Po kilku dniach, kt�re sp�dzi�em w szpitalu, nikomu jako� nie urywaj�c �ba, piel�gniarki okazuj� mi nieco wi�cej sympatii...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Czasem nawet prosz� mnie o pomoc, o podtrzymanie pacjenta przy zak�adaniu kropl�wki albo podczas s�ania ��ka. Pomagam te� karmi� chorych. Wczesnym rankiem pi�tej doby budzi mnie, jak zwykle, podzwanianie szk�a i metalu - dominuj�ce odg�osy szpitala. Przez okno s�czy si� bladoszare �wiat�o. Ws�uchuj� si� w poranny ruch uliczny, ruch ludzi spiesz�cych do pracy. Zwykle o tej porze nachodz� mnie najbardziej depresyjne my�li. Le�� w ��ku, na wp� przytomny, w stanie zawieszenia. Zerkam na Tat�. Ma szeroko otwarte oczy i patrzy prosto na mnie! Naprawd� patrzy na mnie, nie na moj� sylwetk�, nie poprzez mnie, nie gdzie� obok! Patrzy mi w oczy! Ze�lizguj� si� z ��ka po jego stronie i podchodz� ostro�nie. Z pocz�tku przychodzi mi na my�l, �e pewnie umar� w nocy, ale te oczy �yj�, w�druj� za mn�, ogniskuj� si� na mnie. Zbli�am si� do kraw�dzi ��ka. Usta Taty otwieraj� si� dwukrotnie, suche, wyblak�e wargi, jak z papieru. A jednak Tato wydobywa z nich g�os, cienki, wysoki, prawie falset: - Gdzie ja jestem, Johnny? Nie wierz� w�asnym uszom. Tato ca�y czas patrzy mi w oczy i czeka na odpowied�. - Jeste� w szpitalu, Tato, jeste� chory. Kiwa g�ow�, powoli. Mierzy ��ko wzrokiem i u�miecha si�. - Tyle to sam widz�, Johnny. Ale co ty tu robisz? Ty te� jeste� chory? W jego g�osie jest co� czystego, m�odzie�czego. Wyci�gam r�k� i k�ad� mu d�o� na g�owie. - Spokojnie, Tato, nie forsuj si�. Jest coraz lepiej. Unosi jedn� r�k�, praw�, przebarwion� uk�uciami kropl�wki i �ladami po plastrach. Jego r�ka jest taka chuda, �e mi�nie przypominaj� liny oplataj�ce ko�ci tu� pod sk�r�. - Zdaje si�, �e nie wygl�dam jak okaz zdrowia, Johnny. A co si� w og�le sta�o? Trz�sienie ziemi, kraksa samochodowa, czy co? Nie wiem, co mu powiedzie�, ile wyja�ni�. W tym w�a�nie momencie wchodzi piel�gniarka z rannej zmiany. Znowu ta ruda. Tato patrzy na ni� i u�miecha si�. Piel�gniarka robi wielkie oczy, doznaje takiego szoku jak ja, ale zaraz si� opanowuje. - Dzie� dobry, panie Tremont. Jak si� pan dzisiaj czuje? Tato przenosi wzrok na mnie. - Jaka �adna, co Johnny? Zawsze chcia�em mie� rud� c�rk�: lewor�czn�, jak twoja matka, i rud�. Piel�gniarka patrzy na mnie, nic nie rozumie. Trudno sobie wyobrazi� bardziej drastyczny przeskok ze �mierci w �ycie. - Siostro, nale�a�oby chyba wezwa� doktora Chada. Tato zamyka oczy. Boj� si�, �e by� to tylko chwilowy przeb�ysk przytomno�ci umys�u przed ostatecznym, nieodwracalnym zej�ciem w �mier�, ale nie chc� interweniowa�. Przysuwam swoje krzes�o do ��ka. Tak trwamy, kiedy wchodzi Chad. Tato jednak nie spa�, bo otwiera oczy na gwa�towne wtargni�cie lekarza i siostry do pokoju. Patrzy na Chada z u�miechem. - M�j Bo�e, to� to istny zast�p cherubin�w! Chad patrzy na mnie oczami jak spodki. - Tak si� obudzi�, doktorze. Co pan s�dzi? Chad mierzy Tacie puls, wk�ada mu termometr do ust. Tato nie spuszcza z niego oka; w jego oczach, wok� ust, igra dr��cy u�mieszek. Chad mierzy ci�nienie i patrzy na mnie. - Sto dwadzie�cia na siedemdziesi�t pi��. Sprawdza termometr. - Nie ma gor�czki. Witam, panie Tremont, jak si� pan czuje? - Sam nie wiem. A jak powinienem si� czu�? Powiedzia�bym, �e czuj� si� piekielnie zm�czony. Chad pochyla si� do przodu, uwa�nie zagl�da Tacie w oczy, dotyka sk�ry. Patrzy pod ��ko na butl� cewnika. - No c�, panie Tremont, by� pan bardzo chory, ale teraz wygl�da na to, �e wszystko jest jak najlepiej. Co mo�emy zrobi� dla pa�skiej wygody? Tato patrzy po sobie wzd�u� ��ka. - Mo�e na pocz�tek usun��by pan troch� tych rurek i kabli, a potem... M�g�bym dosta� co� do jedzenia? Jestem g�odny. Unosi zwiotcza�e r�ce