do przepływu kapitału i płatności). 7 Dokument — CONF 4001/97, 109. 8 „Jeżeli wspólne stanowisku lub wspólne działanie przyjęte na podstawie postanowień Traktatu o Unii Europejskiej dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa przewidują działanie Wspólnoty zmierzające do zerwania lub ograniczenia w części lub w całości stosunków gospodarczych z jednym lub większą liczbą państw trzecich, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje niezbędne pilne środki". 9 „Jeżeli, w przypadkach przewidzianych w artykule 301, działanie Wspólnoty uważane jest za niezbędne, Rada może, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 301, podjąć w stosunku do danych państw trzecich pilne i niezbędne środki w odniesieniu do przepływu kapitału i płatności" (art. 60 ust. 1 TWE). 108 4.8. Zawieranie umów międzynarodowych w ramach WPZiB Kwestię tę reguluje art. 24 TUE. Jeśli dla realizacji WPZiB jest pożądane zawarcie umowy międzynarodowej z jednym lub wieloma państwami względnie z organizacjami międzynarodowymi, Rada może upoważnić Prezydencję, wspieraną w razie potrzeby przez KE, do podjęcia w tym celu negocjacji Umowę taką zawiera Rada na podstawie zalecenia Prezydencji Do wejścia w życie TN Rada stanowiła w tej dziedzinie jednomyślnie. TN dokonał w tej mierze pewnego uelastycznienia": Rada musi stanowić jednomyślnie, jeżeli umowa dotyczy „zagadnienia wymagającego jednomyślności przy podejmowaniu decyzji wewnętrznych" (art. 24 ust. 2 TUE), natomiast stanowi co do zasady większością kwalifikowaną, jeżeli umowa ma na celu wprowadzenie w życie wspólnego działania lub wspólnego stanowiska (art. 24 ust. 3 TUE). Art. 24 TUE stwierdza również ust. 5, że umową międzynarodową zawieraną na podstawie jego postanowień nie jest związane państwo członkowskie, którego przedstawiciel w Radzie oświadczy, że w danym państwie konieczne jest dotrzymanie określonych procedur konstytucyjnoprawnych. Pozostali członkowie Rady mogą uzgodnić, że umowa taka obowiązuje w stosunku do nich prowizorycznie. Postanowienia te korzeniami sięgają do usiłowań niektórych państw członkowskich, aby ograniczyć przedmiot umów zawieranych w II filarze do tzw. porozumień administracyjnych (czyli do mniej istotnych kwestii wykonawczych). W efekcie jednak uzgodniono postanowienia, które umożliwiają ograniczenie obowiązywania umów międzynarodowych w zależności od wymogów konstytucyjnoprawnych w państwach członkowskich, niezależnie od przedmiotu samej umowy. Określona w art. 24 TUE możliwość zawierania umów międzynarodowych odnosi się również do obszarów Tytułu VI TUE, tj. do postanowień o współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (art 24 ust. 4 TUE). Do art. 24 wyraźnie odsyła też art. 38, zamieszczony w Tytule VI TUE. Wynika z tego, że umowy międzynarodowe regulujące materie objęte Tytułem VI podlegają reżimowi Tytułu V, czyli WPZiB. Wyłącza to — w dziedzinie zawieranych umów międzynarodowych — kompetencje organów III filaru, łącznie z kompetencją ETS. Również w tej dziedzinie Rada stanowi większością kwalifikowaną, o ile „umowa dotyczy zagadnienia wymagającego większości kwalifikowanej przy podejmowaniu decyzji lub środków wewnętrznych" (art. 24 ust. 4 TUE). Postanowienia art. 24 TUE stały się przyczyną istotnych kontrowersji

Copyright © 2009 MY Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, Ĺźe są dla siebie stworzeni! . All Rights Reserved.

XHTML CSS valid. Designed by FlashMint - flash web templates provider.