- Gdyby...

Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!

.. - zgodzi�a si� kobieta i podnios�a si� z kl�czek. - Cesarzowa nie widzia�a powodu, �eby robi� szum wok� tego zdarzenia i jeszcze w przysz�o�ci �ledzi� jego skutki. Opu�ci�a �wi�tyni�. Benedyktyn odczeka� chwil�, nim wyszed� na zewn�trz. Palermo nurza�o si� w pomara�czowoczerwonym �wietle zachodz�cego s�o�ca. Mnich pospieszy� z powrotem do ko�cio�a San Giovanni. Ko�ci� by� pusty - rzecz niezwyk�a w godzinie nieszpor�w. Drzwi do zakrystii sta�y otworem. U sufitu, na przed�u�eniu �elaznego �a�cucha od lampki oliwnej, wisia� zakrystian. Sznur wok� jego szyi by� cienki i wcina� si� w nabrzmia�e sine cia�o, wywieszony j�zyk mia� kolor granatowy. Pod wisielcem le�a� przewr�cony sto�ek, trudno to by�o jednak uzna� za samob�jstwo - pachnia�o tu raczej wykonaniem wyroku. Owa wo� chwyci�a benedyktyna za trzewia. Zamkn�� drzwi do prezbiterium i przykucn�� w k�cie. Ledwie si� zd��y� wypr�ni� - �ciemni�o si� tymczasem - gdy za zakratowanym oknem pojawi�a si� jaka� sylwetka i zapukano w um�wiony spos�b. Benedyktyn podni�s� si� chwiejnie i zobaczy� mnicha o twarzy prawie ca�kowicie zas�oni�tej opuszczonym kapturem. Dla benedyktyna tylko jedno by�o teraz wa�ne: nie zosta� samemu z zakrystianem powieszonym na �a�cuchu i niewidzialnym katem na karku. Z wahaniem przesun�� mi�dzy �elaznymi sztabami pergaminow� kie�bask�, kt�r� zakapturzony cz�owiek skwapliwie chwyci�. - Nie chcesz wiedzie�, gdzie j� przechowywa�em? - pr�bowa� obudzi� ciekawo�� pos�a�ca. - Nie czujesz nic? - Zrozpaczony benedyktyn uczepi� si� kraty. - Dowiedzia�em si� jeszcze wi�cej, dowiedzia�em si� prawdy! Tamtego wszak�e poch�on�a ju� ciemno��. Benedyktyn chcia� za nim wo�a�, zawr�ci� go, lecz zmieni� zamiar. Zabarykadowa� drzwi, postanowiwszy jako� przeczeka� noc. Podszed� zn�w do okna i spogl�da� na kaktusy, kt�rych owoce l�ni�y w srebrzystym �wietle ksi�yca. Umilk�o ju� monotonne dzwonienie cykad. Nie widzia� nikogo, nie s�ysza� �adnego d�wi�ku, a przecie� na zewn�trz czaili si� mordercy. Cofn�� si� od okna, ale nie odwa�y� si� spojrze� na wisielca. Rozebra� barykad�, unikaj�c ha�asu. Musi si� odwa�y� wyskoczy� w noc, nie ma innego wyj�cia. I wtedy ponownie zastukano do okna. Benedyktyn potykaj�c si� podbieg� do kraty i wcisn�� twarz mi�dzy pr�ty. Ujrza� przed sob� spiczasty nos i zezuj�ce oko. Za p�no poj��, �e to nie pos�aniec. W�� rzuci� si� naprz�d; nie sykn�� nawet, lecz b�yskawicznym ruchem wbi� z�by w wargi benedyktyna. Ten szarpn�� si�, zatoczy� i run�� na wznak. WODOTRYSKI Otranto, lato 1244 - W ten spos�b odczuli�cie, panie, na w�asnej sk�rze - odezwa�a si� hrabina Otranto - jak norny* [* Norny - w mitologii germa�skiej boginie losu, podobnie jak greckie mojry czy rzymskie parki.] swym dzia�aniem przysparzaj� ludziom ma�o rado�ci i wiele zmartwie�, podobnie jak wiedza o zbyt wielu rzeczach mo�e sta� si� ci�arem. Meden agan!* [* Meden agan (gr.) - nigdy za wiele; tu w zn.: co za du�o, to niezdrowo.] - Nosicie, pani, ten ci�ar z wdzi�kiem i godno�ci� - pocieszy� j� na sw�j mrukliwy spos�b rycerz zakonu krzy�ackiego - i pobudzili�cie moj� ciekawo��. Statku, na kt�ry czekacie, jeszcze nie wida�... Podszed� ku niej i teraz oboje spogl�dali na morze. Gdy jednak zach�ta nie sk�oni�a Laurencji do podj�cia w�tku, Zygisbert poczu� si� zobowi�zany przerwa� milczenie. Uczyni� to niezgrabnie, zacinaj�c si�. - Kiedy cesarz odwiedzi� wreszcie Jeruzalem, zosta�em przedstawiony przebywaj�cemu tam wielkiemu mistrzowi zakonu krzy�ackiego i wkr�tce do zakonu przyj�ty. - G�adka niebieska p�aszczyzna, kt�ra jak aksamit rozpo�ciera�a si� pod nimi, wci�� by�a pusta. - Kontaktu z Fachrem ad-Dinem nigdy nie zerwa�em. Gdy zmar� przyjaciel Fryderyka, su�tan al-Kamil, jego syn i nast�pca, Ajjub, podni�s� mego dobroczy�c� do godno�ci wielkiego wezyra Egiptu... Je�li rozmawiaj�cy s�dzili, �e ich spotkanie odbywa si� bez �wiadk�w, mylili si�. Za brzuchatymi terakotowymi wazami zdobi�cymi balustrad� przyczai�y si� dzieci. Jeza jak zawsze dowodzi�a swym ma�ym towarzyszem zabaw. Wdrapali si� z ogrodu po sko�nej rynnie - czego zabrania�a im Laurencja - przele�li na czworakach po wystaj�cym dachu i uczepili si� wyst�pu poni�ej balustrady. Jeza postawi�a Rosza na pochy�ych ceg�ach przy �cianie, kaza�a mu sple�� d�onie i wspi�a si� po chwiej�cym si� ch�opcu jak po sk�adanej drabinie. Potem podci�gn�a si� po zwisaj�cych ga��ziach bugenwilli i w ko�cu przywar�a do rynny za wazami. Nie skrzywi�a si� nawet, gdy Rosz, aby si� obok niej wcisn��, wykr�ci� jej bole�nie r�k�. Byli teraz ukryci przed spojrzeniami doros�ych, kt�rych g�osy s�yszeli nad sob�. Wygrzewaj�ce si� w s�o�cu sp�oszone na chwil� jaszczurki wr�ci�y niebawem, dzieci bowiem nie porusza�y si�, nie drgn�y nawet wtedy, gdy us�ysza�y, �e ich szukaj