Zamknij buzi�, Pu...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

Wuj przykrywa mu brod� mi�kk� d�oni� G�upio wygl�dasz, kiedy si� tak gapisz. A g�upi chyba nie jeste�, co? A mo�e jeste�? Na kuchennych schodach pojawia si� Maj. Trzyma emaliowan� ba�k� na mleko. Na pewno pomie�ci trzy litry. Czy Pu p�jdzie ze mn� po mleko? - wola przez podw�rze. Tak, Pu ch�tnie p�jdzie. Chowa tylko dwukoron�wk� do kieszeni spodni. Maj puszcza si� zboczem w kierunku lasu. Pu truchta obok. W�o�y�a niebiesk� lnian� sukienk�, a rude w�osy splot�a w warkocz, kt�ry si�ga talii. Maszeruje z podan� do przodu g�ow�, pogwizduje, zadarty nosek celuje prosto przed siebie. Ca�a Maj pachnie potem i zielonym myd�em o nazwie "Palmolive". Na mo�cie zatrzymuj� si�. Potok p�ynie cicho i wartko, wok� przybrze�nych kamieni utworzy�y si� mroczne bajorka, w kt�rych niespiesznie wiruje woda. W �wirze na dnie ko�ysz� si� wodorosty. Widzisz ryby? - pyta Pu. Cicho! Sp�oszy�o je nasze tupanie. Poczekajmy troch� w milczeniu. Maj kl�czy, Pu staje obok, na czworakach, i delikatnie przysuwa si� do jej biodra. Maj k�adzie mu r�k� na ramieniu. Nagle wod� przenikaj� po�yskuj�ce ruchliwe cienie. Pod nimi sunie co� ci�kiego i sp�aszczonego; to kur rogacz. Od potoku bije przyjemny ch��d Maj zanurza d�o�. �awica pierzcha jednym zgodnym ruchem. Na piaszczystym dnie zostaje tylko kur. Tutaj powiesi� si� zegarmistrz. Maj m�wi szeptem. Co? Maj patrzy na Pu, mru��c oczy, i karci go: Ci�gle "cokasz", jakby� by� g�uchy, a przecie� dobrze s�yszysz! Gdzie si� powiesi�? My�la�am, �e wiesz! Tam, za tymi zro�ni�tymi sosnami, w zaro�lach. Tak, powiesi� si�. Wszyscy m�wili, �e z powodu zawiedzionej mi�o�ci, ale to nieprawda. No to czemu si� powiesi�? Dok�adnie nie wiem. Spytaj Lall�. Ona zna ca�� t� histori�. Czy on straszy? Pu przeszywa ch�odny dreszcz. Albo od potoku, albo dlatego, �e jest tak blisko miejsca tego straszliwego czynu; trudno powiedzie�. Czy straszy? Tak, podobno buszuje w zaro�lach. S� tu zreszt� t�uste �mije, wi�c lepiej uwa�aj. Duchy i �mije, mruczy Pu. Ja tam nigdy czego� podobnego nie widzia�am. Ale ja nigdy takich rzeczy nie widz�. �eby zobaczy� duchy, upiory i krasnoludki, trzeba mie� w sobie co� szczeg�lnego. Moja babka jest jasnowidz�ca, a ja nie. Ani troch�. A ja jestem, bo urodzi�em si� w niedziel�. Jeste� niedzielnym dzieckiem? Nie wiedzia�am. Tak, urodzi�em si� czternastego lipca tysi�c dziewi��set osiemnastego o trzeciej w nocy. Maj pow�tpiewa. I co widzia�e�? O, niejedno. Pu robi si� wa�ny. Musisz kiedy� opowiedzie�. To bardzo ciekawe. Maj ochlapuje mu twarz wod� i �mieje si�: Strugasz wa�niaka. Maj wstaje i rusza kamienist� kr�t� le�n� �cie�k�. Pu truchta za ni�. - Je�li chcesz, mog� ci� straszy� po �mierci. - A po co? - Opowiedzia�bym ci, jak tam jest. - Gdzie? - No, po drugiej stronie. - Dzi�kuj� bardzo. Ale nie mam ochoty. - Zjawi�bym si� bardzo spokojnie. I w bia�y dzie�. - Co to za g�upoty, Pu? - Obiecuj�. - Jak cz�owiek martwy, to martwy. - A zegarmistrz? - E tam, to tylko takie tam zabawne historie. Kilka lat p�niej Maj utopi�a si�. Zasz�a w ci�� i ojciec dziecka nie chcia� jej zna�. Pewnego zimowego dnia wyp�yn�a przy zakolu rzeki z du�� ran� na czole. Czasem my�l� o niej i o naszej rozmowie na mo�cie nad potokiem. Nigdy nie straszy�a. Zreszt� niczego nie obiecywa�a. Gospodarstwo Berglund�w rozsiad�o si� po dw�ch stronach go�ci�ca. Zabudowania mieszkalne stoj� pod lasem, a stodo�a, stajnia, szopa i obora opodal p�l, kt�re ci�gn� si� do rzeki i stacji kolejowej. W drewnianym, osiemnastowiecznym domu jest kuchnia, a w niej palenisko, st� i dwie kanapy �eberkowe. Z drugiej strony sieni wchodzi si� do mleczarni. Na poddaszu obok graciarni, gdzie poniewieraj� si� najr�niejsze sprz�ty i ubrania pami�taj�ce kilka pokole�, gnie�d�� si� dwie izdebki. W g��bi rozleg�ego, dobrze utrzymanego podw�rza wznosi si� leciwa komora, s�u��ca jako spichlerz. Naprzeciwko starego domu stoi stosunkowo nowe "Do�ywocie" z przeszklon� werand�, na kt�rym ro�nie sad. Starsza pani Berglund, kr�pa i przysadzista, pomaga w mleczarni. Jest w lu�nym pasiastym fartuchu i w chustce. Ma pomarszczon� twarz, brak jej z�b�w. W przestronnej mleczarni jest tylko jedno okno, �ciany, pod�oga i sufit �wiec� biel�. Pod �cianami stoj� szerokie p�ki, a na nich pyszni� si� sery o najr�niejszych kszta�tach. W jednym k�cie po�yskuje r�czna wir�wka, po�rodku kr�luje kad�. Pani Berglund nalewa mleko litrow� miark� na d�ugiej, haczykowato zako�czonej r�czce. - Szlachtujemy dzisiaj dwa cielaki, niech Maj powie pani Bergman i pani Akerblom, �e b�dzie ciel�cina. W�tr�bka te�. Pastor przepada za w�tr�bk� ciel�c�. Podobno dzisiaj przyjecha�? Ch�opak m�wi�. By� na stacji i dowiedzia� si� od Ericssona, �e pastor przyjecha� ze Sztokholmu tym o trzeciej. Mo�e panicz Bergman chce miodowego cukierka? Pani Berglund kolebie si� na opuchni�tych nogach do niebieskiej szafki w kwiaty i figurki i wyjmuje z niej porcelanow� miseczk� z p�katymi ��tymi cukierkami, kt�re wygl�daj� jak poduszeczki. Niech we�mie dwa, m�wi staruszka i Pu czuje jej oddech. Nigdy jeszcze nie widzia� kogo� tak paskudnego, nawet ciotce Emmie daleko do pora�aj�cej brzydoty pani Berglund. No, podzi�kuj �adnie, ponagla Maj. Co? Pu szybko si� jednak opanowuje. Dzi�kuj� bardzo, m�wi i lekko si� sk�ania. Odrywa dwa lepkie cukierki i co pr�dzej wsuwa do ust, wypychaj�c policzki