- Nie tylko w�tpi�, ale mam z�owr�bne przeczucie absolutnej katastrofy...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Pris roze�mia�a si�, czochraj�c mi w�osy. - Tak ci� �mieszy m�j paniczny strach? - spyta�em. - Tu nie chodzi o strach, kt�ry odczuwasz - zauwa�y�a rzeczowo Pris. - Chodzi po prostu o troch� naturalnego zwierz�cego po��dania. Troch� do mnie, troch� do pieni�dzy, troch� do w�adzy, troch� do s�awy. - Rozstawiwszy kciuk i palec wskazuj�cy, pokaza�a, jak niewiele ma na my�li. - Og�lnie mniej wi�cej tyle. Oto prawdziwy wymiar twoich wielkich, gwa�townych emocji. � Powoli spojrza�a na mnie, zadowolona z siebie. Jechali�my dalej. W Boise odebrali�my z domu rodzic�w homunkulusa, zawin�li�my go w gazet� i zataszczyli�my do auta. W Ontario Pris wysadzi�a mnie przed biurem. W drodze powrotnej niewiele rozmawiali�my. Pris zamkn�a si� w sobie, a we mnie miesza�a si� z uraz� obawa o ni�. Moje rozterki zdawa�y si� j� bawi�. Zachowa�em jednak tyle rozs�dku, aby trzyma� g�b� na k��dk�. W biurze zasta�em czekaj�c� na mnie nisk�, t�u�ciutk� czarnulk�. Mia�a na sobie gruby p�aszcz, w r�ku trzyma�a walizeczk�. - Pan Rosen? - Taak - odpowiedzia�em, zastanawiaj�c si�, czy mam do czynienia z dor�czycielk� wezwa� s�dowych. - Colleen Nild. Jestem z biura pana Barrowsa. Pan Barrows prosi� mnie, abym do pana wpad�a na kr�tk� rozmow�, je�li ma pan chwil� czasu. - Mia�a niski, niepewny g�os i wygl�da�a, pomy�la�em, jak czyja� bratanica. - Czego pan Barrows sobie �yczy? - zapyta�em ostro�nie, wskazuj�c jej krzes�o. Sam usiad�em naprzeciw niej. � Pan Barrows poleci� mi sporz�dzi� kopi� listu, kt�ry przygotowa� dla panny Pris Frauenzimmer, kopi� dla pana. -Wr�czy�a mi trzy cieniutkie kartki. Zauwa�y�em co� zamazanego, niewyra�nego, co jednak by�o poprawnie napisanym urz�dowym listem. - Jest pan z rodziny Rosen�w, prawda? To wy�cie zaproponowali podj�cie produkcji homunkulus�w? Przebiegaj�c wzrokiem list, zauwa�y�em co rusz pojawiaj�ce si� nazwisko Stanton. By�a to odpowied� Barrowsa na list od Pris w jego sprawie. Ale nie mog�em uchwyci� my�li Barrowsa. Wszystko by�o bardzo m�tne. Nagle za�apa�em, co jest grane. Barrows najwyra�niej �le zrozumia� Pris. Uzna�, �e pomys� ponownego rozegrania wojny secesyjnej za pomoc� elektronicznych homunkulus�w produkowanych w naszej fabryce w Boise jest spo�ecznym przedsi�wzi�ciem, czym� w rodzaju patriotycznego dzia�ania zmierzaj�cego do edukacji spo�ecze�stwa, u�y�nienia pustyni. Oto, co dosta�a, powiedzia�em do siebie. Tak, mia�em racj�. Barrows dzi�kowa� jej za pomys�, za wzi�cie jego osoby pod uwag� w zwi�zku z tym przedsi�wzi�ciem... ale, jak pisa�, ka�dego dnia otrzymuje wiele propozycji i obecnie jest bardzo zaanga�owany w wiele wa�nych projekt�w. Na przyk�ad du�o czasu zaj�o mu zwalczanie nakazu zburzenia osiedla domk�w zbudowanych podczas wojny gdzie� w Oregonie... list stawa� si� w tym miejscu tak niejasny, �e zupe�nie straci�em w�tek. - Mog� to zatrzyma�? - zapyta�em pann� Nild. - Prosz� bardzo. Gdyby mia� pan jakie� uwagi, jestem pewna, �e pan Barrows ch�tnie ich wys�ucha. - D�ugo pracuje pani u pana Barrowsa? - Osiem lat, panie Rosen. - W jej g�osie da�o si� wyczu� dum�. - Czy rzeczywi�cie jest miliarderem, jak pisz� w gazetach? - Pewnie tak, panie Rosen. - Zamruga�a br�zowymi oczami, co spot�gowa�y okulary. - Czy pan Barrows dobrze traktuje swoich podw�adnych? Za�mia�a si�, pozostawiaj�c pytanie bez odpowiedzi. - Co to za projekt to osiedle Wielka Blada �ysina, o kt�rym pan Barrows wspomina w li�cie? - To okre�lenie Wzg�rz Boskiej �askawo�ci, jednego z najwi�kszych osiedli domk�w mieszkalnych na p�nocnym wybrze�u Pacyfiku. Tak je zawsze nazywa� pan Barrows, cho� pierwotnie termin ten mia� wyd�wi�k ironiczny. Wymy�lili go ludzie, kt�rzy chcieli je zburzy�, a pan Barrows go przej��, termin oczywi�cie, chc�c chroni� mieszkaj�cych tam ludzi, aby nie czuli si� opluwani. Oni doceniaj� jego wysi�ki. Wystosowali nawet petycj� z podzi�kowaniem dla niego za pomoc w zablokowaniu nakazu wyburzenia. By�o tam prawie dwa tysi�ce podpis�w. - Zatem ludzie, kt�rzy tam mieszkaj�, nie chc� zburzenia swoich dom�w. - Och nie, s� bardzo do nich przywi�zani. Jest tam co prawda grupa m�ciwod�w, niepracuj�cych kobiet, ludzi z towarzystwa, kt�rzy chc� zwi�kszy� warto�� swej ziemi. Chc�, by zbudowano tam klub golfowy lub co� w tym rodzaju. Nazwali si� P�nocno-Zachodnim Komitetem Obywatelskim na rzecz Lepszych Warunk�w Mieszkaniowych. Przewodzi im pani Devorac. Przypomnia�em sobie, �e czyta�em o niej w gazetach wychodz�cych w Oregonie. Obraca�a si� w modnych kr�gach, zawsze w co� zaanga�owana. Jej zdj�cie regularnie pojawia�o si� na pierwszej stronie kroniki towarzyskiej. - Dlaczego panu Barrowsowi tak zale�y na ocaleniu tego osiedla mieszkaniowego? - zapyta�em. - Z�o�ci go pozbawianie ameryka�skich obywateli ich praw. Wi�kszo�� z nich to biedacy, kt�rzy nie maj� dok�d p�j��. Pan Barrows ich dobrze rozumie, zw�aszcza �e przez lata mieszka� w wynaj�tym mieszkaniu... Czy pan wie, �e jego rodzina by�a r�wnie biedna jak inne? Sam doszed� do pieni�dzy, dzi�ki po�wi�ceniu i ci�kiej pracy. - Tak - powiedzia�em. Wydawa�a si� czeka� na ci�g dalszy, wi�c doda�em: - To mi�e, �e wci�� si� uto�samia ze �rodowiskiem, z kt�rego si� wywodzi, nawet teraz, kiedy jest miliarderem