Ruszaj z nami! Zgoda, Ojcze �wi�ty?...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

.. Na to, co� mi odrzek�, odpowiem kr�tko, m�j Ojcze. Jest to niemo�liwe. To, co mi z �aski swojej mi�osiernie sugerujesz... Pami�taj, z kim masz do czynienia, Ojcze �wi�ty. Jestem pitekantrop modernis, wyros�y w�r�d swojego gatunku, mam garb tak ogromny, jakiego Ty, daruj, nawet nie mog�e� sobie wyobrazi�! Widzisz go? No w�a�nie. Na drog� do Damaszku nie ma dla mnie powrotu, cho�bym pragn��, nigdy si� tam nie dowlok�. Ale powiem ci szczerze. Powiem wi�cej. By�oby grub� nieprzyzwoito�ci�, gdybym pragn�� si� tam dosta�. Uczciwie m�wi� - nie wchodzi w rachub�! To Ty pozosta� z nami, je�li... je�li si� dobrze rozumiemy. Tak, m � j ojcze? Wi�c wydam rozkazy. Ahoy, on the board! Stawia� �agle! We dw�jk� ra�niej w�drowa� w ciemno�ci. We�miemy mi�dzy siebie kochanego pitekantropa. B�dzie nas trzech, jak w weso�ej kompanii. Co� jak B�g Ojciec, Syn Bo�y i Duch �wi�ty. Ty, Pawle, ja i ta czaszka. Nie obruszaj si�, to tr�jca w takim ludzkim zwyczajnym sensie. Rozumiesz, im ni�ej, tym gorzej, im dalej, tym gorzej. Z tym, �e na dnie akurat jestem ja... Powiadasz, �e to zmory, Pawle? I niechaj B�g mnie strze�e! A je�li to B�g mi je podsuwa, to co ja mam o Nim s�dzi�? W kim to tkwi� te pokusy? We mnie i tylko we mnie? Co� tu jest nie w porz�dku! Nie uwa�asz? Tylko zaiste nie ze mn�. Czym�e ja jestem? Bardzo kru chym istnieniem, jak na tyle cierpienia, ile potrafi si� we mnie zmie�ci�! A widzisz! Pragn� mi�owa� rado��. I mam przeczucie, �e je�li gdziekolwiek mo�na j� znale��, to tylko na tej strasznej, osza�amiaj�cej drodze do Itaki. Tak. To zmory mnie szukaj�, lecz ja szukam prawdy. I nie dlatego, �e nosz� sk�r� pitekantropa, nie pozby�em si� swoich oczu... �eglarzem jestem, a �lepi �eglarze nic ju� nie maj� do powiedzenia... Kanibalizm B�dzie Karany �mierci�! Tak, m�j Pawle, Widzisz, mijamy wysp� ludo�erc�w, Lestrygon�w... �w b�ysk, ten napis, to latarnia morska - dla mnie, dla mojego wn�trza, w kt�rym nieoswojony czai si� pithecantropus. Wyobra� sobie - On i Ja, czaimy si� pospo�u... Niechaj b�dzie, Pawle. To s� zmory. Popatrz, a takie wci�� niebezpieczne!... - Co pan be�koczesz? Nie dajesz pan spa�! - ozwa� si� znienacka g�os Sowi�skiego jenera�a. - Na zmi�owanie boskie, cz�owieku! Spij... Nie jeste� tu sam. - Tak jest, jenerale! Z ca�� pewno�ci� nie jestem tu sam. Pan r�wnie�. I nie z mojej winy spa� pan nie mo�e. Nie z mojej winy potrz�sa pan kikutem. �yczy pan sobie, abym milcza�, wi�c milcz�. Lecz nie jest to przyzwoite - nie trzeba tak, pan rozumie? Nie trzeba tak potrz�sa� kikutem na moich oczach. Ja te� mam prawo