ďťż
They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

100 -150 rub./os. (poza sezonem można utargować do 70 rub.). Jeśli ktoś chciałby pomieszkać w lepszych warunkach, odpowiednią ofertę znajdzie w pensjonacie Sagan Dali - elegancki pokój kosztuje 390 rub./os. (bez wyżywienia, łazienka w pokoju). Na miejscu znajdują się restauracja i sala telewizyjna. Można także wynająć pokój w którymś z sanatoriów, ale są one stosunkowo drogie jak na oferowane warunki. W „Arszanie" 2-osobowy i raczej obskurny pokój z umywalką kosztuje 180 rub./os. W „Sajanach" cena za 2-pokojowy apartament klasy luks złazienką, telewizorem i lodówką to wydatek rzędu 1600 rub. W takim apartamencie mogą mieszkać 4 osoby. Wyżywienie i gastronomia W miejscowości znajdują się nieźle zaopatrzone sklepy - niekiedy również w żywność typu instant. Zjeść można w kilku miejscach: w pobliżu sanatorium „Arszan" zlokalizowano tanią jadłodajnię stołową, niedrogo jest również w barze usytuowanym niedaleko wejścia do parku. Przez cały rok działa restauracja tuż przy sanatorium „Sajany" - w białym, przyjemnie urządzonym budynku. Dania są smaczne i niedrogie, choć niezbyt duże - szczególnie godne polecenia są potrawy z ryb i pozy. Za ok. 100 rub. można się najeść. Pamiątki Lecznicze zioła (cena za całkiem pokaźny woreczek to 20 - 30 rub.) można nabyć w parku zdrojowym przy głównym placu (przy rzece), który w sezonie oblegany jest przez sprzedawców oferujących przeróżne, nierzadko dziwne specyfiki. Informator Na bramach do parku zdrojowego często pojawiają się ogłoszenia o organizowanych pieszych wycieczkach w góry. Kto czuje się mniej pewnie, może skorzystać z oferty - przewodnik się przydaje, gdyż wszystkie szlaki są praktycznie nieoznakowane. Od połowy czerwca do końca sierpnia w Arszanie działa punkt informacji turystycznej (na placu koło wejścia do parku zdrojowego) oraz centrum turystyczne oferujące kilkudniowe wycieczki (100 - 200 EUR), spływy kajakowe (200 - 350 EUR), a także wynajęcie przewodników po DolinieTunkińskiej (2-15 EUR/os., grupy do 10 osób). Adres siedziby punktu informacyjnego: ul. Bratiew Damysziewych, dom nr 8 (znajduje się tu również ładny pensjonat -13 EUR/os., bez wyżywienia), http://www.iwf.ru, e-mail: active@iwf.ru, tourism@iwf.ru. Okolice Z Arszanu można wejść na ??? Liubwi ('Góra Miłości'). Taka wycieczka zajmuje ok. 7 - 8 godz., podejście jest ciężkie i strome, do pokonania mamy wysokość względną 1300 m. Wariant łatwiejszy wiedzie przez gęsto zalesioną dolinę (początek szlaku za sanatorium „Arszan" - zaraz za „bramą do lasu" w ogrodzeniu ośrodka trzeba odbić nieco w prawo, by po kilku chwilach odnaleźć ścieżkę). Wejście na trasę trudniejszą prowadzi przez park zdrojowy po białych schodach, a następnie cały czas wyraźną ścieżką wspinającą się po stromych zboczach. Obydwa warianty szlaków spotykają się na wysokości ok. 1500mn.p.m. Warto wziąć ze sobą spory zapas wody. Wulkan Czerskiego znajduje się ok. 6 km od Arszanu. Pośród łąk i lasów widnieją stożkowate wzgórza pochodzenia wulkanicznego, związane z czwartorzędowymi ruchami górotwórczymi. Jeden z nich, położony 1,5 km na wschód od głównej drogi (trasa prowadzi przez wieś Churaj-Chobok, potem przez grzybny las), nazywany Wulkanem Czerskiego (w jęz. buriackim Chara-Bołdog- 'czarny pagórek'), zachował wyraźny, wysoki na ok. 40 m krater. Wulkaniczne skały budujące wzgórza, użyto m.in. do budowy drogi do Arszanu. „Wulkaniczne" wyrobiska można zobaczyć w okolicach wsi Taloje. Jeziora Kojhorskie to grupa połączonych ze sobą płytkich jezior, położonych ok. 8 km na południe od Arszanu, na bezleśnym, mało zaludnionym obszarze pośród bagien. TUNKA Dawna stolica rejonu tunkińskie-go, leżąca 30 km od Arszanu. Obecnie mieszka tu 3 tys. osób. Nie tak dawno, bo do lat 70. XX w., główna droga przebiegała przez Tunkę (stąd nazwa doliny), która była wtedy najważniejszą osadą w regionie. W latach 70. wybudowano asfaltową drogę biegnącą środkiem doliny i Tunka pozostała na uboczu (część nowej szosy przed Mon-dami powstała dopiero w latach 1986 - 96). Stolicą regionu stał się Kyren. Za czasów ZSRR Tunkę otaczał kołchoz. W XIX w. wieś leżała na skraju tajgi. Ta buriacka wioska była miejscem zsyłki Polaków od początku ??? w. Do dziś żyjątu rodziny z polskimi nazwiskami, np. Murańscy. W 1866 r. osiedlono wTunce 156 polskich księży z guberni irkuckiej,jenisejskiej i obwodujakuckie-go, aby zapobiec ich wpływowi na innych zesłańców