Ross nie rozumia� ich j�zyka, ale by� pewien, �e to on jest tematem debaty i �e decyduj�cy g�os nale�y do Foscara, kt�ry jeszcze nie podj�� decyzji...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Ross siedzia� tam, gdzie posadzili go niewolnicy, pocieraj�c obola�e nadgarstki. �miertelnie zm�czony, zar�wno fizycznie, jak i psychicznie, nie by� ju� zainteresowany losem, kt�ry mu w�a�nie planowano. By� po prostu szcz�liwy, �e uwolniono go z p�t. Nie wiedzia�, jak d�ugo toczy�a si� narada, ale w ko�cu Ennar podszed� do niego z wiadomo�ci�. - Tw�j w�dz, on da� wiele dobrych rzeczy za ciebie. Foscar zabra� ciebie do niego. - Mojego wodza tu nie ma - powt�rzy� Ross ze znu�eniem w g�osie, wiedz�c, �e ten jego protest nie odniesie �adnego skutku. - M�j w�dz siedzi przy gorzkiej wodzie i czeka. B�dzie z�y, je�li nie przyjd�. Niech Foscar obawia si� jego gniewu... Ennar za�mia� si�. - Ty uciec od tw�j w�dz. B�dzie zadowolony z Foscara, gdy b�dziesz le�a� pod jego d�oni�. Tobie si� to nie spodoba, tak ja s�dz�! - Ja te� tak s�dz� - pomy�la� Ross. Przez reszt� nocy Ross le�a� pomi�dzy czujnym Ennarem i innym stra�nikiem, cho� krajowcy byli na tyle ludzcy, �e go zn�w nie zwi�zali. Rankiem pozwolono mu si� po�ywi�, wi�c pracowicie �owi� brudnymi palcami kawa�ki jeleniego mi�sa p�ywaj�ce we wsp�lnej misie. Pomimo niewyg�d by� to najlepszy posi�ek, jaki jad� od wielu dni. Podr� nie by�a wygodna. Posadzono go na jednego z kud�atych koni, a stopy zwi�zano mu pod brzuchem wierzchowca kawa�kiem sznura. Sp�tano mu r�ce, ale na szcz�cie m�g� trzyma� niechlujnie splecione lejce i jako� utrzymywa� si� w siodle. Jego ko� by� prowadzony przez Tulk�, a Ennar jecha� za nim, bacznie obserwuj�c wi�nia i tylko od czasu do czasu zerkaj�c na drog�, kt�r� przemierzali. Kierowali si� na p�nocny wsch�d, ku zielono-bia�ym g�rom wyra�nie odcinaj�cym si� od porannego nieba. Ross nie by� pewien swego wyczucia kierunku, ale przypuszcza�, �e kieruj� si� z grubsza w stron� ukrytej wioski, kt�r�, jak s�dzi�, zniszczyli Obcy ze statku. Ca�y czas zastanawia� si�, jak oni zdo�ali porozumie� si� z je�d�cami. - Jak Wy znale�� inny w�dz? - zagadn�� Ennara. M�odzieniec odwr�ci� si� ku Rossowi. - Tw�j w�dz przyj�� nasz ob�z. Rozmawia� z Foscarem... dwie... cztery noce temu. - Jak rozmawia� z Foscarem? W j�zyku my�liwych? Po raz pierwszy Ennar wygl�da� na zak�opotanego. Mrukn�� co� i odburkn��: - On m�wi�, Foscar, my. My s�ysze� dobre s�owa, nie j�zyk le�nych szczur�w. On m�wi� dobrze. Ross by� zaskoczony. Jak Obcy spoza czasu mogli m�wi� j�zykiem prymitywnego plemienia, kt�re od jego w�asnej ery dzieli�o kilka tysi�cy lat? Czy Obcy tak�e umieli w�drowa� w czasie? Czy mieli w�asne przeka�niki? Mimo to walczyli z Czerwonymi. By�a to kompletna zagadka. - Ten w�dz, on wygl�da� jak ja? Jeszcze raz Ennar wygl�da� na niepewnego. - On nosi� str�j jak ty. - Ale czy by� taki, jak ja? - nalega� Ross. Nie wiedzia�, do czego d��y, ale wydawa�o mu si� wa�ne, aby przekona� cho� jednego z krajowc�w, �e sam wygl�da inaczej ni� ten, kt�ry wyznaczy� za niego nagrod� i do kt�rego go w�a�nie wie�li. - Inny! - rzuci� Tulka przez rami�. - Ten wygl�da� jak le�ny cz�owiek, w�osy, oczy... W�dz bez w�os�w na g�owie, inne oczy... - Ty te� go widzia�e�? - dopytywa� si� Ross natarczywie. - Widzia�em. Ja jecha� do obozu, oni przyjecha�. Sta� na skale, wo�a� Foscara. Robi� czary z ogniem, on