Odpowiedz: Nie ulega wtpliwo[ci, |e szatan pragnB by jak B�g i tym zgrzeszyB; a mo|na to dwojako rozumie: pierwsze, przez r�wnanie; drugie, przez upodobnienie

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Ot�| anioB nie m�gB pragn by jak B�g przez zr�wnanie, gdy| naturalnym poznaniem wiedziaB, |e jest to niemo|liwe: do tego n jego pierwszego grzechu nie poprzedziB nawyk czy usprawnienie, ani namitno[ za[1epiajca jego zdolno[ poznawcz tak, |eby - jak si to niekiedy dzieje u nas3 - mylc si czy uchybiajc w poszczeg�lnym wypadku, wybraB to, co niemo|liwe. A gdyby owo zr�wnanie z Bogiem byBo mo|liwe, co w tedy? Wtedy godziBoby to w naturalne pragnienie zachowania swojego bytu; a nie byBby on zachowany, gdyby przemieniB si w inn natur. Std |adna rzecz o naturze ni|szego szczebla nie mo|e po|da natury wy|szego szczebla; osioB np. nie po|da by koniem; gdyby bowiem przemieniB si w wy|szego szczebla natur, przestaBby by sob. Co do tego dajemy si pomie[ wyobrazni. Poniewa| czBowiek pragnie wznie[ si na wy|szy poziom pod wzgldem uzupeBniajcych warto[ci, kt�re mog r�[ bez zaniku podmiotu, wydaje si niejednemu, i| mo|e pragn natury wy|szego szczebla, do czego doj[ nie mo|e inaczej, jak tylko przez zanik swojego bytu. Ot�| dla ka|dego jest jasne, |e B�g g�ruje nad anioBem nie pod wzgldem jakowych[ przypadBo[ci, ale pod wzgldem stopnia natury. 39 Podobnie i jeden anioB g�ruje nad drugim anioBem4. Std niemo|liwe jest, |eby anioB ni|szy pragnB by r�wny wy|szemu; a c�| dopiero, |eby pragnB by r�wnym Bogu. W podw�jny za[ spos�b mo|e kto[ pragn by jak B�g przez upodobnienie: Pierwsze, gdy chce upodobni si do Boga w tym, do czego z natury jest sposobny; i w takim te| wypadku nie grzeszy; byle tylko pragnB osign podobieDstwo Boga z zachowaniem nale|ytego porzdku, mianowicie |eby je miaB od Boga. /53/ GrzeszyBby wszak|e, gdyby pragnB by podobny do Boga na podstawie sprawiedliwo[ci: poniekd wBasn moc, a nie moc Bo|. Drugie, gdy pragnie upodobni si do Boga w tym, do czego z natury nie jest sposobny; np. gdyby pragnB stwarza niebo i ziemi, co, wiadomo5, przysBuguje li tylko Bogu; i takie pragnienie byBoby grzeszne. I w ten to wBa[nie spos�b szatan pragnB by jak B�g. Nie pragnB zatem upodobnienia do Boga w tym, |eby nikomu bezwzgldnie nie podlega; w takim bowiem razie pragnBby r�wnie| i swojego nieistnienia; bo, wiadomo6, o tyle ka|de stworzenie mo|e istnie, o ile B�g udziela mu istnienia i w tym|e istnieniu je zachowuje. Jego wic pragnienie upodobnienia si do Boga polegaBo na tym, |e 1� jako celu ostatecznego pragnB tego szcz[cia, do kt�rego m�gB doj[ siB wBasnej natury, odwracajc swoje pragnienie od szcz[cia nadprzyrodzonego, kt�re otrzymuje si z Baski Bo|ej

Odpowiedz: Nie ulega wtpliwo[ci, |e szatan pragnB by jak B�g i tym zgrzeszyB; a mo|na to dwojako rozumie: pierwsze, przez r�wnanie; drugie, przez upodobnienie

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Odpowiedz: Nie ulega wtpliwo[ci, |e szatan pragnB by jak B�g i tym zgrzeszyB; a mo|na to dwojako rozumie: pierwsze, przez r�wnanie; drugie, przez upodobnienie