do snu, tymczasem oka zmru�y� nie mog�. G�ucha noc, jenerale, wszyscy �pi� pr�cz nas. Pan nie potrafi� oswoi� si� z b�lem, a ja z widokiem pa�skiej obci�tej nogi. Panu si� zdaje, �e potrz�sa pan okaleczon� ko�czyn�, tymczasem mn� pan potrz�sa. Panu sprawia to ulg�, dla pana to gimnastyka i wytchnienie. Nie przysz�o panu na my�l, �e dla mnie to udr�ka? Nie pomo�e �adne zamykanie oczu. Nic mi nie da odwr�cenie si� na drugi bok. Wci�gn��e� mnie, jenerale, w zakl�ty kr�g okrucie�stwa! Cierpi�, �e ty cierpisz. Lecz to ma�o. Jestem twoim obmierz�ym kikutem. Kawa�kiem obci�tej goleni, resztk� �ci�gien i mi�ni, fa�dem r�owej sk�ry. Fa�dy te podwi�za� polowy chirurg, najlepiej, jak umia�, lecz tylko dla niego mog�a to by� pi�kna robota, bo we mnie wywo�uje odraz�, a w tobie rozpacz. Zawieszona u stropu nasza laterna magica rozsiewa przy�mione �wiat�o, w kt�rym dawno zatar�y si� r�nice mi�dzy mn� a tob�. Jestem twoim kikutem, jenerale. Czuj�, jak mn� daremnie potrz�sasz. Tw�j b�l nigdy nie ust�pi, pulsuje w tobie wraz z krwi�. Albowiem organizm jest pe�ni�. Doskona�o�ci� w swoim rodzaju. System nerwowy jest pe�nd�, tak przez natur� stworzony, tote� nigdy nie pogodzi si� z brakiem, z amputacj�. Ja, tw�j kikut, wiem o tym. Czemu� ty tego nie wiesz? Po c� si� tak rozpaczliwie buntujesz? Po co mn� potrz�sasz? Wystarczy mnie zaakceptowa�. Mnie, ten kawa�ek obci�tej nogi, sw�j wierny kikut. Wierniejszy od najwierniejszego �o�nierza, jenerale. A wtedy p�jd� za tob�, got�w na twoje rozkazy. A ty syczysz, jenerale! Trz�siesz mn�, syczysz z b�lu. To ty innym nie dajesz spa�. Gdzie twoje m�stwo, jenerale Sowi�ski? Tylko by� beszta� wszystkich wok� Sp�jrz, ten cz�owiek na s�siednim ��ku, kt�rego ofukn��e� bez racji, patrzy na ciebie od wielu godzin nie zmru�ywszy oka. Straszn� zgotowa�e� mu noc. �w cz�owiek ujrza� ci�, jenerale, gdy sam by� ma�ym ch�opcem. Sta�e� ze szczud�em wbitym w ziemi�. Przy ostatniej dymi�cej armacie. Sta�e� martwy! Kul� ugodzony w pier�. A ten ch�opiec d�ugo w twarz ci spoziera�. Dzi�ki tobie pokocha� m�stwo. A ty syczysz z b�lu, jenerale? Ach, ci patrioci wszystkich narod�w! Gdyby siedzieli cicho mi�uj�c bli�niego swego, nie trz�liby teraz swoimi kikutami nad g�ow� Bogu ducha winnego cz�owieka! Jenerale, je�li nie masz jeszcze tego orderu, to ja ci go przypn�. Jest to Order Burdelonia Prostituta. Nale�y ci si�, bo� p�aci� nie za swoje grzechy. Za splugawienie saskie, za wszystkich sprzedawczyk�w. Za ca�� litani�, kt�r� sam dobrze znasz. Za to wszystko, czego czyni� nie nale�y. .Nadaj� ci wi�c ten Order. Tylko przy dekoracji przesta� wreszcie potrz�sa� kikutem! No i schowa� go pod prze�cierad�o