skaka�! - Wskaza� sztywno ramieniem na krzak na drodze przed nimi. - Oni pokaza� ma�a, ma�a w��cznia, ogie� wyj�� z ziemi i pali� si�. Oni m�wi�, oni spali� nasz ob�z, je�li my nie da� cz�owiek. My m�wi�: nie mie� cz�owiek. Wtedy oni powiedzie�, oni da� wiele dobre rzeczy, je�li my znale�� i przywie�� cz�owiek... - Ale to nie s� moi ludzie - przerwa� mu Ross. - Widzisz, mam w�osy, nie jestem taki, jak oni. Oni s� �li... - Mo�e ty by� z�apany w wojnie, ty niewolnik wodza. - Ennar mia� na to odpowied�, kt�ra wed�ug wiedzy jego szczepu by�a logiczna. - Oni chcie� niewolnik z powrotem. - Moi ludzie te� silni, wiele magii - odpar� Ross. - Zabierzcie mnie do gorzkiej wody, a oni du�o wam zap�ac�, wi�cej ni� obcy w�dz! Obaj krajowcy wygl�dali na rozbawionych. - Gdzie gorzka woda? - zapyta� Tulka. Ross wskaza� g�ow� na wsch�d. - Kilka nocleg�w st�d... - Kilka nocleg�w! - powt�rzy� Ennar szyderczo. - My jecha� kilka nocleg�w, mo�e wiele nocleg�w, gdzie my nie zna� szlak�w; mo�e tam nie by� ludzi, mo�e nie by� gorzkiej wody, wszystko to twoje s�owa, kt�re ty m�wi�, �eby my nie zawie�� ci� do tw�j w�dz. My jecha� nawet niejeden nocleg, znale�� w�dz, du�o dobre rzeczy. Po co my robi� trudne rzeczy, kiedy m�c robi� �atwe? Jakie argumenty m�g� Ross wysun�� przeciw prostej logice swych stra�nik�w? Przez chwil� milcza�, w�ciek�y na w�asn� bezradno��. Jednak bardzo dawno temu nauczy� si�, �e poddawanie si� �lepej furii nie jest dobre, chyba �e robi si� to, aby wywrze� wra�enie, a i to tylko wtedy, gdy jest si� g�r�. Teraz jednak nie by� g�r�. Przez wi�ksz� cz�� drogi jechali otwart� przestrzeni�; przedtem Ross i pozostali dwaj agenci, przemierzaj�c t� sam� tras�, przemykali si� lasem. Z tego powodu zbli�ali si� do g�r z innego kierunku i, chocia� pr�bowa�, Ross nie potrafi� dostrzec �adnych znajomych form terenu. Gdyby jakim� cudem uda�o mu si� uwolni� od swych prze�ladowc�w, m�g�by tylko kierowa� si� na zach�d i mie� nadziej�, �e w ko�cu dotrze do rzeki. W po�udnie ma�a grupa rozbi�a ob�z na polance nad strumykiem. By�o dziwnie ciep�o, podobnie jak dzie� wcze�niej, i insekty, wydobywszy si� ze swych kryj�wek, atakowa�y sp�tane konie i k��bi�y si� wok� Rossa. Pr�bowa� odgania� je, wymachuj�c zwi�zanymi r�koma, gdy� gryz�y go, wysysaj�c krew. Rossa �ci�gni�to z konia, ale dla odmiany przywi�zano go do drzewa p�tl� zarzucon� na szyj�; je�d�cy rozpalili ognisko i nad nim piekli kawa�ki jeleniego mi�sa. Wygl�da�o na to, �e Foscar nie �pieszy si�, gdy� po posi�ku m�czy�ni odpoczywali, a niekt�rzy z nich nawet zdrzemn�li si�. Policzywszy twarze, Ross stwierdzi�, �e Tulka i jeszcze jeden je�dziec znikn�li; prawdopodobnie pojechali naprz�d, aby odnale�� Obcych i uprzedzi� ich o zbli�aniu si� grupy. Po kilku godzinach zwiadowcy zn�w si� pojawili, r�wnie niezauwa�enie, jak znikn�li. Po wys�uchaniu ich raportu Foscar podszed� do Rossa. - Tw�j w�dz czeka... Ross podni�s� spuchni�t�, pogryzion� twarz i zaprotestowa� jak zwykle. - To nie m�j w�dz! Foscar wzruszy� ramionami. - On m�wi, �e tak. Daje wiele dobrych rzeczy, aby ci� odzyska�. A wi�c, on tw�j w�dz! Jeszcze raz Rossa wsadzono na konia i zwi�zano. Tym razem jednak grupa podzieli�a si� na dwie cz�ci. On pozosta� z Ennarem, tu� za Foscarem, z dwoma stra�nikami zabezpieczaj�cymi ty�y. Reszta ludzi, prowadz�c swoje wierzchowce, wtopi�a si� w las. Ross przypatrywa� si� ich odej�ciu, my�l�c intensywnie