- Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
- 20 A jeźliby Pan nie skrócił dni onych, nie byłoby żadne ciało zbawione; lecz dla wybranych, które wybrał, skrócił dni onych...
- Część boczna dołu, która nie służy za pole przyczepo mięśnia, jest oddzielona od niego nerwem i naczyniami nadłopatkowymi, które zespalają się tutaj z naczyniami...
- A więc badając mięśnie danej osoby można postawić dokładną diagnozę jej stanu psychicznego w danym momencie, tworząc jego obraz z wiedzy o problemach zdrowotnych, które...
- Zamek Baila oddzielały od tłumu tylko wysokie białe mury i ota- czające je roziskrzone stawy, które w zamierzchłych czasach pełniły rolę obronnej fosy...
- Największymi przeszkodami, jakie spotykali, były czubki zatopionych krzaków i wielkie, wyrwane z korzeniami drzewa, które dryfowały w dół rzeki wraz z powodziową falą...
- Jestem teraz gotów wyłożyć moje żądania, które musi Pan spełnić, aby zapobiec zniszczeniu przez nas całego Wschodniego Wybrzeża Stanów Zjednoczonych, w tym Bostonu, Nowego...
- Zaczęli oni wyrabiać również ceramikę, początkowo po- 143 IM kich siedzib, które' miały kształt okrągły, znaleziono również ślady obróbki miedzi...
- Oszczędnego elektora nie bez trudu nakłonił, by pokrył nader wysokie opłaty promocyjne, na które ubogi zakonnik nie miał środków; prośbę uzasadnił tym, że jest pewny, iż Jego...
- Treści, które nie mogły pojawić się w Programie l Polskiego Ra- dia, nadawano w mającym mniejszy zasięg Programie 3...
- Przyjęto również kilka podstawowych zasad, które projekt króla zasadniczo różnią od projektów wcześniejszych...
Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
Widzą prawdziwymi oczyma, fałszywe zaś mają oszukać wroga, by w razie ataku ocalały prawdziwe oczy. Zwyczajna mucha ma tysiąc oczu. Jej oko składa się z tysiąca oczu, a zdolność widzenia jest ogromna. Istnieją ryby, które mają oczy w ogonie, bo muszą chronić się przed wrogiem od tylu. Jeśli porównamy oczy wszystkich żyjących istot, stwierdzimy, że nie muszą być w tym miejscu, w którym my je posiadamy. Tak samo jest z uszami. One także mogą znajdować się w dowolnym miejscu. Są na stałe w głowie, gdyż od wieków człowiek ciągle używa tego miejsca do słuchania. Nagromadzona pamięć zapadła tak głęboko w świadomości, że ciało wytwarza narząd słuchu właśnie w tym miejscu. Jeśli teraz któryś z naszych narządów zmysłów przestanie działać, utracimy otwarcie na świat. Jeśli stracimy oczy, nie będziemy mogli doznawać światła. Kiedy kundalini zaczyna się podnosić, puka także do tych drzwi, które nie są zwykłymi, poprzez które zaczynasz doznawać tego, czego nie mógłbyś doznawać zwyczajnymi oczyma i rękami. Właściwie trzeba powiedzieć, że zaczyna pukać do drzwi postrzegania pozazmysłowego. Moc ożywiająca oczy i uszy to także moc kundalini. Ożywia je bardzo mała część kundalini. Gdy zwiększa się ilość kundalini, masz dodatkową energię mogącą pukać do nowych drzwi. Mały strumień wody płynie jako pojedynczy strumyk, ale jeśli nagle woda się podniesie, we wszystkie strony zaczną rozchodzić się nowe strumienie - jeden strumień nie uniesie bowiem zwiększonej ilości wody. Zatem pobudzenie kundalini oznacza w fizycznym sensie tak wielką ilość energii, że zwyczajne ujścia nie mogą jej pomieścić. Wtedy z konieczności energia ta musi pukać do nowych drzwi i zaczynają się pojawiać nowe zdolności postrzegania. Otworzy się wiele rodzajów postrzegania i zaczniesz doznawać telepatii, jasnowidzenia, zaczniesz widzieć i słyszeć bez oczu i uszu; zaczniesz doświadczać świata bez pomocy znanych narządów zmysłów. Zaistnieją w tobie nowe zdolności. Najgłębszym rezultatem pobudzenia tych zdolności jest doświadczanie niewidzialnego świata wewnętrznego, tego, co nazywamy Atmanem - będącego najsubtelniejszym przedłużeniem ciała. Dlatego wraz z przebudzeniem kundalini zwiększają się twoje możliwości, ale ta praca musi zacząć się najpierw od ciała. Istnieje inna metoda, o której nie mówiłem. Zwykle mówimy o metodach budzenia kundalini. Ale kundalini nie stanowi całości kunda. Jest inna metoda, o której kiedyś będziemy mówić. Bardzo nieliczni ludzie próbowali eksperymentów z tą metodą, w której zamiast budzić kundalini musimy zatopić się w kunda. Nie polega to na podniesieniu jednej czy dwóch fal energii, ale na zanurzeniu całej świadomości w kunda. Nie otworzą się żadne nowe drzwi, nie będzie żadnych doznań pozazmysłowych. Zniknie też świadomość Atmana. Będzie bezpośrednie doświadczenie Boskości. Kiedy budzi się kundalini, pierwsze jest doświadczenie Atmana, a z nim poczucie "mój Atman jest odrębny od Atmana innych ludzi". Dlatego ci, którzy przebudzili kundalini, wierzą w indywidualność duszy. Mówią, że w każdym człowieku jest dusza i dlatego jest tyle dusz, ilu ludzi. Ci, którzy zanurzyli się bezpośrednio w kunda, twierdzą jednak, że nie ma Atmana, że jest tylko Bóg, nie wielu bogów, ale jeden. Kiedy wskakujesz w kunda, nie jest to tylko twój kunda. Jest to powszechny kunda, w którym się zanurzasz, gdyż kunda każdego człowieka nie jest indywidualny, źródło jest jedno. Dlatego kunda jest nieskończenie potężny. Obojętne ile energii z niego czerpiesz, jest taki sam. Jak ocean: jest nieskończony. Kiedy jednak napełniam swoje naczynie i przynoszę je do domu, nazywam wodę w tym naczyniu "moją", i ty nazywasz wodę w swoim naczyniu "swoją", choć woda jest ta sama. Eksperymentując z kundalini, bierzemy część oceanu. Ci, którzy zanurzają się w nim, twierdzą, że nie ma oddzielnych naczyń i cała woda pochodzi z tego samego oceanu. Nie można zatrzymać jej na własność na dłużej, gdyż wróci do źródła. Wkrótce zaświeci słońce, a woda wyparuje i stanie się obłokiem. Wszystko wróci do oceanu. Eksperymentując z kundalini, doznasz przeżyć pozazmysłowych, które są cudownymi objawieniami psychicznymi, a doświadczenie Atmana, w którym dotykasz Boga, jest jedynie częścią tych przeżyć. Przypomina to sytuację, gdy ja dotykam oceanu z jednej strony, ty dotykasz go z drugiej, oddalony miliony kilometrów