'; Zaraz! ojciec wylicza na palcach...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Wojna ukrai�skaoLw�w, tak? - Wuj kiwa g�ow�, ale smutniei jakby my�lami gdzie indziej. Ojcieczapala si�, g�os jego teraz podniesiony. Zgina drugi palecwyci�gni�tej nadsto�em r�ki: Powstanie wielkopolskie, powstanie �l�skie, wojnapolsko-litewskaoWimo. Ja, bro� Bo�e, nic nam nie ujmuj�. Niemy�lcie aniprzezchwil�,�e ja w nasze pa�stwo nie wierz�. Przeciwnie! Tylko, no,i fakty! We�my rok dwudziesty, Angliamimo przyrzeczenia odm�wi�a nam pomocy militarnej. Francja cofn�a kredyty wojenne. Przenosz� wzrok z wuja to na ojca, to na pana Feliksa, to zn�w naojca. Ich podniecenie napawa mnietylko obaw�. A wi�c nie wszystkopewne, nie wszystko bezpieczne? Rok dwudziesty? Czyto by�owtedy? Nie, nie, mnie jeszcze wtedy nie by�o na �wiecie. Wi�csk�d tofy pierwsze, dziecinne wspomnienie nagle wynurzonez pod�wiado4 mo�ci, ten obraz zatrzymany w pami�ci, wbity w ni�,wt�oczony: ulica, ojciec w mundurze, pasek przez pier�, szabla. Po�egnaj si�ztatusiem, tatu� odje�d�a na wojn�. Dr�� przera�ona rozpacz�tej chwili, przera�ona wilgotnym g�osem matki, p�acz� nad jej b�lem. Gdzieodje�d�a? Gdzie? 60 Warszawy. Nawojn�, odje�d�a z pu�kiemdo Warszawy. Tak, aleteraz, jak sam wuj m�wi�, sytuacja Jest inna. Beckmawyst�pi�w Genewie jako przewodnicz�cy Rady Ligi Narod�w. 5 Przyznaj�. Beck to bardzo zdolny dyplomata. Nas,rozumiecie,dusz� problemy wewn�trzne. Przecie� zagranica zdaje sobie spraw�. Jedna trzecia naszej ludno�ci to mniejszo�cinarodowe. Ukrai�cyprzeciwko nam. Dopiero niedawno tragedia z zab�jstwem Pierackiego! Ro�nie procentbezrobocia! A ile ukrytego bezrobocia na wsi? Pan Kosior podni�s� si� dopo�owy, przechyli� poprzez st�: A skandalz Witosem? Przecie� on jeden umia� porwa� ch�op�w. Czy nie mo�na by�o? CzyPi�sudski nie m�g�. ,? Bolej� nad tym. A Pi�sudski. Wog�le si� od kilku latnie pokazuje. Podobno pan Feliks�ciszy�g�os chory? Wuj wzruszy� ramionami. Spojrza� naHalin�, na mnie, nakilkapar m�odych oczuwpatrzonych,wyczekuj�cych. Hukn��: 197. A wy czego tu jeszcze przy stole? Na ogr�d, na powietrze! Dalej! Odskakujemy od sto�u. Dalej od polityki. W s�o�ce. Na otwart� przestrze�. Id�cie! Id�cie! Ciotka W�adka w drzwiach. Jej ciemne,przymru�one spojrzenie za nami. Przez otwarte okno urywekrozmowy: ... chory, ale przecie� pracuje. Samwidzia�em wBelwederze. Biegniemy na hu�tawk�. Halina pierwsza: wysoka, warkoczeupi�te nad g�ow�, ko�ysze si� w biodrach. Kiedy odwr�ci si�, zahaczyspojrzeniem spod. rz�s jak wr�ka znad roz�o�onych kart, wtedyczuj�:starsza ode mnie. Wie wi�cej. Chocia� tylko odwa lata starsza. Ale to ogrom �ycia. I ju�mo�na stop� szele�ci� po nie znanych dot�d�cie�kach. ZaHalin� r�wnolatka, jej przyjaci�ka Hanka. Ko�o grz�dy truskawek migaj� kolorowe sp�dnice. Obokstarszych dziewcz�t ch�opcy. Basia, siostra cioteczna, trzyma mnieza r�k�. Jest drobna,najm�odsza, ikiedy si� u�miecha, na g�rnym policzku dr�y ma�y,�mieszny doleczek. Szepczemy i chichoczemy, a� J�zek,naszr�wie�nik, wskakuje i: O czym wytak? Co za plotki? Za zagonami