Alleluja! W samÄ porÄ dwa debile zorientowaĹy siÄ, Ĺźe sÄ dla siebie stworzeni!
Rozkwit miasta-państwa, będący w ostatecznym rachunku wynikiem systemu irygacyjnego, doprowadził do rozwoju w wielu dziedzinach; o niektóry ch z nich możemy tutaj wspomnieć tylko mimochodem. Bez prawa korzystania z urządzeń nawadniających ziemia w południowym Iraku jest praktycznie bezwartościowa. Toteż każde nadanie jakiejś działki ziemi łącz~ˇło się z góry z przyznaniem tego prawa. Nieracjonalne jednak korzystanie z rowów nawadniających mogło mieć zgubne skutki dla gruntó~~ na:~eż~cych do innych członków wspólnoty. Dlatego konieczne stało się ust_.;wvienie przepisów, regulujących korzystanie z kanałów nawadniających, i zapewnienie ich przestrzegania. Był to v~~ięe jeden z czynników, które doprowadziły do narodzin ustawodawstwa pisanego i systemu administracyjnego oraz do utworzenia zalążka władzy policy jnej w postaci zna.- :mch górniej jako gugallu inspektorów kanałó~;.ˇ. Przerwanie wałów ochronnych rzek w czasie wiosennego przyboru wód. które stanowiło dla tego kraju stałą groźbę jeszcze do połowy d~f~udziestego wieku naszej ery, mogło zatrzeć stare miedze, znaczące granice pól; stało się to oczywistym becźcem do rozwoju geometrii i miernictwa. Nieustanna. konieczność walki z Ť-odą wywarła także wpływ na mitologię, tv której pr~aistota Tiamat, ez~-li morze, zostaje później pokonana przez swe dzieci - wielkie bóstwa. Rzeki były dobrodziejstwem, ale sposób, w jaki się zacho~~~waly, wydawal się kapryśny. Ich przybór, zależny od topnienia śniegów tv górach Armenii i od wiosennych opadów deszczu w dorzeczu rzek Wielkiego i Małego Zabu, był (dla Sumerów) niemożliwy do przewidzenia, a ponadto nastęnov~ał w porze roku nie dostosowanej tu - jak w Egipcie - do potrzeb zbio~c~w. Ten czynnik niepewności i powtarzającej się rokrocznie obawy o żyzność ziemi znajduje odbicie w religii sumeryjskiej i w całym późniejszym światopoglądzie babilońskim. Jako jedno z pośrednich następstw powstar:ia miast-państw wymienić można także i to, że centralizacja umożliwiła wznoszenie wielkich budowli architektonicznych: zigurat, czyli wielka wiaża schodlso~~a, stał się - i w wielu wypadkach pozostał do dziś dnia n<,, ;:~ardziej znamiennym elementem sumeryjskiego miasta. I\vastępstwem udoskonalonej techniki nawadniania powinno być - jak utr:.ymywał pewien specjalista w zakresie iniynierii irygacyjnej - prze Pods!awy społeczeństwa babiłońskiego i babilońslfli sposób tycia 147 sunięcie obszaru uprawnego z rejonu delty na równinę nadrzeczną. Odkrycia archeologiczne dowodzą, że tak właśnie się stało. Najdawniejsza osada w bumerze - jak wynika zarówno z sumeryjskich przekazów pisanych, jak i z wykopalisk archeologicznych - znajdowała się w Eridu, nad brzega-mi laguny Zatoki Perskiej. Osada ta jednak w okresie zwanym wczesnodynastycznym I (około roku 2800 p.n.e.) przekroczyła już szczytowy punkt swego znaczenia, w początkach zaś historycznego okresu Sumeru wielkim ośrodkiem kulturalnym było Uruk. Odzwierciedleniem tego przesunięcia, które dolconało się w wyniku rozwoju techniki nawadniania, jest być może sumeryjska legenda o wizycie bogini Inany u jej ojca Enki. Komunikacja w Sumerze napotyka niewiele tylko przeszkód naturalnycr, tak że bez wątpienia już w zaraniu historii wytworzyła się uderzająca wprost jedność kulturowa całego kraju 1. Świadczy o tym nie tylko jednolita architektura oraz jednakowe instytucje polityczne i religijne, lecz także fakt, że po wynalezieniu pisma natychmiast rozpowszechniło się ono we wszystkich miastach Sumeru - i to nie tylko jeżeli chodzi o jego ogólną zasadę, ale i w detalach; nie może być dziełem przypadku, że wykazy znaków w różnych miastach są w zasadzie identyczne. Z~'spomnieliśmy już o powszechnie akceptowanej teorii Jacobsena, iż najstarszą formą organizacji politycznej w Mezopotamii była "demokracja grymityvna". Jacobsen rozumie przez to organizację społeczeństwa, w l~tórym "suwerenna władza spoczywa w rękach powszechnego zgromadz~nia wszystkich wolnych dorosłych jego członków": Teorii tej bezpośreeinio nie można udowodnić, gdyż okres, do którego się ona odnosi, zako_~czył się, zanim pismo zaczęto stosować do innych celów aniżeli naip:-^stsze formy księgowości. Istnienie wszakże owej "demokracji prymity~vnej" można wydedukować z późniejszej literatury sumeryjskiej i babilońskiej, pod warunkiem, iż przyjmie się leżące u jej podstaw euhemer~-styczne założenie, w myśl którego organizacja bogów musi stanowić odzwierciedlenie organizacji społeczeństwa ludzkiego, tak jak zachowało się ono w pamięci z czasów, kiedy się to społeczeństwo wykrystalizowało