Co prawda, brudny barbarzy�ca nie by�o najmilszym przezwiskiem, jakim obdarza�y go kobiety, ale teraz przynajmniej mia� si� do kogo odezwa� w tym mie�cie potwor�w...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

- Wygl�da na to, �e mamy wsp�lny cel - wyrwa� si� z tej kupy gnoju, w kt�rej �yj� sami niedorozwini�ci i mamrocz�cy zakl�cia zwyrodnialcy. A wi�c b�dziemy ucieka� razem. Mnie zowi� Conan z Cymmerii. - Nie mia�e� szcz�cia, Conanie. Przyszed�e� na �wiat jako jeden z godnych pogardy, zarozumia�ych, nad�tych, g�upich, �winio-podobnych istot, zwanych m�czyznami i niegodnych miana ludzi. Mojego imienia nie wyrwiesz ze mnie nawet torturami - g�os wojowniczki mo�na by nazwa� s�odkim, ale wra�enie s�odyczy psu�y pe�ne napi�cia nutki w�ciek�o�ci. - Jakimi torturami? - wzruszy� ramionami Cymmerianin. -O czym ty m�wisz, kobieto? Ale musz� przyzna�, �e twoja mowa nie przypomina j�zyka dzikus�w z Czarnych Kr�lestw. W jakich to krainach, powiedz na mi�o��, �yj�takie weso�e kobiety? Odwiedzi�bym was... Conana bawi�a ta rozmowa, tym bardziej �e nie by�o nic innego, czym mo�na by si� by�o zaj��. Dlatego puszcza� mimo uszu wszystkie obrazy pod swoim adresem i adresem swoich pobratymc�w. - Mieszkam tam, gdzie bogowie poustawiali wszystko na swoich miejscach i gdzie triumfuje sprawiedliwo��. Gdzie samce mog� robi� tylko to, na co zas�uguj�. Urodzi� si�, wyrosn��, zm�nie�, zap�odni� kobiet� i umrze�... - Poczekaj no... Nie pochodzisz przypadkiem z tego plemienia okrutnych kobiet, kt�re zowi� Amazonkami? Wiele pog�osek o was kr��y po �wiecie... Kobieta-gladiator zerwa�a si� i zacisn�a d�o� na r�koje�ci va-gara�skiej szabli. - Kpisz sobie, brudny barbarzy�co! -jej oczy niemal rzuca�y czarne b�yskawice. - Wstawaj! Zaraz na swojej sk�rze do�wiadczysz naszego okrucie�stwa! - Nie mam nic przeciwko temu - odpowiedzia� spokojnie Conan. - Tylko mo�e najpierw naszymi klingami podzi�kujemy tutejszym mieszka�com za go�cinno�� i wydostaniemy si� z miasta. A potem, je�li tylko sobie za�yczysz... -80- Czarnooka kobieta podesz�a do siedz�cego m�czyzny. - �ycz� sobie tutaj i teraz. I nie wykr�cisz si�, barbarzy�co. Albo sam rozwalisz sobie czaszk�, albo b�dziesz si� broni�. A jeszcze chc� ci powiedzie�, chocia� nie spodziewam si�, �e to zrozumiesz, �e prawdziwe dzikusy to w�a�nie wy - zamieszkuj�cy tak zwane cywilizowane ziemie, wy, kt�rzy ustanowili�cie w�adz� m�czyzn i poczytujecie za szcz�cie swoj� wegetacj� w brudzie, niechlujstwie i rozpu�cie. Wy, traktuj�cy kobiet�jak rzecz, to w�a�nie wy jeste�cie prawdziwymi, nikczemnymi dzikusami. Mo�e i �yjemy z dala od wielkich miast i kupieckich szlak�w, ale dzi�ki temu, �e pozby�y�my si� m�czyzn i ich despotyzmu, osi�gn�y�my prawdziw� wolno�� i korzystamy z niej tak, jak przysta�o cz�owiekowi. Doskonalimy si�. Ka�da z nas zna co najmniej tuzin j�zyk�w, przeczyta�a tyle ksi��ek, ilu ty nawet na oczy nie widzia�e� w ca�ym swoim �yciu i w�ada swoim cia�em i broni� tak, jak �aden m�czyzna w�ada� nigdy nie b�dzie - bo jest za t�py i zbyt leniwy... Kobieta m�wi�a i m�wi�a, i razem ze s�owami wychodzi�a z niej w�ciek�o�� i rozdra�nienie, a ostrze khorajskiej szabli opuszcza�o si� coraz ni�ej. Conan s�ucha� uwa�nie tego, co m�wi�a i dziwi� si�, jak jej to �adnie i sk�adnie wychodzi, prawie jak u prorok�w czy handlarzy eliksirami nie�miertelno�ci. Wprawdzie m�wi troch� zbyt g�o�no, ale gdyby pr�bowa� jej teraz przerwa�, znowu zacz�aby wymachiwa� szabl� i ��da�, �eby si� broni�. A tak to si� wygada i uspokoi. Te� przecie� swoje przesz�a... A jak si� nie uspokoi, to trzeba b�dzie podci�� jej te zgrabne n�ki, powali� nieszcz�sn� na ziemi�, przycisn�� do ziemi r�k� z krzyw� szabl�, wyrwa� szabelk� z d�oni, gdzie, bez wzgl�du na to, co Conan w�a�nie us�ysza�, nie jest jej miejsce, zwi�za� �licznotce nadgarstki jej w�asnym rzemieniem, tym, kt�ry wi��e w�osy, a �ydki pasem, noszonym na w�skiej talii. I wtedy zostawi j� w tych krzakach i jako� b�dzie musia�a poradzi� sobie sama, skoro z niej taka nieugi�ta wojowniczka. - ... a ju� na pewno �adna kobieta nie za�o�y�aby takiego brzydkiego i niewygodnego he�mu, jaki ty wsadzi�e� sobie na g�ow�. - He�m? - wpad� jej w s�owo Conan. - Jaki znowu he�m? - Ten, kt�ry masz na tej swojej �epetynie wielko�ci niemowl�cej pi�ci! - odpowiedzia�a z rozdra�nieniem kobieta. Cymmerianin nic nie rozumiej�c, podni�s� r�k� do g�owy i -rzeczywi�cie! - namaca� nie znany mu przedmiot, zimny, metalowy ko�pak, zakrywaj�cy g�ow� od karku do nosa, od jednej skroni do drugiej. Z dziwn�, niezrozumia�� niech�ci� barbarzy�ca �ci�gn�� 6 - Conan i prorok ciemno�ci -81- z g�owy br�zowy he�m i obejrza� go, jakby widzia� go po raz pierwszy. Kunsztowna robota, nie ma co - mocny, maj�cy wytrzyma� ci�cie mieczem czy toporem grzebie�, wytrzyma�e, ozdobione grawe-runkiem ochraniacze, os�aniaj�ce policzki, gruby, ale gustowny trzon, chroni�cy oczy i nos przed uderzeniem... Sk�d on go ma?... Conan przypomnia� sobie, jak w ogniu walki z demonicznym gladiatorem zdo�a� zerwa� he�m z martwego cia�a i... i..., ale jak on znalaz� si� na jego g�owie, barbarzy�ca nie wiedzia�. I nie dane mu by�o przypomnie� sobie. - Cicho! K�ad� si�! - Cymmerianin popar� sw�j w�ciek�y szept gwa�townym ruchem r�ki, ka��c gadatliwej kobiecie po�o�y� si� na trawi