They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Poziom abstrakcji, na którym informacje s± kodowane, jest ró¿ny w prze- twarzaniu kategorialnym i personalnym. To pierwsze zak³ada, ¿e wszelkie sortowanie na podtypy i dalej — rozpoznawanie cech indywiduuj±cych, musi byæ poprzedzone kategoryzacj± na wy¿szych piêtrach abstrakcji. W personalizacji specyficzne zachowania s± najpierw kodowane w postaci zdarzeñ dyskretnych na stosunkowo konkretnym poziomie i dopiero po- tem inferowane s± z nich cechy na wy¿szym poziomie abstrakcji. 5. Kolejno¶æ przypominania informacji tak¿e jest ró¿na. Przypominanie cech osoby, której reprezentacja powsta³a na drodze kategorialnej, rozpoczyna siê od cech indywiduuj±cych, poprzez podtyp, do którego dana osoba na- le¿y, i prowadzi do kategorii. Przypominanie charakterystyk osoby repre- zentowanej poznawczo w postaci spersonalizowanej bierze pocz±tek w odtwarzaniu cech o wy¿szym poziomie ogólno¶ci i dochodzi do specyfi- cznych atrybutów i zachowañ. 6. Struktury personalne s± reprezentowane w pamiêci jako sieæ pojêciowa {prepositional network), a niejako obraz. To rozró¿nienie jest podobne do tego, które czyni Lord (1980), wprowadzaj±c rozró¿nienie miêdzy wiedz± o w³asnej osobie (pojêciow±) a wiedz± o innych ludziach (wiedz± obra- zow±/wyobra¿eniow±). W prezentowanym modelu nie tylko wiedza o so- bie, ale wszystkie reprezentacje utworzone na bazie osób maj± charakter pojêciowy. Chocia¿ efekty opisywanych sposobów przetwarzania infor- macji (oparte na kategoriach i oparte na osobach) s± zasadniczo ró¿ne, in- formacje o tym samym obiekcie mog± byæ przechowywane na oba spo- soby, np. informacje, jakie przechowujemy o kim¶, mog± dotyczyæ przy- 2. Przetwarzanie kategorialne i analityczne 47 nale¿no¶ci kategorialnej tej osoby, a tak¿e mog± j± opisywaæ jako indywi- dualn± osobê. 7. Przetwarzanie personalne i kategorialne determinowane s± innymi regu³ami: a. poziom specyficzno¶ci, na którym przetwarzanie kategorialne ulega za- trzymaniu, jest warunkowany przede wszystkimi cechami osoby bod¼- cowej i zadaniami nak³adanymi na podmiot przez ¶rodowisko; b. decyzja o podjêciu personalnego przetwarzania jest determinowana bardziej potrzebami i celami podmiotu ni¿ bod¼cami wystêpuj±cymi w ¶rodowisku. Brewer k³adzie nacisk na cele podmiotu i jego zamiary jako podstawowe determinanty sposobu przetwarzania informacji spo³ecznych. Personalizacja zak³ada pewien stopieñ zaanga¿owania emocjonalnego ze strony podmiotu, poniewa¿ osoba bod¼cowa pozostaje w relacji do osobistej lub spo³ecznej to¿- samo¶ci podmiotu, albo w relacji do osobistych, trwa³ych celów podmiotu. Reprezentacje personalne maj± wiêksz± szans± pojawiæ siê w odniesieniu do osób podobnych do podmiotu ni¿ do osób bardzo ró¿nych. Mo¿na przytoczyæ wiele badañ wskazuj±cych na to — twierdzi Brewer — ¿e ludzie tworz± bardziej z³o¿one i rozbudowane reprezentacje cz³onków grupy w³asnej ni¿ grupy obcej. Dowody na z³o¿ono¶æ reprezentacji cz³onków grupy w³asnej pochodz± np. z ba- dañ Park i Rothbarda (1982), którzy wykazali, ¿e ludzie pamiêtaj± wiêcej atrybu- tów indywidualnych o cz³onkach swojej grupy; czy z badañ Linville i Jonesa (1980), w których badani tworzyli mniej spolaryzowane emocjonalnie reprezen- tacje cz³onków grupy w³asnej. Jednak¿e takie efekty prawdopodobnie ograni- czaj± siê do grupy w³asnej definiowanej raczej jako podtyp kategorii ni¿ jako ka- tegoria wy¿szego rzêdu. Na podstawie badañ nad efektami przynale¿no¶ci do ka- tegorii wyró¿nionych ze wzglêdu na wiek, p³eæ i zajêcie (studenci college'u lub nie) mo¿na s±dziæ, ¿e efekt z³o¿ono¶ci reprezentacji wystêpuje w zwi±zku z po- dobieñstwem do Ja ni¿ w zwi±zku z podzielan± przynale¿no¶ci± kategorialn± (Brewer i Lui, 1985). 2.3.5. Podsumowanie Model tworzenia reprezentacji osób przedstawiony przez Brewer jest intere- suj±c± prób± integracji dwóch ró¿nych podej¶æ do problemu przetwarzania infor- macji spo³ecznych: przetwarzania typu „góra-dó³" i „dó³-góra". A oto, za jakimi rozstrzygniêciami opowiada siê autorka: 1. Model wprowadza zasadnicze rozró¿nienie miêdzy przetwarzaniem kate- gorialnym i analitycznym, postuluj±c istnienie dwóch odrêbnych proce- sów, inaczej mówi±c, dwóch oddzielnych ¶cie¿ek przetwarzania infor- macji. 2. Na ró¿nych poziomach przetwarzania funkcjonuj± odrêbne regu³y prze- twarzania, które doprowadzaj± do powstania specyficznych reprezentacji osób. W zasadzie mo¿na wyró¿niæ trzy podstawowe formy reprezentacji: a. kategorie taksonomiczne (feature-based categorie¶) w stadium identy- fikacji; b. typy osób reprezentowane przez prototypy obrazowe (pictoliteral pro- totypes), w³a¶ciwe dla przetwarzania kategorialnego; c. zbiory cech, u¿ywane do organizowania informacji o osobie w przetwa- rzaniu personalnym. 3. Model postuluje istnienie odrêbnych regu³ rz±dz±cych wyborem ¶cie¿ki przetwarzania i przechodzenia do kolejnych stadiów procesu przetwarza- nia: a. regu³a „zaanga¿owania Ja" — przy podejmowaniu decyzji o przetwa- rzaniu kategorialnym b±d¼ personalnym; b. regu³a „relewancji" — przy podejmowaniu decyzji o przechodzeniu poza etap identyfikacji i o podjêciu przetwarzania kategorialnego; c. regu³a „dopasowania do kategorii" — przy przej¶ciu od typologizacji do indywiduacji. 4. Model wprowadza rozró¿nienie miêdzy „indywiduacj±" a „personali- zacj±": a. efektem indywiduacji jest stosunkowo detalicznie przepracowana re- prezentacja osoby, determinowana jej przynale¿no¶ci± kategorialn± (jako szczególny przypadek kategorii); b. efektem personalizacji jest reprezentacja osoby determinowana jej indywidualnymi cechami, a przynale¿no¶æ kategorialn± jest tylko jed- nym z wielu atrybutów danej osoby. Model podwójnego przetwarzania Brewer wskazuje na ogromn± z³o¿ono¶æ struktur poznawczych, ich wielowarstwowo¶æ, wielopoziomowo¶æ, wielomo- dalno¶æ, co znajduje potwierdzenie w analizach teoretycznych i pracach empi- rycznych wielu badaczy (por. dyskusje dotycz±ce modelu Brewer w: Srull i Wyer, 1988; patrz te¿ Trzebiñska, 1998). Niew±tpliwie, model Brewer jest bardziej rozbudowany ni¿ model Fiske-Nueberga i posiada obszerniejszy zbiór konstruktów wyja¶niaj±cych; czy ¶wiadczy to jednak o jego przewadze nad tym drugim? Otó¿, niekoniecznie. Polemizuj±c z Brewer, Fiske (1988) pod- kre¶la prostotê i oszczêdno¶æ swojego modelu, co m.in