malin, pomi�dzy trzema �wierkami hu�tawka,dwie szerokie �awki. Wciskamy si�, chowamy w zielony cie�. Skrawek niebanad nami. Niepoj�te jest nasze za�lepienie: schwytanego w siatk� motyla. Umykaj�caspod st�p ziemia jest jeszcze ziemi�,do kt�rej tul�c si� znajdujemy schronienie. Wy�ej! Wy�ej! Piszczymy z uciechy. Schwytanarozbawionymi oczami �cie�ka do lasuniknie w wysokiej, ��tej pszenicy. Przycicha p�d hu�tawki. Teraz ju� leciutko, �agodnie. Tylkoko�ysanie. Musz� wam powiedzie� ten cudowny wierszWierzy�skiego. Halinazaczerwieniona,w�osy rozwiane, poprawia r�k� warkocze. Ca�ego nie pami�tam, ale chocia� pocz�tek. Od wczoraj, jakprzeczyta�am wraca i wraca. Obudzi�am si� i zaraz ten wiersz; Jeno rado�ci, rado�ci,rado�ciDla serci piersi, i oczu, i uszu,By�my si� wszyscy, pokorni i pro�ci,Stali jak ogr�d w mi�sny pi�ropussu. Nic si� nie zmieni. B�dziemy legend�. 198 By�o lipcowe po�udnie. Od studni pod g�r� szed� m�czyzna. S�omiany kapelusz, bia�a koszula. Im bardziej zbli�a� si�, tym wy�szy. Wygolony. Tylko w�sy. Zdj��kapelusz. Czerwona pr�ga naczole. Niech b�dzie pochwalony. Na wieki wiek�w. Id� tak,a na ��ce ch�opak pasie chudob� i grasobie nafujarce. �adnie sobie gra. A pans�dzianie w domu? Wuj przy bia�ychpoziomkach, za malinami, tam w dolince. Zawo�a�? Q, nie! Pude samtam. A to. wnuczki? Tak, tylko my m�wimy: wuju. Ja Bis jestem, o tu, z Dzierzkowic, Mywiemy, pan tu przychodzi� do wuja. Bis idziepierwszy. Wysoki, pleczysty, koszula mokra od potu. Kapeluszna g�owie. Idzie, a Basia i ja za nim, P�jdziemy pieli�bia�e poziomki. Chcesz? Wuj na pag�rku, wyprostowa� si�, naci�ga mi�nie zdr�twia�e odpielenia. Pozna�Bisa, podni�s� r�k� do g�ry: 0! Bis! No, chod�cie! Niech b�dzie pochwalony. Bis wie dobrze, �e s�dzia doko�cio�a chodzi rzadko. Najwi�cej, �eby na plebani! popija� winoz proboszczem, rozmawia�. Niekt�rzy na niego, �e ateista, inni; dziwak. Na wieki,wiek�w. Susza, co? No, a co tam. Bis? Przyszed�em do panas�dziego za porad�. - No? Wuj wyci�gn�� z kieszeni du�� bia�� chustk�, otar�spocon� twarz i szyj�. Noto co? Procesujecie si�? Nie! Chod�my w cie�, pod drzewa, otam, gdzie'hu�tawka. Szli oboksiebie. Bis wy�szy, szczuplejszy. Dwas�omianekapelusze, dwie bia�e koszule, dwie pary parcianychspodni. Bis wyci�gaz kieszenilist. Usiad� na �awce hu�tawki. Poda� z�o�ony lists�dziemu. Edek pisze, chce i�� na zawodowego. Oficerem chce by�. A gdzie on teraz? Podchor��wk� ko�czy. I tak mi pisze. Na zawodowego, m�wicie? 199. Bis zdj�� kapelusz, nogi mocno wparte w ziemi�, hu�tawka anidrgnie. Patrzy na s�dziego. Wuj Stefan czyta list. Zdj�� kapelusz. Zielony, ch�odny cie� �wierk�w. Od lasuwraca Halina,za ni� Hankai ch�opcy. Z daleka s�ycha�, jak �piewaj�: ' Posia�em se owiesek,Ale on mi nie zesed. Posadzi�em burakiZjad�ymi ichp�draki. Bis pochyla si� do wuja Stefana, rozk�ada r�ce,t�umaczy. Moja kobita wolahby naksi�dza. Ja sobie uk�ada�em na doktora. Piniendze by si� znalaz�y. Z bidnym niem�wi�, co? Wuj roze�mia� si�. Nie bidny, niebogaty, ale by si� znalaz�y. Aleon chcenaoficera. Jak nie, to m�wi, do Amerykichcejecha